Przejdź do zawartości

Tajpej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tajpej
台北
Ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Tajwan

Burmistrz

Ko Wen-je

Powierzchnia

272[potrzebny przypis] km²

Populacja
• liczba ludności


2 506 767
(czerwiec 2024)

Nr kierunkowy

02

Kod pocztowy

100

Plan Tajpej
Położenie na mapie Republiki Chińskiej
Mapa konturowa Republiki Chińskiej, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Tajpej”
Ziemia25°02′N 121°38′E/25,033333 121,633333
Strona internetowa

Tajpej (chiń. 台北 lub 臺北; pinyin Táiběi; pe̍h-ōe-jī Tâi-pak) – stolica Republiki Chińskiej (Tajwanu)[1], położona w północnej części wyspy i tworząca razem z Nowym Tajpej aglomerację liczącą około 9 milionów mieszkańców[2]. Znajdujące się na północnym krańcu wyspy, Tajpej jest enklawą miasta Nowe Tajpej. Większość miasta znajduje się w kotlinie i jest ograniczona przez dwie stosunkowo wąskie doliny rzek Keelung i Xindian, które łączą się, tworząc rzekę Danshui (Tamsui) wzdłuż zachodniej granicy miasta. Za czasów dynastii Qing, miasto było stolicą prefektury i przez krótki czas prowincji Tajwan; pod rządami kolonialnymi Japonii nosiło nazwę Taihoku. Tajpej stało się stolicą prowincji Tajwan w ramach Republiki Chińskiej w 1945 roku i stało się jej stolicą w 1949 roku, kiedy nacjonalistyczny Kuomintang stracił kontynentalne Chiny na rzecz komunistów, na skutek chińskiej wojny domowej.

Klimat

[edytuj | edytuj kod]

Miasto leży w strefie klimatów zwrotnikowych, z odmianą wilgotną i silnie zaznaczoną cyrkulacją monsunową. Średnia roczna temperatura wynosi 23 °C. Suma rocznych opadów wynosi aż 2163 mm. Tajpej czasem nawiedzają silne tajfuny.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Miasto zostało założone w 1708 przez imigrantów z południowo-wschodnich prowincji chińskich. Rozwijało się powoli jako lokalny ośrodek handlowy z targiem oraz portem na rzece Danshui. Szybszy rozwój nastąpił w XIX w., kiedy w mieście pojawiły się brukowane ulice i mury obronne. W 1895 roku miasto, w wyniku I wojny chińsko-japońskiej, dostało się w ręce Japończyków. W trakcie japońskiej okupacji Tajpej (noszące wówczas japońską nazwę Taihoku) zostało rozbudowane i zmodernizowane. W 1932 roku liczyło już 600 tys. mieszkańców. W 1945 po drugiej wojnie światowej, po klęsce Japończyków, Tajpej powróciło pod rządy chińskie. Po przejęciu przez komunistów władzy w Chinach (1949) Tajpej stało się stolicą emigracyjnego rządu Czang Kaj-szeka. Z tego powodu przeżywało duży napływ imigrantów. W późniejszym okresie liczba mieszkańców zaczęła się stabilizować, a miasto dynamicznie rozwijać. W 1967 roku otrzymało status miasta wydzielonego[3].

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

Tajpej razem z Nowym Tajpej jest największym ośrodkiem gospodarczym Tajwanu. Działa w nim wiele tysięcy przedsiębiorstw i zakładów przemysłowych. Miasto jest międzynarodowym ośrodkiem handlowym i miejscem organizacji światowych targów informatycznych. Co roku prezentuje się na nich najnowsze technologie gromadzenia i przetwarzania danych. W Tajpej dominuje przemysł elektroniczny. Inne gałęzie to: przemysł metalowy, maszynowy, samochodowy, rafineryjny, meblowy, odzieżowy i spożywczy. Około 80% ludności pracuje w usługach, reszta w przemyśle. Tajpej jest największym na wyspie ośrodkiem finansowym. W mieście działają giełda, banki, stacje telewizyjne i radiowe. Światowy producent nośników muzyki mechanicznej i filmów. Ponadto ośrodek kultury i szkolnictwa wyższego[4].

Komunikacja

[edytuj | edytuj kod]

Transport w mieście jest dobrze rozwinięty, chociaż centrum jest bardzo mocno zakorkowane. Bardzo dobrze rozwinięta jest sieć metra (6 linii, 131 stacji) obsługująca oprócz samego Tajpej także okoliczne miasta i miasteczka, wchodzące obecnie w skład miasta Nowe Tajpej (Xinbei). Jednak ze względu na górzyste ukształtowanie terenu, głównym ośrodkiem transportu miejskiego pozostają autobusy (istnieje około 250 linii autobusowych). Tajpej jest ważnym węzłem linii autobusowych obsługujących całą wyspę Tajwan. Tajpej jest także węzłem kolejowym, zarówno sieci kolei tradycyjnej, jak i niezależnej od niej sieci kolei ekspresowej. Dobrze rozwinięty jest transport lotniczy ze względu na pewne odizolowanie miasta od świata (położenie na górzystej wyspie, brak bezpośredniego dostępu do morza). Istnieje lotnisko Taoyuan (do 2006 roku im. Czang Kaj-szeka) obsługujące międzynarodowy ruch pasażerski oraz lotnisko Songshan obok centrum miasta, obsługujące loty krajowe.

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

Miasto Tajpej dzieli się na 12 dzielnic:

Nazwa Chiński Populacja (2010)[5] Powierzchnia (km²)[5]
Beitou 北投區 249 206 56,8216
Da’an 大安區 311 565 11,3614
Datong 大同區 124 600 5,6815
Nangang 南港區 114 023 21,8424
Neihu 內湖區 270 245 31,5787
Shilin 士林區 284 539 62,3682
Songshan 松山區 208 434 9,2878
Wanhua 萬華區 189 099 8,8522
Wenshan 文山區 262 307 31,509
Xinyi 信義區 225 092 11,2077
Zhongshan 中山區 220 126 13,6821
Zhongzheng 中正區 159 536 7,6071

Atrakcje turystyczne

[edytuj | edytuj kod]

Miasta partnerskie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Interior minister reaffirms Taipei is ROC’s capital - Taipei Times [online], www.taipeitimes.com [dostęp 2019-08-30].
  2. Demographia: World urban areas
  3. China yearbook. Taibei: China Pub. Co., 1980, s. 324.
  4. Tajpej, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2011-01-27].
  5. a b 鄉鎮市區戶口數 – 中華民國99年12月底. 內政部社會司. [dostęp 2011-08-02]. (chiń.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]