Jump to content

petebar

E Victionario

Discretiva

petebar dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
petēbar prima singularis imperfectum passiva indicativus petō (petere)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /peˈteːbar/(classice)
Syllabificatio phonetica: pe·tē·bar — morphologica: pet-ebar

Loci

P. Ovidius Naso
-42…+18
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 2-8 p.C.n.)

  • nam me Phocaica clarus tellure Coroneus
(nota loquor) genuit, fueramque ego regia virgo
divitibusque procis (ne me contemne)  petebar :
forma mihi nocuit. nam cum per litora lentis
passibus, ut soleo, summa spatiarer arena,
vidit et incaluit pelagi deus, utque precando
tempora cum blandis absumpsit inania verbis,
vim parat et sequitur. fugio densumque relinquo
litus et in molli nequiquam lassor arena. —Metamorphoses Ovidii Nasonis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Metamorphoseon libri XV. (Bibliotheca Augustana): Liber secundus, Apollo et Coronis, Corvus, Cornix, Nyctimene, versus 571 — petebar
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: petebar.