Przejdź do zawartości

Jari Puikkonen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jari Puikkonen
Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1959
Lahti

Klub

Lahden Hiihtoseura

Wzrost

180 cm

Debiut w PŚ

30 grudnia 1979, Oberstdorf
(85. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

1 stycznia 1980, Ga-Pa
(2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

4 stycznia 1981, Innsbruck

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia
Igrzyska olimpijskie
złoto Calgary 1988 skoki narciarskie
(drużynowo)
brąz Lake Placid 1980 skoki narciarskie
(duża skocznia)
brąz Sarajewo 1984 skoki narciarskie
(skocznia normalna)
Mistrzostwa świata
złoto Engelberg 1984 drużynowo
złoto Seefeld 1985 drużynowo
złoto Lahti 1989 duża skocznia
złoto Lahti 1989 drużynowo
srebro Oslo 1982 skocznia normalna
srebro Seefeld 1985 duża skocznia
brąz Oslo 1982 drużynowo
Mistrzostwa świata w lotach
złoto Oberstdorf 1981 indywidualnie
Inne nagrody
Turniej Czterech Skoczni
brąz 3. miejsce
1980/1981
brąz 3. miejsce
1985/1986
Puchar KOP
złoto 1. miejsce
1980/1981

Jari Markus Puikkonen (ur. 25 czerwca 1959 w Lahti) – fiński skoczek narciarski, trzykrotny medalista olimpijski, siedmiokrotny medalista mistrzostw świata, mistrz świata w lotach i zdobywca Pucharu KOP.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Na arenie międzynarodowej zadebiutował 30 grudnia 1977 w Oberstdorfie, podczas pierwszego konkursu 26. edycji Turnieju Czterech Skoczni. W konkursie tym zajął 17. miejsce, a w klasyfikacji generalnej również nie znalazł się w pierwszej dziesiątce. W lutym 1978 wziął udział w swojej pierwszej dużej międzynarodowej imprezie, startując na mistrzostwach świata w Lahti. Zajął tam 38. miejsce na skoczni dużej, a na normalnym obiekcie był dwunasty. W nieoficjalnym konkursie drużynowym zajął drugie miejsce wspólnie z: Jouko Törmänenem, Penttim Kokkonenem i Tapio Räisänenem.

W grudniu 1979 zadebiutował w pierwszym sezonie Pucharu Świata w skokach narciarskich, zajmując 85. miejsce w Oberstdorfie. Trzy miesiące później, na igrzyskach olimpijskich w Lake Placid wywalczył brązowy medal na dużej skoczni, ulegając jedynie swemu rodakowi Jouko Törmänenowi oraz drugiemu w konkursie, Hubertowi Neuperowi. Na tych samych igrzyskach zajął także 16. miejsce na normalnej skoczni, tracąc do zwycięzcy – Antona Innauera ponad 30 punktów. W całym sezonie trzykrotnie stawał na podium zawodów (trzykrotnie był drugi), co pozwoliło mu zająć dziesiąte miejsce w klasyfikacji generalnej.

Sezon 1980/1981 przyniósł dwudziestoletniemu wówczas Finowi złoty medal na mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie. W swoim najdłuższym skoku skoczył 174,0 metry, co było najlepszą odległością tych mistrzostw. Zajął także trzecie miejsce w 29. Turnieju Czterech Skoczni, zajmując kolejno drugie miejsce w Oberstdorfie, dziesiąte w Garmisch-Partenkirchen, pierwsze w Innsbrucku oraz jedenaste miejsce w Bischofshofen. Zdobył także Puchar KOP. Łącznie w tym sezonie czterokrotnie zwyciężał i raz był drugi, dzięki czemu wywalczył piąte miejsce w klasyfikacji generalnej, co było najlepszym wynikiem Puikkonena w historii jego startów w Pucharze Świata.

W sezonie 1981/1982 tylko raz stanął na podium zawodów Pucharu Świata, zajmując drugie miejsce na skoczni Holmenkollbakken. Na mistrzostwach świata w Oslo wywalczył srebrny medal na normalnej skoczni – lepszy okazał się tylko Armin Kogler. Ponadto wraz z Keijo Korhonenem, Penttim Kokkonenem i Mattim Nykänenem zdobył brązowy medal w drużynie. Rok później, na mistrzostwach świata w Harrachovie bronił tytułu mistrza świata, lecz zajął dopiero 26. miejsce.

Na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie zdobył brązowy medal na normalnym obiekcie, a na dużej skoczni zajął piąte miejsce. W tym samym roku odbyły się także mistrzostwa świata w Engelbergu i Rovaniemi, podczas których Finowie w składzie: Markku Pusenius, Pentti Kokkonen, Jari Puikkonen i Matti Nykänen wywalczyli złoty medal w konkursie drużynowym. W całym sezonie 1983/1984 był dwukrotnie drugi i dwukrotnie trzeci i zajął ostatecznie dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej.

Kolejne sukcesy odniósł na mistrzostwach świata w Seefeld in Tirol, gdzie został wicemistrzem na dużej skoczni, a razem z Tuomo Ylipullim, Kokkonenem oraz Nykänenem zdobył kolejny złoty medal w drużynie. Dobre starty w sezonie 1984/1985, między innymi trzy drugie miejsca i jedno trzecie, pozwoliły Puikkonenowi na zajęcie szóstego miejsca w klasyfikacji generalnej. Rok później zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej 34. Turnieju Czterech Skoczni po tym, jak zajął 11. miejsce w Oberstdorfie, 12. miejsce w Ga-Pa, zwyciężył w Innsbrucku oraz zajął 13. miejsce w Bischofshofen. W tym samym sezonie po raz ostatni stanął na podium, zajmując drugie miejsce podczas zawodów w Lahti 1 marca 1986.

W sezonie 1986/1987 wystartował tylko w pięciu konkursach: jednym w Lahti oraz w TCS; jego najlepszym wynikiem było 10. miejsce w Oberstdorfie. Nie zakwalifikował się też do kadry narodowej na mistrzostwa świata w Oberstdorfie. Lepszą formę zaprezentował rok później, co pozwoliło mu wziąć udział w igrzyskach w Calgary. W indywidualnych startach zajął siódme miejsce na normalnej skoczni, a na dużej był jedenasty. W rozgrywanym po raz pierwszy w historii igrzysk konkursie drużynowym reprezentanci Finlandii w składzie: Ari-Pekka Nikkola, Matti Nykänen, Tuomo Ylipulli i Jari Puikkonen zostali pierwszymi drużynowymi mistrzami olimpijskimi w skokach narciarskich.

Ostatnie sukcesy Puikkonen odniósł na mistrzostwach świata w Lahti w 1989, gdzie został mistrzem na dużej skoczni zarówno indywidualnie jak i drużynowo. Na normalnym obiekcie był trzynasty. Startował później na mistrzostwach świata w Val di Fiemme w 1991, jednak zdołał zająć zaledwie 34. miejsce na dużej skoczni. Ostatni oficjalny skok oddał podczas konkursu Pucharu Świata w Lahti 3 marca 1991, w którym zajął 47. miejsce. W całej swojej karierze 19 razy stał na podium konkursów Pucharu Świata, w tym 5 razy na najwyższym, 11 razy był drugi oraz 3 razy trzeci. Karierę zakończył w 1991.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
16. 17 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid Skocznia normalna indywidualnie 227.5 pkt -38.8 pkt Austria Toni Innauer
3. 23 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid Skocznia duża indywidualnie 248.5 pkt -22.5 pkt Finlandia Jouko Törmänen
3. 12 lutego 1984 Sarajewo Skocznia normalna indywidualnie 212.8 pkt -2.4 pkt Jens Weißflog
5. 18 lutego 1984 Sarajewo Skocznia duża indywidualnie 196.6 pkt -34.6 pkt Finlandia Matti Nykänen
7. 14 lutego 1988 Kanada Calgary Skocznia normalna indywidualnie 199.1 pkt -30.0 pkt Finlandia Matti Nykänen
11. 23 lutego 1988 Kanada Calgary Skocznia duża indywidualnie 194.6 pkt -29.4 pkt Finlandia Matti Nykänen
1. 24 lutego 1988 Kanada Calgary Skocznia duża drużynowo[1] 634.4 pkt - -
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
12. 18 lutego 1978 Finlandia Lahti Skocznia normalna indywidualnie 236.1 pkt -17.1 pkt Matthias Buse
2.srebro 22 lutego 1978 Finlandia Lahti Skocznia normalna drużynowo[2] 401.1 pkt -42.7 pkt  NRD
39. 26 lutego 1978 Finlandia Lahti Skocznia duża indywidualnie 185.4 pkt -71.2 pkt Finlandia Tapio Räisänen
2.srebro 21 lutego 1982 Norwegia Oslo Skocznia normalna indywidualnie 248.6 pkt -0.7 pkt Austria Armin Kogler
3.brąz 26 lutego 1982 Norwegia Oslo Skocznia duża drużynowo[3] 670.8 pkt -47.7 pkt  Norwegia
31. 28 lutego 1982 Norwegia Oslo Skocznia duża indywidualnie 204.5 pkt -53.4 pkt Finlandia Matti Nykänen
1.złoto 26 lutego 1984 Szwajcaria Engelberg Skocznia duża drużynowo[4] 618.3 pkt - -
2.srebro 20 stycznia 1985 Austria Seefeld in Tirol Skocznia duża indywidualnie 223.0 pkt -1.2 pkt Norwegia Per Bergerud
1.złoto 22 stycznia 1985 Austria Seefeld in Tirol Skocznia duża drużynowo[5] 583.0 pkt - -
7. 26 stycznia 1985 Austria Seefeld in Tirol Skocznia normalna indywidualnie 210.9 pkt -14.4 pkt Jens Weißflog
1.złoto 20 lutego 1989 Finlandia Lahti Skocznia duża indywidualnie 218.5 pkt - -
1.złoto 22 lutego 1989 Finlandia Lahti Skocznia duża drużynowo[6] 645.0 pkt - -
13. 26 lutego 1989 Finlandia Lahti Skocznia normalna indywidualnie 100.6 pkt -13.9 pkt Jens Weißflog
34. 10 lutego 1991 Włochy Val di Fiemme Skocznia duża indywidualnie 142.2 pkt -75.3 pkt Franci Petek
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
1.złoto 27 lutego 1981 Oberstdorf Loty indywidualnie 1201.0 pkt - -
26. 18 marca 1983 Czechosłowacja Harrachov Loty indywidualnie 880.5 pkt -170.5 pkt Klaus Ostwald

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Data Miejscowość Skocznia Nota Pozycja Strata Zwycięzca
1. 1 stycznia 1980 Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze 230.4 pkt 2. -1.8 pkt Hubert Neuper
2. 11 marca 1980 Szwecja Falun Lugnet K-89 253.0 pkt 2. -3.6 pkt Jouko Törmänen
3. 16 marca 1980 Norwegia Oslo Holmenkollbakken 235.1 pkt 2. -3.4 pkt Armin Kogler
4. 30 grudnia 1980 Oberstdorf Schattenbergschanze 252.3 pkt 2. -4.5 pkt Hubert Neuper
5. 4 stycznia 1981 Austria Innsbruck Bergisel 235.6 pkt 1. - -
6. 6 marca 1981 Finlandia Lahti Salpausselkä K-88 249.9 pkt 1. - -
7. 7 marca 1981 Finlandia Lahti Salpausselkä K-113 253.3 pkt 1. - -
8. 21 marca 1981 Planica Srednija velikanka 265.8 pkt 1. - -
9. 21 lutego 1982 Norwegia Oslo Holmenkollbakken 248.6 pkt 2. -1.5 pkt Armin Kogler
10. 4 stycznia 1984 Austria Innsbruck Bergisel 206.4 pkt 3. -17.7 pkt Jens Weißflog
11. 12 lutego 1984 Sarajewo Igman K-90 212.8 pkt 3. -2.4 pkt Jens Weißflog
12. 2 marca 1984 Finlandia Lahti Salpausselkä K-88 197.2 pkt 2. -14.7 pkt Matti Nykänen
13. 4 marca 1984 Finlandia Lahti Salpausselkä K-113 226.3 pkt 2. -2.4 pkt Matti Nykänen
14. 9 grudnia 1984 Kanada Thunder Bay Big Thunder 225.6 pkt 2. -7.6 pkt Andreas Felder
15. 16 grudnia 1984 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-86 223.2 pkt 2. -5.7 pkt Andreas Felder
16. 1 stycznia 1985 Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze 197.9 pkt 2. -12.2 pkt Jens Weißflog
17. 3 marca 1985 Finlandia Lahti Salpausselkä K-113 233.4 pkt 3. -9.9 pkt Andreas Felder
18. 4 stycznia 1986 Austria Innsbruck Bergisel 212.3 pkt 1. - -
19. 1 marca 1986 Finlandia Lahti Salpausselkä K-88 215.0 pkt 2. -10.7 pkt Matti Nykänen

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Skład drużyny: Ari-Pekka Nikkola, Matti Nykänen, Tuomo Ylipulli, Jari Puikkonen
  2. Skład drużyny: Jari Puikkonen, Jouko Törmänen, Pentti Kokkonen, Tapio Räisänen
  3. Skład drużyny: Keijo Korhonen, Jari Puikkonen, Pentti Kokkonen, Matti Nykänen
  4. Skład drużyny: Markku Pusenius, Pentti Kokkonen, Jari Puikkonen, Matti Nykänen
  5. Skład drużyny: Tuomo Ylipulli, Pentti Kokkonen, Matti Nykänen, Jari Puikkonen
  6. Skład drużyny: Ari-Pekka Nikkola, Jari Puikkonen, Matti Nykänen, Risto Laakonen

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]