Naar inhoud springen

Jo-Anne Faull

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jo-Anne Faull
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Australië Australische
Geboorteplaats Kadina, SA, Australië
Geboortedatum 13 januari 1971
Totaal prijzengeld 357.216 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 127–139
Titels 0 WTA, 0 ITF
Hoogste positie 61e (28 augustus 1989)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1988)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 4e ronde (1989)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (1989)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (1988, 1989)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 163–116
Titels 2 WTA, 9 ITF
Hoogste positie 36e (7 december 1992)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1990)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1989, 1990)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1992, 1993)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1990–1992)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 13–17
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1988, 1990, 1992)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1992, 1993)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1989)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (1991, 1992)
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Jo-Anne Faull (Kadina, 13 januari 1971) is een voormalig tennisspeelster uit Australië.

In 1988 won zij samen met Rachel McQuillan de meisjesdubbelspeltitel op het Australian Open alsmede op Wimbledon. Aan het eind van dat jaar werd zij junior-wereldkampioen meisjesdubbelspel.[1]

Faull bereikte op de WTA-toernooien éénmaal de finale, op het Fernleaf Classic-toernooi in Wellington (Nieuw-Zeeland) in februari 1989 – zij verloor de eindstrijd van de Spaanse Conchita Martínez. Later dat jaar bereikte zij tweemaal de vierde ronde op een grandslamtoernooi, eenmaal op Roland Garros 1989 en andermaal op Wimbledon 1989 – daarmee steeg zij naar de 64e plek op de wereldranglijst. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 61e plaats, die zij bereikte in augustus 1989.

Faull bereikte driemaal de kwartfinale op een grandslamtoernooi, in 1990 op het Australian Open samen met Rachel McQuillan, alsmede op Wimbledon in 1992 en 1993 met Julie Richardson aan haar zijde. Zij won negen titels op het ITF-circuit (1987–1991) en twee op de WTA-tour (1991 en 1992). Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 36e plaats, die zij bereikte in december 1992.

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

In deze discipline bereikte Faull de derde ronde, op Wimbledon 1989 met landgenoot Jason Stoltenberg, op Roland Garros 1992 met de Amerikaan Sven Salumaa en op Roland Garros 1993 met de Nederlander Hendrik Jan Davids.

Posities op de WTA-ranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1986 448 414
1987 416 295
1988 167 123
1989 70 61
1990 178 45
1991 199 57
1992 191 36
1993 244 72
1994 232 156
1995 534 492
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1989-02-12 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Wellington hardcourt Vlag van Spanje Conchita Martínez 1-6, 2-6 [2]

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1991-02-10 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Wellington hardcourt Vlag van Nieuw-Zeeland Julie Richardson Vlag van Verenigd Koninkrijk Belinda Borneo
Vlag van Verenigd Koninkrijk Clare Wood
2-6, 7-5, 7-6 [3]
2. 1992-10-04 Vlag van Taiwan WTA Taipei hardcourt Vlag van Nieuw-Zeeland Julie Richardson Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Amanda Coetzer
Vlag van Verenigde Staten Cammy MacGregor
3-6, 6-3, 6-2 [4]
verloren finales
1. 1990-02-04 Vlag van Japan WTA Tokio tapijt (i) Vlag van Australië Rachel McQuillan Vlag van Verenigde Staten Gigi Fernández
Vlag van Australië Elizabeth Smylie
2-6, 2-6 [5]
2. 1990-09-30 Vlag van Frankrijk WTA Bayonne tapijt (i) Vlag van Australië Rachel McQuillan Vlag van Australië Louise Field
Vlag van Frankrijk Catherine Tanvier
6-7, 7-6, 6-7 [6]
3. 1991-02-03 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Nieuw-Zeeland Julie Richardson Vlag van Verenigde Staten Patty Fendick
Vlag van Sovjet-Unie Larisa Neiland
3-6, 3-6 [7]
4. 1992-02-09 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Wellington hardcourt Vlag van Nieuw-Zeeland Julie Richardson Vlag van Verenigd Koninkrijk Belinda Borneo
Vlag van Verenigd Koninkrijk Clare Wood
0-6, 6-7 [8]
5. 1993-10-10 Vlag van Taiwan WTA Taipei hardcourt Vlag van Australië Kristine Radford Vlag van Indonesië Yayuk Basuki
Vlag van Japan Nana Miyagi
4-6, 2-6 [9]

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
toernooi 1988 1989 1990 1991 1992  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 2R 1R 1R 1R 1R 1-5
Vlag van Frankrijk Roland Garros 4R 1R 3-2
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 4R 3R 2R 1R 8-5
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 0-2

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R 2R KF 3R 1R 1R 2R 1R 7-8
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3R 3R 1R 1R 1R 1R 4-6
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 1R 3R KF KF 1R 9-7
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 2R 2R 3-4

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 2R 1R 2R 2R 1R 3-5
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 2R 3R 3R 2R 7-5
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 1R 2R 1R 1R 3-5
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 0-2
[bewerken | brontekst bewerken]