ข้ามไปเนื้อหา

บอย (การ์ตูนญี่ปุ่น)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
บอย
ชื่อภาษาอังกฤษBØY
แนวต่อสู้, สุขนาฏกรรม, ผจญภัย
มังงะ
เขียนโดยฮารูโตะ อุเมซาวะ
สำนักพิมพ์ญี่ปุ่น ชูเอชะ
ไทย เนชั่นมัลติมีเดียกรุ๊ป
ไทย อีโวลูชั่นเอ็กซ์
นิตยสารญี่ปุ่น โชเน็งจัมป์รายสัปดาห์
ไทย บูม
วางจำหน่ายตั้งแต่25352542
จำนวนเล่ม33
อนิเมะโทรทัศน์
บอย
กำกับโดยคิโยชิ เองามิ
เขียนบทโดยยาซูฮิโระ อิมางาวะ
ดนตรีโดยชิงโง โคบายาชิ
เครือข่ายญี่ปุ่น โยะมิอุริเทเลแคสติงคอร์ปอเรชัน
ไทย ทรูสปาร์ก
ฉาย 7 เมษายน 2540 29 กันยายน 2540
ตอน25

บอย[1] (อักษรโรมัน: BØY, อังกฤษ: HARELUYA II BOY) เป็นการ์ตูนญี่ปุ่นที่แต่งโดยฮารูโตะ อุเมซาวะ[2] เป็นเรื่องราวของฮิบิโน่ ฮาเรลูย่า นักเรียนนักเลงคนหนึ่งซึ่งมีจุดประสงค์จะครองโลก โดยตัวละครหลักทุกตัวดัดแปลงมาจากตัวละครในเรื่อง ฮาเรลูย่า (HARELUYA) ซึ่งเป็นการ์ตูนเล่มเดียวจบที่แต่งไว้ในปีเดียวกัน บอยถูกตีพิมพ์ในนิตยสารโชเน็งจัมป์รายสัปดาห์ช่วงปี พ.ศ. 2535-2542 และเคยจัดทำเป็นอนิเมะโทรทัศน์ออกอากาศทางโยะมิอุริเทเลแคสติงคอร์ปอเรชัน ส่วนในไทยออกอากาศทางช่องทรูสปาร์ก

เนื้อเรื่อง

[แก้]

โอกาโมโตะ เคียวชิโร่ (ญี่ปุ่น: 岡本清志朗โรมาจิOkamoto Kiyoshirō) เด็กนักเรียนปีหนึ่งจากโรงเรียนราคุเอ็นผู้มีความใฝ่ฝันจะเป็นจิตรกร[3] ได้พบกับนักเรียนร่วมชั้นที่ชื่อฮิบิโน่ ฮาเรลูย่า (ญี่ปุ่น: 日々野晴矢โรมาจิHibino Hareruya) บุตรชายของฮิบิโน่ ฮาเรบาเร (ญี่ปุ่น: 日々野晴霽โรมาจิHibino Harebare) บาทหลวงประจำโบสถ์ ซึ่งฮิบิโน่มีความปรารถนาจะครองโลก[3] เจ้าของวลี "ข้าจะครองโลก" หรือ "ตูข้ามันไร้เทียมทานเฟ้ย" ทั้งเป็นนักเลงหัวไม้จอมอันธพาล มักใช้คำพูดยียวนและหยิบอาวุธออกมาจากด้านหลังโดยเฉพาะกระทะและไม้เบสบอล และได้มาพบกับอิชิโจ มาโกโตะ (ญี่ปุ่น: 一条誠โรมาจิIchijō Makoto) หนุ่มผมยาวซึ่งเป็นนักเรียนอันธพาลอีกคนหนึ่งที่มีความชื่นชอบในเพลงร็อก[3] โดยเฉพาะเมื่อขึ้นคอนเสิร์ตยามวิกาลเขาจะจัดแต่งทรงผมให้ตั้งชี้ต่างจากตอนกลางวัน นอกจากนี้ยังมีเพื่อนสาวอีกคนหนึ่งคือยามานะ มิจิรุ (ญี่ปุ่น: 山奈みちるโรมาจิYamana Michiru) นักเรียนร่วมชั้นที่มักได้รับการช่วยเหลือจากทั้งสามคนเมื่อมีคนร้ายมาขโมยของในร้านของเธอ

ทั้งสามคนมักเสนอตัวช่วยเหลือผู้อื่นที่ถูกรังแกจากพวกอันธพาลกลุ่มบ่อยครั้ง แต่ด้วยความกล้าหาญและความเชื่อใจต่อสหายจึงทำให้ทั้งสามคนสามารถปราบเหล่าอันธพาลนั้นสำเร็จ หลังจากนั้นเป็นต้นมาพฤติกรรมของโอกาโมโตะ เคียวชิโร่จากเดิมที่เป็นคนอ่อนแอไม่สู้คน ได้พัฒนาเป็นคนที่ห้าวหาญและรักเพื่อนพ้อง

ในตอนจบของเรื่องโอกาโมโตะ เคียวชิโร่ได้คบหากับยามานะ มิจิรุ และเดินทางไปศึกษาต่อเพื่อเป็นจิตรกรที่ฝรั่งเศส[4] ส่วนฮิบิโน่ ฮาเรลูย่า และอิชิโต มาโกโตะได้เป็นศิลปินร็อกในนามวงไฟเยอร์กันส์[5] เพราะดนตรีนั้นไร้พรมแดน[6] และได้ครองโลกตามอุดมคติของตน

อ้างอิง

[แก้]
  1. ฮารูโตะ อุเมซาวะ (2541, 19 มิถุนายน). บอย (เล่ม 27). กรุงเทพฯ : เนชั่นมัลติมีเดียกรุ๊ป, หน้าปก
  2. "หนุ่มเฮี้ยวพันธ์ระห่ำ การ์ตูนร็อคของคนร็อคๆ ไม่มีเสียงเพลงก็สนุกได้". เรื่องเก่าเมื่อวันศุกร์ก่อน. 15 พฤษภาคม 2558. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-12-14. สืบค้นเมื่อ 1 มิถุนายน 2560. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  3. 3.0 3.1 3.2 ฮารูโตะ อุเมซาวะ (2541, 19 มิถุนายน). บอย (เล่ม 27). กรุงเทพฯ : เนชั่นมัลติมีเดียกรุ๊ป, หน้า 4-5
  4. ฮารูโตะ อุเมซาวะ (2542, 25 มิถุนายน). บอย (เล่ม 33). กรุงเทพฯ : เนชั่นมัลติมีเดียกรุ๊ป, หน้า 87
  5. ฮารูโตะ อุเมซาวะ (2542, 25 มิถุนายน). บอย (เล่ม 33). กรุงเทพฯ : เนชั่นมัลติมีเดียกรุ๊ป, หน้า 172
  6. ฮารูโตะ อุเมซาวะ (2542, 25 มิถุนายน). บอย (เล่ม 33). กรุงเทพฯ : เนชั่นมัลติมีเดียกรุ๊ป, หน้า 106