Przejdź do zawartości

stragan

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
stragan (1.1)
stragan (1.1)
wymowa:
IPA[ˈstraɡãn], AS[stragãn], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hand. prowizoryczne lub przenośne miejsce handlu, np. na targowisku
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na straganie w dzień targowy / Takie słyszy się rozmowy: / Może pan się o mnie oprze, / Pan tak więdnie, panie koprze.[1]
(1.1) Rysiu bez ceregieli szurnął sobie jabłko ze straganu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) stragan ze starzyznązwinąć stragan
synonimy:
(1.1) kram; gw. (Górny Śląsk) sztand
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. straganiarz mos, straganiarka ż
zdrobn. straganik mrz
przym. straganiarski, straganny, straganowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. schrage → 'pręt ukośny, krzyżulec, krzyżujące się drągi', por. współcz. niem. Schragen → ‘kobylica, kozioł’[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Brzechwa, Na straganie
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „stragan” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.