Przejdź do zawartości

Michael Greis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michael Greis
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 sierpnia 1976
Füssen

Klub

SK Nesselwang

Wzrost

176 cm

Debiut w PŚ

28.02 2001, Soldier Hollow (66. miejsce - b.indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

2.03 2001, Soldier Hollow
(6. miejsce - sprint)

Pierwsze podium w PŚ

18.01 2002, Ruhpolding
(2. miejsce - sprint)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
złoto Turyn 2006 b.indywidualny
złoto Turyn 2006 sztafeta
złoto Turyn 2006 b.masowy
Mistrzostwa świata
złoto Oberhof 2004 sztafeta
złoto Anterselva 2007 b.masowy
złoto Östersund 2008 szt.mieszana
srebro Hochfilzen 2005 b.indywidualny
srebro Anterselva 2007 b.indywidualny
srebro Chanty-Mansyjsk 2011 szt.mieszana
brąz Chanty-Mansyjsk 2005 szt.mieszana
brąz Anterselva 2007 sztafeta
brąz Östersund 2008 sztafeta
brąz Pjongczang 2009 szt.mieszana
brąz Pjongczang 2009 sztafeta
brąz Ruhpolding 2012 sztafeta
Puchar Świata
Kryształowa kula
2006/2007
Puchar Świata (Sprint)
Mała kryształowa kula
2006/2007
Puchar Świata (Bieg indywidualny)
Mała kryształowa kula
2004/2005
Mała kryształowa kula
2005/2006
Mała kryształowa kula
2008/2009
2. miejsce
2006/2007
Inne nagrody
złoto Medal Holmenkollen
2011

Michael Greis (ur. 18 sierpnia 1976 w Füssen) – niemiecki biathlonista, trzykrotny mistrz olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata, a także zdobywca Pucharu Świata. Od 17 maja 2019 główny trener reprezentacji Polski kobiet w biathlonie[1].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces osiągnął w 1999 roku, zdobywając w kategorii juniorów złoty medal w sztafecie na mistrzostwach Europy w Iżewsku. Od początku XXI wieku zaliczał się do ścisłej czołówki światowej. W Pucharze Świata zadebiutował 28 lutego 2001 roku w Soldier Hollow, zajmując 66. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze punkty wywalczył dwa dni później w tej samej miejscowości, zajmując szóste miejsce w sprincie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 18 stycznia 2002 roku w Ruhpolding, kończąc rywalizację w sprincie na drugiej pozycji. Rozdzielił tam Francuza Raphaëla Poirée oraz Frode Andresena z Norwegii. W kolejnych startach jeszcze 33 razy stawał na podium, odnosząc przy tym jedenaście zwycięstw: 14 grudnia 2006 roku w Hochfilzen, 12 stycznia 2008 roku w Ruhpolding, 18 stycznia 2008 roku w Anterselvie i 19 marca 2009 roku w Trondheim triumfował w sprincie, 9 lutego 2005 roku i 11 lutego 2006 roku w Cesana San Sicario oraz 3 grudnia 2008 roku w Östersund wygrywał bieg indywidualny, 25 lutego 2006 roku w Cesana San Sicario i 11 lutego 2007 roku w Anterselvie zwyciężał w biegach masowych, a 13 stycznia 2008 roku w Ruhpolding i 29 lutego 2008 roku w Pjongczangu był najlepszy w biegu pościgowym. Ostatnie pucharowe podium wywalczył 20 stycznia 2011 roku w Anterselvie, zajmując drugie miejsce w sprincie.

Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2006/2007, kiedy zwyciężył w klasyfikacji generalnej, wyprzedzając Norwega Ole Einara Bjørndalena i Raphaëla Poirée. Zwyciężył też w klasyfikacji sprintu, a w klasyfikacji biegu indywidualnego był drugi. Ponadto w sezonach 2004/2005, 2005/2006 i 2008/2009 wygrywał klasyfikację biegu indywidualnego.

Pierwszy medal wśród seniorów wywalczył w 2004 r., kiedy na mistrzostwach świata w Oberhofie zdobył złoty medal w składzie sztafety niemieckiej. Rok później podczas mistrzostw świata w Hochfilzen został wicemistrzem świata w biegu indywidualnym, rozdzielając Czecha Romana Dostála i swego rodaka Ricco Großa. W 2005 roku zdobył też brązowy medal w sztafecie mieszanej na mistrzostwach świata w Chanty-Mansyjsku, gdzie wystartował razem z Uschi Disl, Kati Wilhelm i Ricco Großem.

Kolejne trzy medale wywalczył na mistrzostwach świata w Anterselvie w 2007 roku. Najpierw zdobył srebro w biegu indywidualnym, plasując się między Raphaëlem Poirée i Czechem Michalem Šlesingrem. Następnie wraz z kolegami z reprezentacji zajął trzecie miejsce w sztafecie. Ponadto zwyciężył w biegu masowym, wyprzedzając kolejnego Niemca - Andreasa Birnbachera i Raphaëla Poirée. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Östersund nie zdobywał medali w startach indywidualnych. Za to wspólnie z Sabriną Buchholz, Magdaleną Neuner i Andreasem Birnbacherem zwyciężył w sztafecie mieszanej, a męska sztafeta niemiecka w składzie Michael Rösch, Alexander Wolf, Andreas Birnbacher i Michael Greis zajęła trzecie miejsce. W obu tych konkurencjach zdobył brązowe medale podczas mistrzostw świata w Pjongczangu w 2009 roku. Ostatni medal w zawodach tego cyklu zdobył w 2012 roku, razem z kolegami ze sztafety zajmując trzecie miejsce na mistrzostwach świata w Ruhpolding.

W 2002 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, zajmując 15. miejsce w sprincie i 16. w biegu pościgowym. Cztery lata później, podczas igrzysk olimpijskich w Turynie, pierwszego dnia zawodów sięgnął po złoto w biegu indywidualnym. O 16 sekund wyprzedził Ole Einara Bjørndalena, a o ponad minutę jego rodaka - Halvarda Hanevolda. W sprincie uplasował się poza czołową trzydziestką, jednak w biegu na dochodzenie był ósmy. Drugi złoty medal zdobył w składzie niemieckiej sztafety, wspólnie ze Svenem Fischerem, Ricco Großem i Michaelem Röschem. Ponadto zwyciężył w biegu masowym na 15 kilometrów, wygrywając o 6,3 sekundy z Tomaszem Sikorą. Brał też udział w igrzyskach w Vancouver w 2010 roku, gdzie zajął między innymi piątą pozycję w biegu pościgowym i sztafecie.

Jego trenerem był Fritz Fischer[2]. W 2011 r. otrzymał medal Holmenkollen[3].

Na początku grudnia 2012 roku ogłosił zakończenie sportowej kariery[4].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2002 Salt Lake City 15. 16. nd. nd.
2006 Turyn 1. 33. 8. 1. 1. nd.
2010 Vancouver 10. 21. 5. 10. 5. nd.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2002 Oslo nd. nd. nd. 19. nd. nd.
2003 Chanty-Mansyjsk 29. DNS nd.
2004 Oberhof 5. 9. 21. 1. nd.
2005 Hochfilzen 2. 6. 5. 10. 6. nd.
2005 Chanty-Mansyjsk nd. nd. nd. nd. nd. 3.
2007 Anterselva 2. 19. 12. 1. 3.
2008 Östersund 36. 13. 3. 1.
2009 Pjongczang 19. 7. 13. DNS 3. 3.
2011 Chanty-Mansyjsk 7. 9. 11. 20. 7.
2012 Ruhpolding 11. 26. 23. 22. 3.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2000/2001 46.
2001/2002 17.
2002/2003 26.
2003/2004 13.
2004/2005 9.
2005/2006 10.
2006/2007 1.
2007/2008 4.
2008/2009 4.
2009/2010 13.
2010/2011 6.
2011/2012 40.
2012/2013 niesklasyfikowany

Miejsca na podium w poszczególnych sezonach

[edytuj | edytuj kod]
Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem
2012/2013 - - - -
2011/2012 - - - -
2010/2011 - 1 2 3
2009/2010 - 1 1 2
2008/2009 2 - - 2
2007/2008 4 - 2 6
2006/2007 2 6 3 11
2005/2006 2 - 2 4
2004/2005 1 1 - 2
2003/2004 - 1 1 2
2002/2003 - - - -
2001/2002 - 2 - 2
2000/2001 - - - -
suma 11 12 11 34

Zwycięstwa w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Pudła Czas biegu Przypisy
1. 9 lutego 2005 Włochy Cesana San Sicario Bieg indywidualny na 20 km 0+0+0+0 53:18,7
2. 11 lutego 2006 Włochy Cesana San Sicario Bieg indywidualny na 20 km 0+1+0+0 54:23,0 IO
3. 25 lutego 2006 Włochy Cesana San Sicario Bieg masowy na 15 km 0+0+1+0 47:20,02 IO
4. 14 grudnia 2006 Austria Hochfilzen Sprint na 10 km 0+1 25:03,7
5. 11 lutego 2007 Włochy Anterselva Bieg masowy na 15 km 0+0+2+0 37:52,12
6. 12 stycznia 2008 Niemcy Ruhpolding Sprint na 10 km 0+0 24:59,2
7. 13 stycznia 2008 Niemcy Ruhpolding Bieg pościgowy na 12,5 km 0+0+0+1 36:23,42
8. 18 stycznia 2008 Włochy Anterselva Sprint na 10 km 0+0 25:05,4
9. 29 lutego 2008 Korea Południowa Pjongczang Bieg pościgowy na 12,5 km 2+0+1+0 32:49,56
10. 3 grudnia 2008 Szwecja Östersund Bieg indywidualny na 20 km 0+1+0+0 58:52,5
11. 19 marca 2009 Norwegia Trondheim Sprint na 10 km 0+0 26:11,3

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 18 stycznia 2002 Niemcy Ruhpolding Sprint na 10 km 2. 0+0 24:22,8 +17,3 Raphaël Poirée
2. 9 marca 2002 Szwecja Östersund Sprint na 10 km 2. 0+0 26:53,6 +13,9 Sven Fischer
3. 11 stycznia 2004 Słowenia Pokljuka Bieg masowy na 15 km 3. 1+0+1+0 38:11,0 +2,3 Halvard Hanevold
4. 4 marca 2004 Stany Zjednoczone Fort Kent Sprint na 10 km 2. 0+0 24:02,4 +1:01,8 Raphaël Poirée
5. 9 lutego 2005 Włochy Cesana San Sicario Bieg indywidualny na 20 km 1. 0+0+0+0 53:18,7
6. 9 marca 2005 Austria Hochfilzen Bieg indywidualny na 20 km 2. 0+0+0+0 1:00:33,9 +9,4 Roman Dostal
7. 8 grudnia 2005 Austria Hochfilzen Bieg indywidualny na 20 km 3. 0+0+1+0 54:01,4 +12,8 Raphaël Poirée
8. 14 stycznia 2006 Niemcy Ruhpolding Sprint na 10 km 3. 0+1 25:15,3 +11,8 Frode Andresen
9. 11 lutego 2006 Włochy Cesana San Sicario Bieg indywidualny na 20 km 1. 0+1+0+0 54:23,0
10. 25 lutego 2006 Włochy Cesana San Sicario Bieg masowy na 15 km 1. 0+0+1+0 47:20,02
11. 30 listopada 2006 Szwecja Östersund Bieg indywidualny na 20 km 3. 0+0+0+1 52:11,3 +32,7 Ole Einar Bjørndalen
12. 2 grudnia 2006 Szwecja Östersund Sprint na 10 km 3. 0+1 24:33,4 +17,2 Ole Einar Bjørndalen
13. 8 grudnia 2006 Austria Hochfilzen Sprint na 10 km 2. 1+0 27:07,1 +39,2 Ole Einar Bjørndalen
14. 14 grudnia 2006 Austria Hochfilzen Sprint na 10 km 1. 0+1 25:03,7
15. 6 stycznia 2007 Niemcy Oberhof Sprint na 10 km 2. 1+0 28:41,9 +3,5 Nikołaj Krugłow
16. 6 lutego 2007 Włochy Anterselva Bieg indywidualny na 20 km 2. 0+1+0+1 56:41,4 +26,8 Raphaël Poirée
17. 11 lutego 2007 Włochy Anterselva Bieg masowy na 15 km 1. 0+0+2+0 37:52,12
18. 4 marca 2007 Finlandia Lahti Bieg pościgowy na 12,5 km 2. 0+0+1+0 31:09,7 +6,0 Raphaël Poirée
19. 8 marca 2007 Norwegia Oslo Bieg indywidualny na 20 km 2. 0+0+1+0 56:57,2 +5,5 Raphaël Poirée
20. 10 marca 2007 Norwegia Oslo Bieg pościgowy na 12,5 km 3. 1+0+1+1 31:58,5 +55,9 Ole Einar Bjørndalen
21. 18 marca 2007 Rosja Chanty-Mansyjsk Bieg masowy na 15 km 2. 0+1+2+1 42:42,4 +12,7 Iwan Czeriezow
22. 12 stycznia 2008 Niemcy Ruhpolding Sprint na 10 km 1. 0+0 24:59,2
23. 13 stycznia 2008 Niemcy Ruhpolding Bieg pościgowy na 12,5 km 1. 0+0+0+1 36:23,42
24. 18 stycznia 2008 Włochy Anterselva Sprint na 10 km 1. 0+0 25:05,4
25. 19 stycznia 2008 Włochy Anterselva Bieg pościgowy na 12,5 km 3. 0+1+2+1 33:15,3 +28,7 Björn Ferry
26. 20 stycznia 2008 Włochy Anterselva Bieg masowy na 15 km 3. 1+0+1+0 36:53,2 +26,3 Ole Einar Bjørndalen
27. 29 lutego 2008 Korea Południowa Pjongczang Bieg pościgowy na 12,5 km 1. 2+0+1+0 32:49,56
28. 3 grudnia 2008 Szwecja Östersund Bieg indywidualny na 20 km 1. 0+1+0+0 58:52,5
29. 19 marca 2009 Norwegia Trondheim Sprint na 10 km 1. 0+0 26:11,3
30. 9 stycznia 2010 Niemcy Oberhof Sprint na 10 km 2. 0+2 28:47,8 +2,8 Jewgienij Ustiugow
31. 14 stycznia 2010 Niemcy Ruhpolding Sprint na 10 km 3. 0+0 24:01,0 +33,5 Emil Hegle Svendsen
32. 18 grudnia 2010 Słowenia Pokljuka Sprint na 10 km 3. 0+0 27:34,6 +8,7 Björn Ferry
33. 16 stycznia 2011 Niemcy Ruhpolding Bieg pościgowy na 12,5 km 3. 0+0+0+0 32:03,5 +6,9 Björn Ferry
34. 20 stycznia 2011 Włochy Anterselva Sprint na 10 km 2. 0+0 23:46,2 +10,0 Anton Szypulin

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Edyta Kowalczyk, Biathlon: Michael Greis trenerem polskiej kadry kobiet [online], Przegląd Sportowy, maj 2019 [dostęp 2019-07-21] (pol.).
  2. Fritz Fischer: „Ich suche den nächsten Michael Greis“ (niem.)
  3. Holmenkollen-Medaillen für Henkel und Greis (niem.)
  4. Adrian Lipiński, Biathlon: Trzykrotny mistrz olimpijski Michael Greis kończy karierę [online], tylkoigrzyska.pl [dostęp 2012-12-05] (pol.).