Przejdź do zawartości

Mitsubishi Ki-67 Hiryu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mitsubishi Ki-67
(Dane Ki-67-I)
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Japonia

Producent

Mitsubishi

Typ

średni samolot bombowy (nominalnie ciężki)

Konstrukcja

średniopłat o konstrukcji metalowej, podwozie klasyczne – chowane w locie

Załoga

8

Historia
Data oblotu

27 grudnia 1942

Lata produkcji

19421944

Wycofanie ze służby

1945

Dane techniczne
Napęd

2 silniki gwiazdowe, 18-cylindrowy Mitsubishi Ha-42-11

Moc

1900 KM (1 417 kW)

Wymiary
Rozpiętość

22,40 m

Długość

18,70 m

Wysokość

5,61 m

Powierzchnia nośna

65,85 m²

Masa
Własna

8645 kg

Startowa

13 765 kg[1]

Osiągi
Prędkość maks.

537 km/h[1]

Prędkość przelotowa

400 km/h[1]

Prędkość wznoszenia

7,5 m/s

Pułap

9470 m (maksymalny)
9 150 m (praktyczny)

Zasięg

3800 km[1]

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 działko Ho-5 kal. 20 mm
4–5 karabinów maszynowych kal.12, 7 mm
800 kg bomb
Użytkownicy
Japonia

Mitsubishi Ki-67 Hiryū (飛龍, "Lecący Smok"; oznaczenie aliantów "Peggy") – dwusilnikowy samolot bombowy produkowany przez Mitsubishi i używany w okresie II wojny światowej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze prace nad wymaganiami na nowy ciężki samolot bombowy, będący następcą samolotów Ki-21 i Ki-49, japońskie lotnictwo Armii rozpoczęło w konsultacji z wytwórniami lotniczymi w połowie 1939 roku[2]. Zlecenie na zaprojektowanie samolotu oznaczonego Ki-67 otrzymały zakłady Mitsubishi 28 czerwca 1940 roku[2]. Wymagania obejmowały prędkość maksymalną 550 km/h i promień działania 1000 km z normalnym ładunkiem bomb 500 kg oraz 750 km z maksymalnym ładunkiem bomb 750 kg[2]. Pod względem udźwigu bomb samolot odpowiadał zagranicznym bombowcom średnim, lecz w Japonii był klasyfikowany jako ciężki (jūbakugekiki) – zdolny do przenoszenia bomb największego wagomiaru i atakowania celów na dalekim zapleczu[2].

14 grudnia 1940 roku przedstawiono lotnictwu pierwszą makietę samolotu[3]. 17 lutego 1941 roku zostało złożone zamówienie na budowę trzech prototypów, lecz zmiany dokonywane w projekcie i oczekiwanie na silniki spowodowały 14-miesięczne opóźnienie i prototyp ukończono dopiero w listopadzie 1942 roku[3]. Został on oblatany 27 grudnia 2942 roku w Kakamigahara[3]. Kolejne prototypy oblatano w lutym i kwietniu następnego roku[3]. Zamówiono następnie 17 samolotów przedseryjnych, a 2 grudnia 1943 roku skierowano samolot Ki-67 do produkcji seryjnej[4]. Otrzymał on oficjalne oznaczenie w długim systemie: ciężki samolot bombowy Typ 4 i nazwę Hiryū (Lecący Smok)[4]. Pierwsze samoloty seryjne wyprodukowano w lutym 1944 roku[4].

Produkcja samolotu trwała w dwóch wytwórniach koncernu Mitsubishi, a od grudnia 1944 także w zakładach Kawasaki do końca wojny i łącznie wyprodukowano 697 egzemplarzy[5].

Na bazie Ki-67 opracowano ciężki samolot myśliwski Mitsubishi Ki-109, wyprodukowany w małej serii pod koniec wojny[6].

Dwusilnikowy wolnonośny średniopłat o konstrukcji całkowicie metalowej, półskorupowej, z wolnonośnym klasycznym usterzeniem i chowanym podwoziem[7].

Załoga liczyła osiem osób: pilot, bombardier (drugi pilot), nawigator (radiooperator) i pięciu strzelców (przedni, górny, dwóch bocznych i ogonowy)[8].

Uzbrojenie ofensywne stanowiły bomby przenoszone w komorze bombowej o maksymalnej masie 800 kg[7]. Stosowano warianty maksymalne: 15 bomb po 10, 30 lub 50 kg (do 750 kg), osiem bomb po 100 kg, trzy bomby po 250 kg albo jedna bomba 500 kg[7]. Od końca 1944 roku (161. egzemplarza) można było pod kadłubem zamiast bomb przenosić torpedę lotniczą Typ 91[9].

Uzbrojenie obronne stanowiło jedno działko 20 mm Ho-5 (Typ 2) i 4 lub 5 wielkokalibrowych karabinów maszynowych 12,7 mm Ho-103 (Typ 1):

  • 1 działko 20 mm w górnej wieżyczce (400 nabojów),
  • 1 km 12,7 mm w stanowisku przednim (500 nabojów),
  • 2 km-y 12,7 mm w stanowiskach bocznych z tyłu kadłuba (po 500 nabojów),
  • 1 km 12,7 mm w stanowisku tylnym (600 nabojów) lub 2 km-y (od 451. egzemplarza, nie na wszystkich samolotach)[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Wieliczko 2022 ↓, s. 80.
  2. a b c d Wieliczko 2022 ↓, s. 68.
  3. a b c d Wieliczko 2022 ↓, s. 70.
  4. a b c Wieliczko 2022 ↓, s. 71.
  5. Wieliczko 2022 ↓, s. 72.
  6. Wieliczko 2022 ↓, s. 80-82.
  7. a b c Wieliczko 2022 ↓, s. 79.
  8. Wieliczko 2022 ↓, s. 69.
  9. Wieliczko 2022 ↓, s. 73.
  10. Wieliczko 2022 ↓, s. 71, 79.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Leszek A. Wieliczko. Mitsubishi Ki-67 Hiryū. Część I. „Technika Wojskowa Historia”. Nr 5/2022, s. 68-82, wrzesień – październik 2022. Warszawa: Magnum X.