Przejdź do zawartości

Rasnitsynaphis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rasnitsynaphis
Homan et Węgierek, 2011
Okres istnienia: walanżynapt
139.8/113
139.8/113
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

pluskwiaki

Podrząd

piersiodziobe

Infrarząd

mszyce

Nadrodzina

Palaeoaphidoidea

Rodzina

Rasnitsynaphididae
Homan et Węgierek, 2011

Rodzaj

Rasnitsynaphis

Typ nomenklatoryczny

Rasnitsynaphis ennearticulata Homan et Węgierek, 2011

Rasnitsynaphis – wymarły rodzaj owadów z rzędu pluskwiaków i infrarzędu mszyc. Jedyny z monotypowej rodziny Rasnitsynaphididae.

Mszyce o przysadzistym ciele długości od 2 do 2,4 mm. Głowa cechowała się wypukłym przednim brzegiem i obecnością szwu koronowego. Aparat gębowy miał krótszą od ciała kłujkę, sięgającą ku tyłowi do środka długości odwłoka. Czułki były dłuższe niż ⅓ długości ciała, ale krótsze niż jego połowa. Zbudowane były z dziewięciu członów, z których trzeci był od 2 do 4 razy dłuższy niż szeroki, te od czwartego do ósmego równych lub niemal równych długości, a ostatni był węższy niż pozostałe człony biczyka i miał stępiony wierzchołek. Powierzchni wszystkich członów biczyka urzeźbione były poprzecznymi żeberkami. Narządy węchowe czułków zwane rynariami miały nieco elipsoidalny kształt i rozmieszczone były mniej lub bardziej gęsto w licznych, poprzecznych, niekiedy łączących się rządkach dookoła członów; brak ich było na członie wierzchołkowym. Skrzydła miały dużą, spiczastą, wrzecionowatą pterostygmę o długości od 3 do 3,5 raza większej od szerokości. Przednie żyłki kubitalne CuA1 i CuA2 miały odrębne nasady, a ta pierwsza była 2,5 raza dłuższa od tej drugiej. Żyłka medialna odchodziła od wspólnego pnia poniżej nasady pterostygmy i rozwidlała się na dwie lub trzy gałęzie; rozwidlenie na żyłki M1+2 i M3 lub M1 i M2 znajdowało się tuż za wysokością nasady sektora radialnego, która to z kolei leżała w ⅓ długości tylnego brzegu pterostygmy. Odnóża tylnej pary miały golenie krótsze niż czułki. Syfony były pozbawione porów. Płytka analna miała postać dwupłatową. Samicę charakteryzowała obecność na odwłoku pokładełka[1].

Rodzaj i wszystkie jego gatunki opisane zostały w 2011 roku przez Agnieszkę Homan i Piotra Węgierka na łamach „ZooKeys”. Wszystkie skamieniałości rodzaju odnaleziono w formacji Zaza, w miejscowości Bajsa na terenie rosyjskiej Buriacji. Datowane są na wczesną kredę, na okres między walanżynem a aptem. Nazwę rodzajową nadano na cześć paleoentomologa Aleksandra Rasnicyna[1].

Do rodziny należą gatunki[1][2]:

  • Rasnitsynaphis coniuncta Homan & Wegierek, 2011
  • Rasnitsynaphis ennearticulata Homan & Wegierek, 2011
  • Rasnitsynaphis quadrata Homan & Wegierek, 2011

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Agnieszka Homan, Piotr Wegierek. A new family of aphids (Hemiptera, Sternorrhyncha) from the Lower Cretaceous of Baissa, Transbaikalia. „ZooKeys”. 130, s. 167-74, 2011. DOI: 10.3897/zookeys.130.1444. 
  2. Colin Favret, David C. Eades: family †Rasnitsynaphididae Homan & Wegierek, 2011. [w:] Aphid Species File (Version 5.0/5.0) [on-line]. [dostęp 2020-04-23].