Przejdź do zawartości

uniwersalny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

uniwersalny (język polski)

[edytuj]
uniwersalny (1.2) scyzoryk
uniwersalny (1.1) muzyk
wymowa:
IPA[ˌũɲivɛrˈsalnɨ], AS[ũńiversalny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) obejmujący całość
(1.2) mający wiele zastosowań
(1.3) mający wiele umiejętności
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Jest faktem uniwersalnym, że w każdej grupie występuje jakaś postać władzy lub autorytetu, jakaś postać kierowania i kontroli, jakaś postać prawodawstwa i jakaś postać wymiaru sprawiedliwości[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) powszechny
(1.2) do wszystkiego
(1.3) wszechstronny
antonimy:
(1.3) wyspecjalizowany
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. uniwersalność ż, uniwersum n, uniwersalizm m, uniwersalizowanie n, uniwersał m
czas. uniwersalizować
przym. uniwersalistyczny
przysł. uniwersalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Szczepański, Wizje naszego życia, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) uniwersalny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. uniwersalnosć ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: