Przejdź do zawartości

Klaudia Jans-Ignacik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klaudia Jans-Ignacik
Ilustracja
Państwo

 Polska

Data i miejsce urodzenia

24 września 1984
Gdynia

Wzrost

173 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2000

Zakończenie kariery

2016

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

410 (16 sierpnia 2004)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3 WTA, 11 ITF

Najwyżej w rankingu

28 (10 września 2012)

Australian Open

QF (2015)

Roland Garros

2R (2007, 2009)

Wimbledon

2R (2009, 2011, 2012, 2014)

US Open

3R (2008)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Uniwersjada
srebro Belgrad 2009 gra pojedyncza
srebro Belgrad 2009 gra podwójna
srebro Belgrad 2009 gra drużynowa

Klaudia Jans-Ignacik z domu Jans (ur. 24 września 1984 w Gdyni) – polska tenisistka, specjalizująca się w rozgrywkach deblowych; finalistka French Open 2012 w grze mieszanej, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji. Tenisistka praworęczna z oburęcznym backhandem. Rodzice pochodzą z Gubina w woj. lubuskim z rodziny z wieloletnimi tradycjami sportowymi.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Klaudia rozpoczęła treningi tenisowe dopiero w wieku dziesięciu lat. W sierpniu 1999 roku po raz pierwszy wystąpiła w turnieju juniorskim Międzynarodowej Federacji Tenisowej. Jej najlepszymi wynikami były jedynie ćwierćfinały. Już wtedy tenisistka grała częściej w grze podwójnej. Pierwszy tytuł zdobyła w kwietniu 2001 roku w Miramar we Francji, partnerując Marcie Domachowskiej. Kilka dni później polski debel wygrał również w Beaulieu Sur Mer. W turnieju Prokom Cup razem z Moniką Krauze osiągnęła finał i zaprzestała startów w gronie juniorek.

W maju 2000 po raz pierwszy próbowała swoich sił w rywalizacji kobiet Międzynarodowej Federacji Tenisowej. Dopiero trzy lata później w Chieti doszła do finału. W 2004 zdobyła swój pierwszy i jak dotąd jedyny tytuł indywidualny, pokonując Magdalenę Kiszczyńską w finale zawodów w Gdyni. Wcześniej wyeliminowała Agnieszkę Radwańską i Annę Korzeniak.

Nieporównywalnie lepiej radziła sobie w grze deblowej. W 2002 wystąpiła w Pucharze Federacji, zdobywając dwa punkty dla kraju razem z Joanną Sakowicz. Wkrótce stworzyła parę deblową razem z Alicją Rosolską. Zawodniczki te osiągnęły finały turniejów cyklu WTA w 2004 w Sopocie, również w Palermo i Warszawie, obydwa w 2005 roku. We włoskim mieście doszły do półfinału w sezonie 2007.

Rosolska i Jans osobno zaczęły rok 2008. Spotkały się w lutym przy okazji półfinału zawodów w Viña del Mar. Klaudia wraz z İpek Şenoğlu przegrały z Rosolską i Līgi Dekmeijere, późniejszym mistrzyniami. Dwa tygodnie później Polka była w ćwierćfinale w Acapulco razem z Jill Craybas. Grając z Mervaną Jugić-Salkić doszła do 1/2 finału w Internazionali BNL d'Italia w Rzymie. Podczas turnieju w Barcelonie przegrała w półfinale.

W pierwszym turnieju w 2009 – Brisbane International – Jans i Rosolska doszły do finału, gdzie zostały pokonane przez Annę-Lenę Grönefeld i Vanią King. W maju odniosła pierwsze zwycięstwo turniejowe w karierze – w finale zawodów w Marbelli pokonały Anabel Medina Garrigues i Virginię Ruano Pascual. Pod koniec roku, w Linzu, przegrały w finale z Grönefeld i Katariną Srebotnik. W 2010 była w półfinałach w Paryżu, Båstad, Pradze, Seulu i w Linzu (wszystkie z Rosolską) oraz w Warszawie (z Goworcową).

W styczniu 2011 wraz z Rosolską przegrały w finale w Brisbane. Podczas pierwszej rundy turnieju w Sydney pokonały Giselę Dulko i Flavię Pennettę, później dochodząc do 1/2 finału. Doszły również do finału w Brussels Ladies Open.

W maju 2012 roku wraz z Olgą Goworcową zwyciężyła w turnieju w Strasburgu. Na początku czerwca osiągnęła największy sukces w dotychczasowej karierze, dochodząc do finału wielkoszlemowego French Open 2012 w grze mieszanej w parze z Santiago Gonzálezem. W decydującym spotkaniu musieli uznać wyższość Sanii Mirzy i Mahesha Bhupathiego. We wcześniejszych fazach zmagań wyeliminowali między innymi Jelenę Wiesninę i Leandera Paesa oraz Annę-Lenę Grönefeld i Marcina Matkowskiego. Razem z Kristiną Mladenovic zdobyła w sierpniu tytuł w Montrealu. W finale pokonały wynikiem 7:5, 2:6, 10-7 Nadieżdę Pietrową i Katarinę Srebotnik.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

2 lipca 2011 wyszła za mąż za Bartosza Ignacika, dziennikarza sportowego. 1 sierpnia 2013 urodziła córkę Anielę.

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra podwójna 11 (3-8)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 15 sierpnia 2004 Sopot Ceglana Polska Alicja Rosolska Hiszpania Marta Marrero
Hiszpania Nuria Llagostera Vives
4:6, 3:6
Finalistka 2. 1 maja 2005 Warszawa Ceglana Polska Alicja Rosolska Ukraina Tetiana Perebyjnis
Czechy Barbora Záhlavová-Strýcová
1:6, 4:6
Finalistka 3. 18 lipca 2005 Palermo Ceglana Polska Alicja Rosolska Włochy Giulia Casoni
Ukraina Marija Korytcewa
6:4, 3:6, 5:7
Finalistka 4. 10 stycznia 2009 Brisbane Twarda Polska Alicja Rosolska Niemcy Anna-Lena Grönefeld
Stany Zjednoczone Vania King
6:3, 5:7, 5–10
Zwyciężczyni 1. 12 kwietnia 2009 Marbella Ceglana Polska Alicja Rosolska Hiszpania Anabel Medina Garrigues
Hiszpania Virginia Ruano Pascual
6:3, 6:3
Finalistka 5. 18 października 2009 Linz Twarda (hala) Polska Alicja Rosolska Niemcy Anna-Lena Grönefeld
Słowenia Katarina Srebotnik
1:6, 4:6
Finalistka 6. 8 stycznia 2011 Brisbane Twarda Polska Alicja Rosolska Rosja Alisa Klejbanowa
Rosja Anastasija Pawluczenkowa
3:6, 5:7
Finalistka 7. 21 maja 2011 Bruksela Ceglana Polska Alicja Rosolska Czechy Andrea Hlaváčková
Kazachstan Galina Woskobojewa
6:3, 0:6, 5–10
Zwyciężczyni 2. 26 maja 2012 Strasburg Ceglana Białoruś Wolha Hawarcowa Południowa Afryka Natalie Grandin
Czechy Vladimíra Uhlířová
6:7(4), 6:3, 10–3
Zwyciężczyni 3. 12 sierpnia 2012 Montreal Twarda Francja Kristina Mladenovic Rosja Nadieżda Pietrowa
Słowenia Katarina Srebotnik
7:5, 2:6, 10–7
Finalistka 8. 19 marca 2016 San Antonio Twarda Australia Anastasija Rodionowa Niemcy Anna-Lena Grönefeld
Stany Zjednoczone Nicole Melichar
1:6, 3:6

Gra mieszana 1 (0-1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalistka 1. 7 czerwca 2012 French Open Ceglana Meksyk Santiago González Indie Sania Mirza
Indie Mahesh Bhupathi
6:7(3), 1:6

Występy w Wielkim Szlemie

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 Suma
Zw.-Por.
Wielki Szlem
Australia Australian Open 1RSF 2RCW 2R 2R 1R 2RUR QFAN 7–7
Francja French Open 2R 1RMJ 2R 1RPS 1R 1RAK 1RMZ 1RAN 2–8
Wielka Brytania Wimbledon 1R 1RMJ 2R 1REG 2R 2R 2RJB 1RAN 4–8
Stany Zjednoczone US Open 2R 3R 2R 2REG 1R 2RKM 1RJG 6–7
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie 2–4 3–4 4–4 2–4 1-4 3-4 0-0 1-2 3-4 19-30
Partnerki

Gra mieszana

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2010 2011 2012 2013 2014 2015 Suma
Zw.-Por.
Wielki Szlem
Australia Australian Open A A 1RSG A A A 0–1
Francja French Open A A FSG A 2RDI A 5–2
Wielka Brytania Wimbledon 2RSG 1RMM 1RJR A A 2RMF 2–3
Stany Zjednoczone US Open A A 2RMF A A A 1–1
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie 1–1 0–1 5–4 0–0 1–1 1–0 8–7
Partnerzy

Igrzyska olimpijskie

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna kobiet

[edytuj | edytuj kod]
Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008
I runda Polska Alicja Rosolska Stany Zjednoczone Liezel Huber / Lindsay Davenport [5] 2:6, 1:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012
I runda Polska Alicja Rosolska Rosja Marija Kirilenko / Nadieżda Pietrowa [3] 7:6(5), 3:6, 2:6

Wygrane turnieje rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Data Turniej ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 23/05/2004 Polska Gdynia 10 000 ziemna Polska Magdalena Kiszczyńska 6:4, 3:6, 6:3

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Data Turniej ($) Naw. Partnerka Finalistki Wynik
1. 10/08/2003 Polska Gdynia 10 000 ziemna Polska Alicja Rosolska Łotwa Irina Kuzmina
Polska Monika Schneider
7:5, 6:2
2. 28/09/2003 Włochy Ciampino 10 000 ziemna Polska Alicja Rosolska Włochy Claudia Ivone
Włochy Giulia Meruzzi
6:0, 6:3
3. 15/02/2004 Polska Warszawa 25 000 ziemna Polska Alicja Rosolska Węgry Zsófia Gubacsi
Węgry Kira Nagy
6:4, 6:3
4. 08/08/2004 Polska Gdynia 10 000 ziemna Polska Alicja Rosolska Ukraina Natalia Bogdanova
Ukraina Wałerija Bondarenko
6:2, 6:4
5. 05/09/2004 Polska Warszawa 10 000 ziemna Polska Alicja Rosolska Słowacja Martina Babakova
Czechy Iveta Gerlova
6:2, 6:3
6. 09/04/2006 Francja Dinan 75 000 ziemna Słowacja Henrieta Nagyová Rumunia Mădălina Gojnea
Polska Agnieszka Radwańska
3:6, 6:2, 6:4
7. 08/10/2006 Hiszpania Barcelona 75 000 ziemna Polska Alicja Rosolska Rumunia Edina Gallovits-Hall
Słowacja Vanessa Henke
6:1, 6:2
8. 29/10/2006 Bułgaria Bratysława 75 000 twarda Polska Alicja Rosolska Czechy Lucie Hradecká
Czechy Michaela Paštiková
6:1, 6:3
9. 02/12/2006 Włochy Mediolan 50 000 dywanowa Polska Alicja Rosolska Ukraina Marija Korytcewa
Finlandia Emma Laine
6:7(5), 7:5, 6:4
10. 14/10/2007 Francja Joué-lès-Tours 50 000 twarda Polska Alicja Rosolska Czechy Petra Cetkovská
Czechy Barbora Strýcová
6:3, 7:5
11. 07/06/2008 Włochy Rzym 75 000 ziemna Polska Alicja Rosolska Rosja Alina Żydkowa
Kanada Marie-Ève Pelletier
6:3, 6:1

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]