Przejdź do zawartości

Nord (1898)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
„Nord”
Historia
Stocznia

Ateliers et Chantiers de La Loire, Saint-Nazaire

Położenie stępki

1897

Wodowanie

1898

 Marine nationale
Wejście do służby

1899

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

1541 t

Długość

102,9 m

Szerokość

8,9 m

Zanurzenie

3,3 m

Prędkość

21 w

Uzbrojenie
Dwie pojedyncze armaty 47 mm
Wyposażenie lotnicze
2/3 wodnosamoloty

„Nord” – francuski bocznokołowiec, w okresie I wojny światowej w służbie Marine nationale jako krążownik pomocniczy i tender wodnosamolotów. Był to jeden z nielicznych (wraz z bliźniaczym „Pas-de-Calais”, angielskimi HMS „Brocklesby” i HMS „Killingholme” oraz amerykańskimi USS „Sable” i USS „Wolverine”) bocznokołowców używanych jako okręty lotnicze.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wodowane w 1899 „Nord” i „Pas-de-Calais” zostały zbudowane dla firmy Cie Chemins de Fer du Nord jako promy pływające w kanale La Manche[1].

Po wybuchu pierwszej wojny światowej „Nord” został włączony do Marine nationale jako lekki krążownik pomocniczy[1]. W październiku 1914 „Nord” został wypożyczony dla brytyjskiej Royal Navy, gdzie służył jako okręt szpitalny[1].

Zwrócony Francji, 26 czerwca 1916 „Nord” wszedł do służby jako tender wodnosamolotów[1]. Wyposażenie lotnicze „Norda” stanowiły zazwyczaj dwa, czasami trzy, wodnosamoloty typu F.B.A. C, stacjonował w Dunkierce patrolując okoliczne wody[1].

Po zakończeniu wojny „Nord” został zwrócony właścicielowi, jego dalszy los nie jest znany[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f R. Layman: Before the Aircraft Carrier. s. 20.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • R.D. Layman: Before the Aircraft Carrier: The Development of Aviation Vessels, 1849-1922. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1989. ISBN 978-0-87021-210-9.