Vejatz lo contengut

Vissac e Auteirac

Aqueste article es redigit en auvernhat.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Vissac e Auteirac
Vissac-Auteyrac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 07′ 22″ N, 3° 36′ 37″ E
Superfícia 17,1 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 229 m
920 m
678 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Parçan Brivadés (Lanjadés)
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe Ròse Aups
Departament
43
Naut Léger Armas deu Departament de Naut Léger
Arrondiment
431
Briude
Canton
4310
Lo País de La Faieta (Lanjac davant 2015)
Intercom
244301057
CC de las Ribas delh Naut Alèir
Cònsol Michèle Malfant
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
317 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

327 ab.
Densitat 19,71 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 43300
Còde INSEE 43013

Vissac e Auteirac[1] (Vissac-Auteyrac en francés) z-es una comuna auvernhassa situada dins lo departament del Naut Léger e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Altitud mejana 850 m.

Comunas vesinas

[modificar | Modificar lo còdi]
Distanças e posicion relativa
Distanças e posicion relativa
Vissac e Auteirac Vissac e Auteirac
Comuna amb 373 abitants (2000)Vernassal
(5,9 km)
Comuna amb 132 abitants (2000)Jax
(6,3 km)

Perimètre delh territòri

[modificar | Modificar lo còdi]

S'i tròba una chapèla sola. Auteyrac z-es escrit sus la mapa alh nòrd-oèst d'Autairac, en realitat a Sorlhac. Las fòrmas ancianas son : Autariacum en 1078, Ecclesia de Alteraco en 1127, Ecclesia Alteriaci, vès 1128, El Mas d'Altairac alh secle XII, Aultayrac, Autayrat en 1379, Aulteyrat en 1398, Alteyrac en 1401, Parochia B. Mariae de Alteyraco en 1467, Auteyrac en 1587 [2].
La prononciacion aproximativa a Sent Èble z-es [uti'ɾa] [3].
Segon Dauzat, Autairac ven delh nom germanic d'òme Authari, ambelh sufixe -iacum [4].

Sorlhac z-es escrit Auteyrac sus la mapa actuala; z-èra marcat a part, alh nòrd-oèst d'Autairac, sus las mapas pus ancianas. Las fòrmas ancianas son : Villa quam vocant Sortiacum (compréner Sorliacum) en 999, Sorliac en 1134, Sorlac alh secle XII, Mansus de Sorlhac en 1461, Sourliac en 1587 [5].
La prononciacion aproximativa a Sent Èble z-es [su'ɾja] [3].
Segon Dauzat, Sorlhac ven delh nom latin d'òme Sorilius , ambelh sufixe -acum [6]. Un nom de dieu gallic Sorillios sembla atestat [7].

Las fòrmas ancianas son : In villa quœ dicitur Crumiliaco en 888, Crumilhac en 1247, Mansus de Crumilhaco en 1459, Curmilhac en 1460, Curmillac en 1820 [8].
La prononciacion aproximativa a Sent Èble z-es [kyɾmi'ja] [3].
Segon Dauzat, Curmilhac ven delh nom (latin ?) d'òme inatestat *Crumilius, varianta de *Cremilius, ambelh sufixe -acum [9]. Metatèsi (Cru- > Cur-) alh secle XV (o davant).

Veire a l'article.

En 1789, Autairac, dependiá de la província d'Auvernhe, de l'eleccion de Briude, de la subdelegacion de Lanjac e delh ressòrt de Riam. Sa gleisa parochala, diocèsi de Sant Flor e archipreirat de Lanjac, z-èra delh vocable de Nòstra Dòna. Per decret delh 28 de junh de 1810, lo chapluòc de la sucursala d'Autairac saguèt transferit a Sorlhac [2]. La mapa IGN actuala plaça Auteyrac aquí ont èra Sorlhac. L'emplaçament delh vertadèir Autairac z-es alh sud-èst, ont se tròba una chapèla sola.
Lo 1èir de setembre de 1972, Viçac e Autairac fusionèron per fusion associacion; pus exactament, per l'administracion, Autairac venguèt Viçac e Autairac : l'anciana comuna de Viçac (43266) es marcada en prumèir, mas lo n° INSEE es lo d'Autairac. Lo 1èir delh mes lòng de 1983, la fusion associacion saguèt transformada en fusion simpla [10]. Alh moment de la fusion, las comunas èran de populacion comparabla. L'ostau de comuna es dins l'ensemble de vialatges format per Lachaud (*La Chaum : La Chalm en 1310), a Viçac, e Curmilhac, a Autairac.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista delhs cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 (2026) Michèle Malfant    
març de 2008 ? 2014 Roger Portal    
  2008      
1948 1983 Albert Bertrand UDR  
  1948      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia Autairac pueis Viçac e Autairac

[modificar | Modificar lo còdi]
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 337, totala: 342

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
490 374 486 440 466 451 452 433 468

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
452 460 455 672 531 524 513 500 506

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
456 513 455 343 321 322 310 268 277

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
240
225
404
379
284
299
322
327
331
338
2009 2010
336
341
336
341
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • en 1972, fusion amb Viçac
  • En 2018 la populacion èra de 317 abitants e la densitat èra de 18,54 ab/km².

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. http://www.jornalet.com/nova/5910/la-vau-de-dieu-la-rintrada-se-passa-plan-amb-la-nova-calandreta
  2. 2,0 et 2,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 12 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f61.item
  3. 3,0 3,1 et 3,2 Enquèsta delh contributor en 2024
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 39
  5. Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 272 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f321.item
  6. Albert Dauzat, La toponymie française, buts et méthodes... [1]
  7. [2]
  8. Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 104 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f153.item
  9. [3]
  10. INSEE [4]