| dbo:abstract
|
- La zincografia, també coneguda com a panicografia, és una tècnica d'impressió planogràfica basada en el principi de la incompatibilitat entre aigua i greix, i similar a la litografia. És la base d'alguns sistemes d'impressió òfset. Sobre una planxa de zenc tractada prèviament amb àcid gàl·lic i àcid fosfòric a efectes de fer-ne la superfície hidròfila, es dibuixa el motiu a imprimir amb alguna mena de substància oleofílica. Tot seguit s'hi aplica una solució humectant de base aquosa, que farà una capa uniforme a la superfície de la planxa a les zones sense greix. En aplicar un corró amb una tinta de base oleica, aquesta només es dipositarà en les zones greixoses de la planxa, i la tinta no es transferirà a la zona humida; d'aquesta manera, si s'aplica un paper o un roleu de cautxú, la imatge hi serà transferida. (ca)
- الحَفْر الزِّنكي أو الحفر بالزِّنكوغراف عملية حَفْر الألواح الزِّنكية لأغراضٍ طباعية. ويكون على شكلِ لَوحٍ مَعدِنيّ. (ar)
- Zinkografie je grafická metoda tisku z plochy, která využívá stejného principu jako litografie. V řadě cizojazyčných článků (též ve Wikipedii) je zaměňována s technikou leptu do zinkové desky, která je grafickou technikou tisku z hloubky. O využití zinkových štočků náhradou za drahé litografické kameny se zmínil již vynálezce litografie Alois Senefelder ve svém anglickém patentu z roku 1801. Od zinkografie vedla přímá cesta k autorskému ofsetu a průmyslovému ofsetovému tisku. (cs)
- Als Zinkografie, Zinkätzung, Zinkhochätzung oder Chemigrafie bezeichnet man ein von H. W. Eberhard um 1804 in Magdeburg erfundenes Verfahren unter Verwendung von Zinkplatten anstelle von teuren, schweren Lithografiesteinen. Zunächst wurde die Zinkplatte wie ein Lithografiestein behandelt und im Flachdruckverfahren in der Steindruckpresse eingesetzt. Ab 1850 wurde das Verfahren in der Schule von Barbizon von Charles Emile Jacque und Karl Bodmer für Illustrationen in Büchern und Zeitschriften angewendet und weiterentwickelt. Man bezeichnete diese Technik auch als Gravures en relief oder procédé Compte. Die Technik der Zinkätzung wurde im 19. Jahrhundert von William Blake entwickelt. (de)
- La zincografía o cincografía, es un procedimiento que permite imprimir dibujos, remplazando la piedra litográfica por una plancha de zinc. Recuérdese que la impresión litográfica fue desarrollada en 1796 por Johann Alois Senefelder, pero la zincografía fue concebida en 1834 por un tal (francés). Ese mismo año de 1834, patentó un proceso de impresión zincográfico, con el cual pudo producir mapas de buen tamaño llamados entonces georamas. En 1842 por su parte, Kaeppelin perfeccionó este proceso, pudiendo así generar mapas polícromos de dimensiones aún mayores. Recuérdese que las piedras litográficas eran insuficientes en cuanto a su tamaño, por lo que el procedimiento con zinc tuvo su éxito. también aplicó y practicó esta técnica, y más tarde el "depósito de fortificaciones" (archivo de cartas y planos de Francia y de territorios de ultramar). (es)
- La zincographie est un procédé d'impression fondé sur les mêmes principes que la lithographie ; « lithographie sur zinc » est une expression synonyme. La zincogravure désigne une série de techniques d'impression à usage industriel issues de ce procédé. D'abord synonyme de « gillotage »[réf. nécessaire], le terme s'est appliqué à tous les procédés faisant appel au zinc pour produire un cliché à surface lisse lorsque la similigravure s'est étendue. (fr)
- La zincografia è una tecnica di incisione in rilievo su lastra metallica. Inventata nella prima metà del XIX secolo dal litografo e fotoincisore francese (1820-1872), la zincografia consiste nella riproduzione in rilievo su lastre di zinco o rame, mediante un procedimento chimico, di scritti, disegni o fotografie, in modo da ricavarne matrici per la stampa. La tecnica fu brevettata da Gillot nel 1851 e denominata paniconografia, Spesso, viene chiamata anche gillotipia o gillottaggio in suo onore. (it)
- Zincography was a planographic printing process that used zinc plates. Alois Senefelder first mentioned zinc's lithographic use as a substitute for Bavarian limestone in his 1801 English patent specifications. In 1834, Federico Lacelli patented a zincographic printing process, producing large maps called géoramas. In 1837–1842, Eugène-Florent Kaeppelin (1805-1865) perfected the process to create a large polychrome geologic map. (en)
- De zincografie is een grafische vlakdruktechniek analoog met deze van de lithografie; zij werkt volgens hetzelfde principe van afstoting van waterige stoffen door vettige stoffen, doch in plaats van met zware, moeilijk hanteerbare lithografische kalkstenen te werken, werkt men met veel lichtere en tegelijk ook goedkopere zinken platen. De techniek werd vroeger zowel gebruikt als industriële druktechniek of als techniek voor kunstdrukken. Nadeel is dat de zinken platen geleidelijk corroderen en daardoor minder lang bruikbare afdrukken kunnen leveren. De kunstenaar maakt een tekening op een gepolierde zinken plaat met speciaal lithografisch vetkrijt of met een vettige lithografische inkt. De oppervlakte van de plaat zelf is zo bewerkt dat water er een gelijkmatige dunne film zal op vormen, terwijl de gedeelten van de plaat die afgeschermd zijn met het vet van de tekening niet nat worden. Om te drukken maakt men met een vochtige rol de plaat nat; de tekening zelf stoot het water af en wordt niet nat. Vervolgens gaat men over de plaat met een rol met vettige drukinkt; de drukinkt blijft enkel achter op de tekening zelf, en niet op vooraf bevochtigde gedeelten van de plaat. Om de tekening dan af te drukken legt men een vel papier samen met de plaat onder een pers; de inkt die op de tekening zit wordt opgenomen door het papier. Op die manier bekomt men dus een afdruk van de originele tekening in spiegelbeeld. Eind negentiende eeuw en begin twintigste eeuw hebben heel wat belangrijke kunstenaars met dit procedé gewerkt, zoals Félix Vallotton, Paul Gauguin, Emile Bernard en Charles Doudelet. (nl)
- Cynkografia – technika graficzna druku wypukłego, w której podłożem jest płyta cynkowa, głównie stosowana jako metoda druku przemysłowego. W przypadku druku, przenosi się na płytę cynkową obraz lub rysunek, a następnie trawi kwasem. Na początku XX w. zaczęła być także stosowana do celów artystycznych – po wytrawieniu płyty nakłada się wałkiem farbę, co na odbitce daje efekt jasnej, ostrej kreski na ciemnym tle. Przy pomocy cynkografii można uzyskać dwubarwne odbitki, wcierając w części wklęsłe jeden barwnik, a drugi nakładając wałkiem. (pl)
- Цинкография — фотомеханический процесс, предназначенный для изготовления типографских клише и печати с них полутоновых изображений методом высокой печати. Название технология получила из-за того, что в качестве материала для клише чаще всего использовался цинк, обладающий хорошей тиражеустойчивостью. Из-за относительной простоты цинкография широко применялась в газетной полиграфии, допускающей невысокое качество изображения. (ru)
- Цинкогрáфія — фотомеханічний процес виготовлення кліше (ілюстрованих форм високого друку) шляхом фотографічного переносу зображення на цинкову або іншу пластину, поверхню якої потім піддається травленню кислотою в пробільних ділянках зображення. (uk)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 4416 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dct:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- الحَفْر الزِّنكي أو الحفر بالزِّنكوغراف عملية حَفْر الألواح الزِّنكية لأغراضٍ طباعية. ويكون على شكلِ لَوحٍ مَعدِنيّ. (ar)
- Zinkografie je grafická metoda tisku z plochy, která využívá stejného principu jako litografie. V řadě cizojazyčných článků (též ve Wikipedii) je zaměňována s technikou leptu do zinkové desky, která je grafickou technikou tisku z hloubky. O využití zinkových štočků náhradou za drahé litografické kameny se zmínil již vynálezce litografie Alois Senefelder ve svém anglickém patentu z roku 1801. Od zinkografie vedla přímá cesta k autorskému ofsetu a průmyslovému ofsetovému tisku. (cs)
- Als Zinkografie, Zinkätzung, Zinkhochätzung oder Chemigrafie bezeichnet man ein von H. W. Eberhard um 1804 in Magdeburg erfundenes Verfahren unter Verwendung von Zinkplatten anstelle von teuren, schweren Lithografiesteinen. Zunächst wurde die Zinkplatte wie ein Lithografiestein behandelt und im Flachdruckverfahren in der Steindruckpresse eingesetzt. Ab 1850 wurde das Verfahren in der Schule von Barbizon von Charles Emile Jacque und Karl Bodmer für Illustrationen in Büchern und Zeitschriften angewendet und weiterentwickelt. Man bezeichnete diese Technik auch als Gravures en relief oder procédé Compte. Die Technik der Zinkätzung wurde im 19. Jahrhundert von William Blake entwickelt. (de)
- La zincographie est un procédé d'impression fondé sur les mêmes principes que la lithographie ; « lithographie sur zinc » est une expression synonyme. La zincogravure désigne une série de techniques d'impression à usage industriel issues de ce procédé. D'abord synonyme de « gillotage »[réf. nécessaire], le terme s'est appliqué à tous les procédés faisant appel au zinc pour produire un cliché à surface lisse lorsque la similigravure s'est étendue. (fr)
- La zincografia è una tecnica di incisione in rilievo su lastra metallica. Inventata nella prima metà del XIX secolo dal litografo e fotoincisore francese (1820-1872), la zincografia consiste nella riproduzione in rilievo su lastre di zinco o rame, mediante un procedimento chimico, di scritti, disegni o fotografie, in modo da ricavarne matrici per la stampa. La tecnica fu brevettata da Gillot nel 1851 e denominata paniconografia, Spesso, viene chiamata anche gillotipia o gillottaggio in suo onore. (it)
- Zincography was a planographic printing process that used zinc plates. Alois Senefelder first mentioned zinc's lithographic use as a substitute for Bavarian limestone in his 1801 English patent specifications. In 1834, Federico Lacelli patented a zincographic printing process, producing large maps called géoramas. In 1837–1842, Eugène-Florent Kaeppelin (1805-1865) perfected the process to create a large polychrome geologic map. (en)
- Cynkografia – technika graficzna druku wypukłego, w której podłożem jest płyta cynkowa, głównie stosowana jako metoda druku przemysłowego. W przypadku druku, przenosi się na płytę cynkową obraz lub rysunek, a następnie trawi kwasem. Na początku XX w. zaczęła być także stosowana do celów artystycznych – po wytrawieniu płyty nakłada się wałkiem farbę, co na odbitce daje efekt jasnej, ostrej kreski na ciemnym tle. Przy pomocy cynkografii można uzyskać dwubarwne odbitki, wcierając w części wklęsłe jeden barwnik, a drugi nakładając wałkiem. (pl)
- Цинкография — фотомеханический процесс, предназначенный для изготовления типографских клише и печати с них полутоновых изображений методом высокой печати. Название технология получила из-за того, что в качестве материала для клише чаще всего использовался цинк, обладающий хорошей тиражеустойчивостью. Из-за относительной простоты цинкография широко применялась в газетной полиграфии, допускающей невысокое качество изображения. (ru)
- Цинкогрáфія — фотомеханічний процес виготовлення кліше (ілюстрованих форм високого друку) шляхом фотографічного переносу зображення на цинкову або іншу пластину, поверхню якої потім піддається травленню кислотою в пробільних ділянках зображення. (uk)
- La zincografia, també coneguda com a panicografia, és una tècnica d'impressió planogràfica basada en el principi de la incompatibilitat entre aigua i greix, i similar a la litografia. És la base d'alguns sistemes d'impressió òfset. Sobre una planxa de zenc tractada prèviament amb àcid gàl·lic i àcid fosfòric a efectes de fer-ne la superfície hidròfila, es dibuixa el motiu a imprimir amb alguna mena de substància oleofílica. Tot seguit s'hi aplica una solució humectant de base aquosa, que farà una capa uniforme a la superfície de la planxa a les zones sense greix. En aplicar un corró amb una tinta de base oleica, aquesta només es dipositarà en les zones greixoses de la planxa, i la tinta no es transferirà a la zona humida; d'aquesta manera, si s'aplica un paper o un roleu de cautxú, la imat (ca)
- La zincografía o cincografía, es un procedimiento que permite imprimir dibujos, remplazando la piedra litográfica por una plancha de zinc. Recuérdese que la impresión litográfica fue desarrollada en 1796 por Johann Alois Senefelder, pero la zincografía fue concebida en 1834 por un tal (francés). Ese mismo año de 1834, patentó un proceso de impresión zincográfico, con el cual pudo producir mapas de buen tamaño llamados entonces georamas. (es)
- De zincografie is een grafische vlakdruktechniek analoog met deze van de lithografie; zij werkt volgens hetzelfde principe van afstoting van waterige stoffen door vettige stoffen, doch in plaats van met zware, moeilijk hanteerbare lithografische kalkstenen te werken, werkt men met veel lichtere en tegelijk ook goedkopere zinken platen. De techniek werd vroeger zowel gebruikt als industriële druktechniek of als techniek voor kunstdrukken. Nadeel is dat de zinken platen geleidelijk corroderen en daardoor minder lang bruikbare afdrukken kunnen leveren. (nl)
|
| rdfs:label
|
- حفر زنكي (ar)
- Zincografia (ca)
- Zinkografie (cs)
- Zinkografie (de)
- Zincografía (es)
- Zincographie (fr)
- Zincografia (it)
- Zincografie (nl)
- Cynkografia (pl)
- Цинкография (ru)
- Zincography (en)
- Цинкографія (uk)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
