Przejdź do zawartości

Andowiak oliwkowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andowiak oliwkowy
Thomasomys andersoni
Salazar-Bravo & Yates, 2007[1]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

bawełniaki

Plemię

Thomasomyini

Rodzaj

andowiak

Gatunek

andowiak oliwkowy

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

brak danych

Andowiak oliwkowy[3] (Thomasomys andersoni) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Andowiak oliwkowy występuje na wschodnich stokach Andów w środkowo-zachodniej Boliwii (departamenty La Paz i Cochabamba)[4].

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisali w 2007 roku boliwijski zoolog Jorge Salazar-Bravo oraz amerykański zoolog Terry L. Yates na łamach czasopisma „University of California Publications in Zoology” i nadając mu nazwę Thomasomys andersoni[1]. Holotyp pochodził z Corani Hydroelectric Plant, w departamencie Cochabamba, w Boliwii[4]. Holotyp, którym był młody samiec, został schwytany przez Jorge Salazara-Bravo w karłowatym lesie zlokalizowanym w boliwijskiej prowincji Chapare (departament Cochabamba) 30 lipca 1993[1]. Okaz przechowywany jest w Museum of Southwestern Biology (NK 30587)[1]. Gatunek został po raz pierwszy opisany naukowo w 2007 na łamach czasopisma „University of California Publications in Zoology”[1].

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy rozpoznają podgatunków[4].

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Thomasomys: Oldfield Thomas (1858–1929), brytyjski zoolog, teriolog; gr. μυς mus, μυος muos „mysz”[5].
  • andersoni: dr. Sydney Anderson (1927–2018), amerykański teriolog, emerytowany kurator Amerykańskiego Muzeum Historii Naturalnej, autor publikacji „Mammals of Bolivia” wydanego w 1997 roku[6][7].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 108–110 mm, długość ogona 122–128 mm, długość ucha 20–21 mm, długość tylnej stopy 22–26 mm; masa ciała 35–38 g[8]. Andowiak oliwkowy jest gryzoniem o średniej wielkości. Ciało pokrywa stosunkowo długa sierść (około 11 mm). W części grzbietowej futro wybarwione na kolor brązowo-oliwkowy, po bokach przechodzący w płowoochrowy, zaś w części brzusznej płowożółty (z włosem szarym u jego nasady i matowo biały, przechodzący w płowożółty na końcach). Ogon stanowi 46–53% całkowitej długości. Łapy są stosunkowo krótkie i szerokie, podeszwy bez sierści[9].

Kariotyp

[edytuj | edytuj kod]

Garnitur chromosomowy andowiaka oliwkowego tworzą 22 pary (2n = 44) chromosomów (FN = 42)[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Salazar-Bravo i Yetes 2007 ↓, s. 752.
  2. N. Roach, Thomasomys andersoni, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2019, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-22] (ang.).
  3. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 255. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 426. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  5. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 675, 1904. (ang.). 
  6. Salazar-Bravo i Yetes 2007 ↓, s. 753.
  7. B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 12. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
  8. a b U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 500–501. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  9. Salazar-Bravo i Yetes 2007 ↓, s. 758–766.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]