Przejdź do zawartości

Frank Wykoff

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Frank Wykoff
Ilustracja
Frank Wykoff (1936)
Pełne imię i nazwisko

Frank Clifford Wykoff

Data i miejsce urodzenia

29 października 1909
Des Moines

Data i miejsce śmierci

1 stycznia 1980
Altadena

Wzrost

178 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Amsterdam 1928 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
złoto Los Angeles 1932 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
złoto Berlin 1936 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)

Frank Clifford Wykoff (ur. 29 października 1909 w Des Moines, zm. 1 stycznia 1980 w Altadenie[1]) – amerykański lekkoatleta sprinter, trzykrotny mistrz olimpijski.

Jako pierwszy człowiek w historii zdobył trzy złote medale olimpijskie w biegu sztafetowym, za każdym razem poprawiając lub wyrównując rekord świata. Podczas amerykańskich kwalifikacji przed igrzyskami olimpijskimi w 1928 zwyciężył w biegu na 100 metrów zostawiając w pokonanym polu m.in. Charliego Paddocka. Został również mistrzem USA (AAU) na tym dystansie[2]. Na igrzyskach w Amsterdamie zajął 4. miejsce w biegu na 100 metrów, zaś w sztafecie 4 × 100 metrów zdobył złoty medal (Wykoff biegł na pierwszej zmianie, a po nim James Quinn, Charles Borah i Henry Russell). Sztafeta w finale wyrównała rekord świata wynikiem 41,0 s[1][3].

Od 1929 Wykoff studiował na Uniwersytecie Południowej Kalifornii. Został akademickim mistrzem USA (NCAA) na 100 jardów w 1930 i 1931[4], akademickim mistrzem IC4A w 1930, 1931 i 1932[5] oraz mistrzem USA (AAU) na tym dystansie w 1931[2]. W maju 1930 ustanowił rekord świata w biegu na 100 jardów wynikiem 9,4 s. W 1931 był członkiem sztafety 4 × 110 jardów, która w barwach Uniwersytetu Południowej Kalifornii pobiła rekord świata czasem 40,8 s[6].

Na igrzyskach olimpijskich w 1932 w Los Angeles startował tylko w sztafecie 4 × 100 metrów, która zdobyła złoty medal olimpijski poprawiając rekord świata na 40,0 s. Wykoff wystąpił na ostatniej zmianie (przed nim biegli Robert Kiesel, Emmett Toppino i Hector Dyer). Na kolejnych igrzyskach olimpijskich w 1936 w Berlinie Wykoff znowu zajął 4. miejsce w finale biegu na 100 metrów, a w sztafecie zdobył swój trzeci złoty medal poprawiając rekord świata na 39,8 s. (skład sztafety: Jesse Owens, Ralph Metcalfe, Foy Draper i Wykoff na ostatniej zmianie)[1][7].

Później Wykoff pracował w systemie szkolnictwa w Kalifornii aż do przejścia na emeryturę w 1972. Był dyrektorem szkół specjalnych.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Frank Wykoff [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-05] (ang.).
  2. a b United States Championships (Men 1876–1942) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  3. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 133 [dostęp 2020-07-05] (ang.).
  4. NCAA Division I Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  5. IC4A Championships (1876–1942) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  6. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 14, 137 [dostęp 2020-07-05] (ang.).
  7. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 134 [dostęp 2020-07-05] (ang.).