Przejdź do zawartości

Elektra (Plejada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elektra
Ἠλέκτρα
nimfa (jedna z Plejad)
Ilustracja
William-Adolphe Bouguereau: L'Etoile Perdue (Zaginiona gwiazda), 1884, prywatna kolekcja
Występowanie

mitologia grecka

Rodzina
Ojciec

Atlas

Matka

Plejone lub Ajtra

Rodzeństwo

Alkione,
Kelajno,
Maja,
Merope,
Sterope,
Tajgete,
Hiady,
Hyas

Dzieci

Dardanos,
Jazjon,
Emation

Elektra (gr. Ἠλέκτρα Eléktra, łac. Electra) – w mitologii greckiej nimfa, jedna z siedmiu Plejad.

Uchodziła za córkę tytana Atlasa i Okeanidy Plejone (lub Okeanidy Ajtry)[1][2]. Była siostrą Alkione, Kelajno, Mai, Merope, Sterope, Tajgete, a także Hiad i Hyasa[3][4]. Urodziła trzech synów: Dardanosa (ze związku z bogiem Zeusem), założyciela królewskiej dynastii w Troi, Jazjona i Emationa (według niektórych źródeł)[1][2].

Mityczna Elektra jest identyfikowana z gwiazdą Elektrą w Plejadach, w gwiazdozbiorze Byka[3][5][6]. Na niebie sąsiaduje z Hiadami (gromadą otwartą gwiazd w gwiazdozbiorze Byka) i konstelacją Oriona, które są z nią mitologicznie powiązane.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 82. ISBN 83-04-04673-3.
  2. a b Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 114. ISBN 80-8046-098-1. (słow.).; polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej (Encyklopedia mitologii antycznej, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej).
  3. a b Vojtech Zamarovský, op.cit., s. 364. ISBN 80-8046-098-1.
  4. Pierre Grimal, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Jerzy Łanowski (red.), Maria Bronarska (tłum.), Wrocław [etc.]: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo, 2008, s. 148, ISBN 978-83-04-04673-3, OCLC 297685612.
  5. Anton Hajduk, Ján Štohl (red.): Encyklopédia astronómie. Bratislava: Obzor, 1987, s. 158. (słow.).
  6. Carlos Parada: Constellations and Stars. maicar.com. [dostęp 2011-08-04]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]