Edukira joan

Onddo astun

Wikipedia, Entziklopedia askea
Onddo astuna
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaBoletales
FamiliaBoletaceae
GeneroaImperator
Espeziea Imperator torosus
BasionimoaBoletus torosus
Mikologia
 
poroak himenioan
 
hanka biluzik dago
 
espora oliba-arreak dauzka
 
mikorrizak eratzen ditu

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Onddo astuna (Imperator torosus) Boletaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Toxikoa gordinik kontsumitzen bada (baina etxeko ahuntzek jan dezakete). Ondo egosi eta kozinatu ondoren jan daiteke.

Sinonimoak: Boletus torosus, Suillellus torosus, Tubiporus torosus.

Kapela: 6 eta 18 cm bitarteko diametrokoa, lehenengo hemisferikoa, gero ganbila. Adinaren araberako kolore aldakorrekoa: gaztetan hori zurbil kolorekoa, geroago hori-urre kolorekoa, hori-okrea eta bukaeran marroi zikin kolorekoa eta marruskadura txikienak sortzen dion orban urdin-beltzaxkekin. Azala hasieran belusatu fin batekin, ondoren glabroa; eguraldi hezean, likatsu samarra.

Tutuak: Meheak, ez oso luzeak, hasieran horiak, gero hori-okre kolorekoak eta bukaeran berde-oliba kolorekoak; aireak ukitzean eta hatzekin sakatzean urdindu egiten dira.

Poroak: Txikiak, biribilak, hasieran hori argiak, gero hori ilunak, bukaeran, gorri ilun samarrak, berde-oliba koloreko orbanekin. Hatzekin sakatzean edo igurztean, gogor urdintzen dira.

Hanka: Sendoa, trinkoa, betea. Hasieran kapelaren antzeko kolorekoa, ondoren, kolore gorri-purpura sartzen da oinarritik hasita. Gutxi ikusten den erretikulu bat du, hasieran oinaren kolorekoa, eta gero, gorrixka-purpura kolorekoa.

Haragia: Lodia, trinkoa, horia, baina asko urdintzen da aireak ukitzen dionean, ia beltz bihurtzen da. Hankaren oinarria purpura kolorekoa da. Zapore leuna du eta fruta usaina.[2]

Etimologia: Torosus epitetoa latinetik dator, handia, sendoa, esan nahi duen "torosus" hitzetik. Bere tamainagatik.

Jangarritasuna

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gordinik toxikoa da.[3]

Nahasketa arriskua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Boletus purpureus delakoarekin, baina honek beti ditu poro gorriak, gaztetatik. Boletus rhodoxanthus eta Boletus rhodopurpureus espezieekin ere bai. Boletus torosus delakoak moztean hartzen duen kolore urdin ia beltza, ez dute beste Boletus-ak hartzen.

Sasoia eta lekua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udaren amaieran eta udazkenean, hostozabalen basoetan.[4]

Banaketa eremua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Europa.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 57 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 156 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
  4. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 533 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]