kanselier

• Geluid:  kanselier    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌkɑnsəˈlir / (3 lettergrepen)

• kan·se·lier

• via Middelnederlands cancellier van Frans chancelier, in de betekenis van ‘hoogwaardigheidsbekleder’ aangetroffen vanaf 1293 ^{[1] [2] [3]}

de kanselier m

1. (regering) eerste minister

   • Toen Hitler in 1933 kanselier van Duitsland werd, was dat het begin van het einde van de Duitse democratie 

2. hoofd van een griffie

   • Reeds de Romeinse keizers hadden kanseliers in dienst. 

• aartskanselier, bondskanselier, grootkanselier, onderkanselier, rijkskanselier, vicekanselier

• [2] kanselarij, zegelbewaarder

• Het woord kanselier staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kanselier" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.