Przejdź do zawartości

Pan T.

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pan T.
Gatunek

komediodramat

Rok produkcji

2019

Data premiery

17 września 2019

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

101 min

Reżyseria

Marcin Krzyształowicz

Scenariusz

Marcin Krzyształowicz
Andrzej Gołda

Główne role

Paweł Wilczak
Sebastian Stankiewicz

Muzyka

Michał Woźniak

Zdjęcia

Adam Bajerski

Scenografia

Beata Karaś
Magdalena Dipont
Robert Czesak

Kostiumy

Magdalena Biedrzycka

Montaż

Wojciech Mrówczyński

Produkcja

Mariusz Mielczarek

Wytwórnia

Heliograf
Non Stop Film Service

Dystrybucja

Kino Świat

Pan T. – polski komediodramat filmowy z 2019 w reżyserii Marcina Krzyształowicza, na podstawie scenariusza napisanego wraz z Andrzejem Gołdą.

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Pan T. jest osadzony w realiach epoki stalinowskiej, a jego oś fabularną stanowi przepełniona marazmem egzystencja tytułowego pisarza (Paweł Wilczak), wzorowanego na Leopoldzie Tyrmandzie. Sąsiadem protagonisty zostaje aspirujący dziennikarz (Sebastian Stankiewicz) – jednocześnie agent bezpieki – który ma zebrać dowody na wywrotową działalność Pana T., ale z czasem fascynuje się jego twórczością i przechodzi wewnętrzną przemianę.

Odbiór

[edytuj | edytuj kod]

Pan T. podzielił krytyków; o ile z uznaniem spotkały się absurdalny humor filmu oraz brawurowy powrót Wilczaka do polskiej kinematografii[1][2], krytyce podlegały ślamazarny tok narracji oraz chaotycznie dawkowane zabiegi intertekstualne[3]. W enigmatycznej postaci tytułowej odnajdywano buntownika przeciwko opresyjnemu systemowi[2], a nawet współczesnego hipstera[3].

Pan T. został uhonorowany Nagrodą Główną „Złota Żaba” na festiwalu Camerimage, a drugoplanowa rola Stankiewicza dosłużyła się nagrody na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych. Film otrzymał również dwie Polskie Nagrody Filmowe za scenografię (Beata Karaś, Magdalena Dipont, Robert Czesak) i kostiumy (Magdalena Biedrzycka).

Spadkobierca Leopolda Tyrmanda oskarżył twórców filmu o bezprawne wykorzystanie wątków z książki Dziennik 1954[4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Joanna Krygier, Sekslalki, zioło i dobre rymy - Recenzja filmu Pan T. (2019) [online], Filmweb [dostęp 2021-04-15] (pol.).
  2. a b Piotr Guszkowski, Pan T. obsikuje Bierutowi nogawkę. Symbolicznie leje na system, który dzieli obywateli na lepsze i gorsze sorty, „Gazeta Wyborcza”, 18 grudnia 2019 [dostęp 2021-04-15].
  3. a b Iwona Kurz, Fantazja z Pałacem w tle [online], Dwutygodnik, grudzień 2019 [dostęp 2021-04-15] (pol.).
  4. Spór o film "Pan T.". Twórcy wydają oświadczenie po tekście Onetu - Film [online], kultura.onet.pl [dostęp 2021-10-31].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]