Przejdź do zawartości

Berezowica Wielka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Berezowica Wielka
ilustracja
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Rejon

tarnopolski

Powierzchnia

24 km²

Populacja (2001)
• liczba ludności
• gęstość


6503
271,41 os./km²

Nr kierunkowy

+380 352

Kod pocztowy

47724

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Berezowica Wielka”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Berezowica Wielka”
Ziemia49°31′N 25°36′E/49,516667 25,600000
Strona internetowa

Berezowica Wielka (ukr. Велика Березовиця) – osiedle typu miejskiego w rejonie tarnopolskim obwodu tarnopolskiego Ukrainy, położona na lewym brzegu rzeki Seret, liczy około 6500 mieszkańców.

Znajduje się tu stacja kolejowa Berezowica-Ostrów, węzeł linii Tarnopol – Biała Czortkowska i Berezowica-Ostrów – Chodorów.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1474[potrzebny przypis]. Pod koniec XIX karczma i gajówka na obszarze dworskim Berezowicy Wielkiej nosiła nazwę Zagrobela[1]. Miejscowość została znacznie zniszczona podczas I wojny światowej w wyniku ostrzału rosyjskiej artylerii[2].

Podczas wojny polsko-bolszewickiej 4 lutego 1920 w Berezowicy Wielkiej ponieśli śmierć polscy lotnicy wojskowi w stopniu porucznika: Kazimierz Swoszowski i Feliks Błaszkiewicz[3].

W II Rzeczypospolitej siedziba gminy wiejskiej Berezowica Wielka w powiecie tarnopolskim województwa tarnopolskiego. W tym czasie stała się popularnym miejscem letniskowym wśród mieszkańców Tarnopola. W 1936 roku powstała tu cukrownia, rozbudowana po II wojnie światowej[2]. Status osiedla typu miejskiego posiada od 1986.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zagrobela, 2.), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 274.
  2. a b Grzegorz Rąkowski. Przewodnik po Ukrainie Zachodniej. Część II: Podole. Pruszków: Officyna wydawnicza Rewasz, 2006, s. 147. ISBN 83-89188-46-5
  3. Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934, s. 56, 848.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Aftanazy Roman, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej. Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, T. 7, wyd. 2 przejrzane i uzupełnione, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, Warszawa, 1995, ISBN 83-04-03701-7 całość, ISBN 83-04-04229-0 t. 7, ss. 14-16.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]