Saltu al enhavo
- la vokala litero «y» je sia minuskla skriba formo. Ĝi ne estas normala parto de la esperanta aboco, sed vidiĝas en nomoj kaj por transskribi i-similajn literojn kaj sonojn, ekzemple la Ы ы (IFA: [ɨ] ) de la rusa.
- Kiel «i», foje kiel «j» laŭ ĝia pozicio en la vorto
| Vidu ankaŭ |