Przejdź do zawartości

Gary Stevens (ur. 1962)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gary A. Stevens
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Gary Andrew Stevens

Data i miejsce urodzenia

30 marca 1962
Hillingdon

Wzrost

183 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Ipswich Town
1977–1979 Brighton
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1979–1983 Brighton 133 (2)
1983–1990 Tottenham Hotspur 147 (6)
1990–1992 Portsmouth 52 (3)
W sumie: 332 (11)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1984–1986  Anglia 7 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1992–1993 Petersfield Town
2010–2011 FK Qəbələ (asystent)
2013–2014 Sligo Rovers (asystent)
2014–2015 Army United
2015 Port
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Gary Andrew Stevens (ur. 30 marca 1962 w Hillingdon[1]) – angielski piłkarz i trener, reprezentant kraju grający na pozycji pomocnika.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Stevens urodził się w Hillingdon. Dołączył do Brighton & Hove Albion w 1977. Stevens zadebiutował jako 17-latek 15 września 1979, kiedy Brighton wygrało u siebie 2:0 z Ipswich Town. Stevens w swoim pierwszym sezonie rozegrał 26 meczów, w których zdobył jedną bramkę.

W 1983 Brighton, które spadło do drugiej ligi, po raz pierwszy w swojej historii zagrał w finale Pucharu Anglii[2]. Stevens po sezonie dołączył do Tottenham Hotspur za około 350 000 funtów.

Stevens zadebiutował w Tottenhamie na początku sezonu 1983/84, ponownie przeciwko Ipswich[3]. Był zawodnikiem pierwszego składu, występując w 40 ligowych występach i strzelił cztery gole. Zagrał w finale Pucharu UEFA w sezonie 1983/84, strzelając rzut karny w serii rzutach karnych przeciwko Anderlechtowi, zakończonym zwycięstwem Kogutów. Był także w drużynie, która poniosła porażkę 2:3 z Coventry City w finale Pucharu Anglii w 1987[4].

Stevens opuścił Spurs i przeszedł do Portsmouth w 1990, ale uporczywe kontuzje zmusiły go do przejścia na emeryturę w 1992. Nigdy nie powrócił do pełnej formy po kontuzji kolana odniesionej w listopadzie 1988, kiedy został mocno uderzony przez Vinniego Jonesa[5].

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1979/80 Brighton  Anglia Division One 26 1
1980/81 34 1
1981/82 32 0
1982/83 41 0
1983/84 Tottenham Hotspur 40 4
1984/85 28 0
1985/86 29 2
1986/87 20 0
1987/88 18 0
1988/89 5 0
1989/90 7 0
1990/91 Portsmouth Division Two 31 2
1991/92 0 0

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Stevens przygodę z reprezentacją rozpoczął 17 października 1984 w wygranym 5:0 spotkaniu z Finlandii[6].

Dwa lata później pojechał na Mistrzostwa Świata do Meksyku. Na turnieju wystąpił w spotkaniach z Marokiem oraz Paragwajem. Mecz z Paragwajem był ostatnim w drużynie narodowej, dla której w latach 1984–1986 wystąpił w 7 spotkaniach[7].

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Swoją przygodę z ławką trenerską rozpoczął w 1992, trenując przez jeden sezon zespół Petersfield Town. Ponownie trenerem został po prawie 20 latach przerwy, będąc asystentem trenera w azerskim FK Qəbələ[8].

W 2013 ponownie został asystentem trenera, tym razem w irlandzkim Sligo Rovers[9]. Po roku przejął funkcję pierwszego trenera w tajlandzkim Army United. Od 2015 jest trenerem innego klubu z tego kraju, Port.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Brighton & Hove Albion

Tottenham Hotspur

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Gary Stevens [online], englandstats.com [dostęp 2023-10-16] (ang.).
  2. Brighton & Hove Albion [online], fchd.info [dostęp 2023-10-16] (ang.).
  3. Gary A. Stevens [online], sporting-heroes.net [dostęp 2023-10-16] (ang.).
  4. England - FA Cup Finals 1946-2000 [online], rsssf.org [dostęp 2023-10-16] (ang.).
  5. The new life of Gary Stevens, the Brighton and Tottenham hero whose career was over at 30 [online], sussexlive.co.uk [dostęp 2023-10-16] (ang.).
  6. Gary Stevens [online], national-football-teams.com [dostęp 2023-10-16] (ang.).
  7. Gary Stevens [online], eu-football.info [dostęp 2023-10-16] (ang.).
  8. Gary Stevens leaves Gabala [online], gabalafc.az [dostęp 2023-10-16] (azer.).
  9. Gary Stevens has signed a one-year deal to become assistant manager at Sligo Rovers [online], rte.ie [dostęp 2023-10-16] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]