Witte mangrove
Laguncularia racemosa | |||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Bloemen van de witte mangrove | |||||||||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||||||||||
Laguncularia racemosa (L.) C.F.Gaertn. (1807) | |||||||||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||||||||||
Laguncularia racemosa op Wikispecies | |||||||||||||||||||||||
|
De witte mangrove (Laguncularia racemosa), op Bonaire en Curaçao mangel blanku en op Aruba mangel genoemd, is een van de drie belangrijkste plantensoorten die de mangroven van de wereld vormen. De andere twee zijn de rode mangrove Rhizophora mangle en de zwarte mangrove Avicenna germinans. Er zijn in totaal zo'n 55 soorten echte mangroven, maar deze drie zijn de belangrijkste.[1]
Verspreidingsgebied
[bewerken | brontekst bewerken]Het verspreidingsgebied is de kusten van het tropische en subtropische gebied van de Amerika's en Afrika. De plant speelt een grote rol in de kustgebieden van Suriname[1] en de ABC-eilanden.[2]
Voortplanting
[bewerken | brontekst bewerken]De plant draagt zowel mannelijke als hermafroditische bloemen. De mannelijke bloemen blijven korter open. De bloemen worden door verscheidene insecten bevrucht. De zaden ontkiemen al als zij nog aan de struik zitten. De zaailingen vallen dan te water en worden erdoor verspreid. Ze drijven nog een dag of acht rond en beginnen na vijf dagen al worteltjes te krijgen.[1]
Beeldgalerij
[bewerken | brontekst bewerken]-
Laguncularia racemosa
-
Laguncularia racemosa
-
Laguncularia racemosa (L.) Gaertn.
-
Laguncularia racemosa
- ↑ a b c Smithsonian Institute
- ↑ Laguncularia racemosa, Dutch Caribbean Species Register