| dbo:abstract
|
- En el baloncesto, un rebote es el acto de obtener la posesión de la pelota después de un tiro de campo o tiro libre errado. Un rebote en ataque se produce cuando un jugador recupera el balón en intento de lanzamiento al aro de un compañero o el mismo, mientras que un rebote en defensa se produce cuando un jugador recupera el balón perdido en intento de lanzamiento al aro de un oponente. La National Basketball Association (Asociación Nacional de Baloncesto) (NBA) le concede el título de rebote al jugador con el mayor promedio de rebotes por partido en una temporada determinada. Se reconoció por primera vez en la temporada 1950-51, cuando las estadísticas de rebotes se compilaron por primera vez en la Basketball Association of America (Asociación de Baloncesto de América) (BAA), predecesor de la NBA. Los jugadores que ganaron el rebote títulos antes de la temporada 1973-74 no registraron ningún rebotes ofensivos o defensivos, porque las estadísticas sobre los mismos no fueron registrados antes de esa temporada. Para calificar para el t��tulo de rebote, un jugador debe aparecer en al menos 70 juegos (de 82), o al menos 800 rebotes. Este ha sido el criterio de entrada desde la temporada 1974-75. El título de rebotes fue determinado originalmente por total de rebotes de la temporada 1968-69, después de lo cual rebotes por partido se utilizó para determinar el líder en su lugar. Wilt Chamberlain tiene el récord de todos los tiempos de rebotes totales (2,149) y rebotes por partido (27.2) en una temporada; ambos registros fueron realizados en la temporada 1960-61. Él también tiene el récord de novatos de rebotes totales, con 1,941 en la temporada 1959-60. Entre los jugadores activos, Dwight Howard tiene el total más alto de rebotes en una temporada (1,161 en la temporada 2007-08) y Kevin Love tiene el promedio más alto de rebotes en una temporada (15.23 en la temporada 2010-11). Con 22 años y 130 días, Howard es el líder de rebotes más joven en la historia de la NBA (logrado en la temporada 2007-08), mientras que Dennis Rodman es el jugador más viejo con 36 años y 341 días (lo logró en la temporada 1997-98). Chamberlain es el jugador con más títulos de rebotes en su carrera, con 11. Dennis Rodman ha ganado un récord de siete títulos de rebotes consecutivos. Moses Malone ha ganado seis títulos de rebotes. Dwight Howard ha ganado cinco títulos de rebotes. Kevin Garnett y Bill Russell han ganado cuatro títulos de rebotes cada uno. Elvin Hayes, Dikembe Mutombo, Hakeem Olajuwon, Ben Wallace, DeAndre Jordan y Andre Drummond son los únicos jugadores que han ganado el título en más de una ocasión. Cinco jugadores han ganado el título de rebote y el campeonato de la NBA en la misma temporada: Mikan en 1953 con los Minneapolis Lakers; Russell en 1959, 1964 y 1965 con los Boston Celtics; Chamberlain en 1967 y 1972 con los Philadelphia 76ers y Los Angeles Lakers; Malone en 1983 con los Philadelphia 76ers; y Rodman en 1996, 1997 y 1998 con los Chicago Bulls. (es)
- In basketball, a rebound is the act of gaining possession of the ball after a missed field goal or free throw. An offensive rebound occurs when a player recovers the ball after their own or a teammate's missed shot attempt, while a defensive rebound occurs when a player recovers the ball after an opponent's missed shot attempt. The National Basketball Association's (NBA) rebounding title is awarded to the player with the highest rebounds per game average in a given season. It was first recognized in the 1950–51 season, which was the second season after the league was created in 1949 by merger of the 3-year-old BAA and 12-year-old NBL. Players who earned rebounding titles before the 1973–74 season did not record any offensive or defensive rebounds because statistics on them were not recorded before that season. To qualify for the rebounding title, a player must appear in at least 58 games (out of 82). However, a player who appears in fewer than 58 games may qualify as annual rebounding leader if his rebound total would have given him the greatest average, had he appeared in 58 games. This has been the requirement since the 2013–14 season. The rebounding title was originally determined by rebound total through the 1968–69 season, after which rebounds per game was used to determine the leader instead. Wilt Chamberlain holds the all-time records for total rebounds (2,149) and rebounds per game (27.2) in a season; both records were achieved in the 1960–61 season. He also holds the rookie records for total rebounds, with 1,941 in the 1959–60 season. Among active players, Andre Drummond has the highest season rebound total (1,247) and the highest season rebounding average (15.99), both achieved in the 2017–18 season. At 22 years, 130 days, Dwight Howard is the youngest rebounding leader in NBA history (achieved in the 2007–08 season), while Dennis Rodman is the oldest at 36 years, 341 days (achieved in the 1997–98 season). Chamberlain has won the most rebounding titles in his career, with 11. Dennis Rodman has won a record seven consecutive rebounding titles. Moses Malone has won six rebounding titles. Howard has won five rebounding titles. Kevin Garnett and Bill Russell have won four rebounding titles each. Drummond has won four rebounding titles. Elvin Hayes, Dikembe Mutombo, Hakeem Olajuwon, Ben Wallace, and DeAndre Jordan are the only other players who have won the title multiple times. Six players have won the rebounding title and the NBA championship in the same season: Mikan in 1953 with the Minneapolis Lakers; Russell in 1959, 1964, and 1965 with the Boston Celtics; Chamberlain in 1967 and 1972 with the Philadelphia 76ers and the Los Angeles Lakers, respectively; Bill Walton in 1977 with the Portland Trail Blazers; Malone in 1983 with the 76ers; and Rodman in 1996, 1997, and 1998 with the Chicago Bulls. (en)
- Cette page présente la liste des meilleurs rebondeurs en NBA par saison en moyenne par match. (fr)
- NBAシーズンリバウンド王は、NBAにおいて、レギュラーシーズンを通して１試合の平均リバウンド数が最も多い選手におくられるタイトル賞である。1950-51シーズンに設定された。1973-74シーズン以前は、オフェンス・リバウンド、ディフェンス・リバウンド別の記録はなかった。現在の受賞条件として、レギュラーシーズンの82試合のうち最低でも70試合以上に出場するか、レギュラーシーズン中の総リバウンドが最低でも800以上を記録するかのどちらかを満たさなければ、授賞対象者にはならない（ロックアウトによってシーズンが短縮された場合にはこの限りでは無い）。 (ja)
- Questa voce contiene la lista migliori rimbalzisti stagionali della NBA, la principale lega professionistica di pallacanestro nordamericana. Il riconoscimento, assegnato al giocatore che al termine della stagione regolare fa registrare la più elevata media-rimbalzi a partita (abbreviata in inglese con l'acronimo "RPG": rebounds per game), è nato dalla stagione 1950–1951. La distinzione tra rimbalzi offensivi e difensivi fu introdotta invece a partire dal 1973–1974. Per poter ottenere il titolo di miglior rimbalzista stagionale un atleta deve soddisfare almeno uno di questi criteri: giocare almeno 70 gare o conquistare 800 rimbalzi. Nel corso degli anni i requisiti sono cambiati più volte, anche in ragione del variare del numero di partite in calendario. (it)
- Lista liderów sezonu regularnego NBA w zbiórkach – poniższa lista zawiera nazwiska koszykarzy, którzy zostali liderami NBA w zebranych piłkach sezon po sezonie. W koszykówce zbiórka jest określana jako zmiana posiadania piłki, po niecelnym rzucie z gry, lub wolnym. Ofensywna zbiórka ma miejsce, kiedy zawodnik odzyskuje piłkę po niecelnym rzucie swoim lub kolegi z drużyny, natomiast zbiórka w obronie ma miejsce, gdy gracz odzyskuje piłkę po niecelnym rzucie przeciwnika. National Basketball Association przyznaje tytuł lidera w zbiórkach zawodnikowi z najwyższą średnią zbiórek, uzyskanych w danym sezonie. Po raz pierwszy został on przyznany po zakończeniu rozgrywek 1950–51, czyli po drugim, oficjalnym sezonie istnienia ligi, powstałej w 1949 w wyniku fuzji 3-letniej ligi BAA z 12-letnią . Zawodnicy, którzy zdobyli tytuły lidera przed sezonem 1973/1974, nie mieli odnotowywanych zbiórek w ataku, jak i obronie, ponieważ statystyki te nie były wtedy oficjalnie odnotowywane. Aby zostać sklasyfikowanym na liście najlepiej zbierających zawodników ligi, zawodnik musi wstąpić w co najmniej 70 spotkaniach sezonu (z 82) lub uzyskać ci najmniej 800 zbiórek. Te kryteria obowiązują od rozgrywek 1974/1975. Do końca sezonu 1968/1969 tytuł lidera był przyznawany w oparciu i łączną liczbę zbiórek, uzyskanych przez zawodników w trakcie sezonu zasadniczego. Od tamtej pory jest on przyznawany w oparciu o średnią zbiórek, przy uwzględnieniu wcześniej wspomnianych wytycznych. Wilt Chamberlain jest rekordzistą wszech czasów NBA w liczbie zbiórek (2149) oraz średniej (27,2), uzyskanych w trakcie pojedynczego sezonu. Oba rezultaty osiągnął podczas rozgrywek 1960/1961. Jest także posiadaczem rekord z liczbie zbiórek (1941), uzyskanych w trakcie debiutanckiego sezonu – 1959/1960. Wśród aktywnych zawodników DeAndre Jordan legitymuje się najwyższą sumą zbiórek, zdobytych podczas jednego sezonu (1226 – 2014/2015), natomiast oraz Kevin Love najwyższą średnią (15,23 – 2010/2011). W wieku 22 lat i 130 dni, Howard został najmłodszym w historii liderem ligi w zbiórkach (2007/2008), podczas gdy Dennis Rodman jest najstarszym liderem w tej kategorii, uzyskał ostatni tytuł lidera w wieku 36 lat i 341 dni (1997/1998). Chamberlain uzyskał najwięcej tytułów lidera w zbiórkach, w trakcie swojej kariery(11). Dennis Rodman uzyskał rekordowe 7 tytułów z rzędu (1992–1998). Moses Malone uzyskał sześć tytułów lidera, Dwight Howard pięć, Kevin Garnett i Bill Russell po cztery, Elvin Hayes, Dikembe Mutombo, Hakeem Olajuwon i Ben Wallace po dwa. Pięciu zawodników zdobyło w tym samym sezonie tytuł lidera ligi w zbiórkach oraz mistrzostwo NBA, byli to: Mikan w 1953, z Minneapolis Lakers; Russell w 1959, 1964 i 1965 z Boston Celtics; Chamberlain w 1967 i 1972 z Philadelphia 76ers i Los Angeles Lakers; Malone w 1983 z 76ers; Rodman w 1996, 1997 i 1998 z Chicago Bulls. (pl)
- В Национальной баскетбольной ассоциации присуждается титул лидера регулярного чемпионата по подборам игроку, совершившему наибольшее количество подборов в среднем за игру в течение данного сезона. В баскетболе «подбор» — важнейший элемент игры, при котором игрок овладевает мячом после неудачной попытки двух- или трёхочкового броска или последнего штрафного броска. Подбор в нападении происходит, когда баскетболист забирает мяч после промаха своего броска или броска партнёра по команде, в то время как подбор в защите происходит, когда игрок забирает мяч после промаха броска соперника. Существует негласное правило, что команда, выигрывающая подбор, чаще всего выигрывает матч. Главными специалистами по подборам являются игроки передней линии — центровые и тяжёлые форварды, но игроки других позиций, обладающие хорошим чувством позиции и времени, зачастую становятся лучшими в данном показателе. В НБА присуждается титул самому подбирающему игроку за наибольшее количество подборов в среднем за игру в течение данного сезона. Впервые награду лучшему подбирающему игроку присвоили в сезоне 1950/1951, когда впервые стала вестись статистика подборов в НБА. Игрокам, которые выигрывали эту награду до сезона 1973/1974 не считали подборы в нападении и защите, потому что до этого сезона статистика по ним не велась. Чтобы претендовать на звание самого подбирающего игрока, баскетболист должен отыграть по крайней мере 70 встреч из 82 или сделать не менее 800 подборов. Эти критерии были введены с сезона 1974/1975. В сезоне 1960/1961 Уилт Чемберлен установил рекорд всех времён по общему числу подборов (2149) и среднему показателю за игру в одном сезоне (27,20). Годом ранее он же установил и рекорд по общему количеству подборов (1941) и среднему показателю за игру в одном сезоне для новичков (26,96). А среди действующих игроков показатели намного скромнее, Деандре Джордан имеет лучший результат по общему количеству подборов (1226 в сезоне 2014/2015), а Кевин Лав является автором лучшего результата по среднему числу подборов за игру (15,23 в сезоне 2010/2011). Уилт Чемберлен выиграл титул лучшего игрока по подборам 11 раз за карьеру. Деннис Родман становился семь раз подряд лучшим подбирающим игроком, Мозес Мэлоун — шесть раз, а Билл Расселл и Дуайт Ховард — по пять раз. Кевин Гарнетт, Элвин Хейз, Джордж Майкен, Дикембе Мутомбо, Хаким Оладжьювон, Бен Уоллес и Деандре Джордан выигрывали титул лидера регулярного чемпионата по подборам несколько раз. Только шесть баскетболистов были одновременно в одном сезоне и чемпионами НБА и лучшими игроками по подборам: Джордж Майкен в 1952—1953 годах с «Миннеаполис Лейкерс»; Билл Расселл в 1957, 1959 и 1964—1965 годах с «Бостон Селтикс»; Уилт Чемберлен в 1967 и 1972 годах с «Филадельфия-76» и «Лос-Анджелес Лейкерс» соответственно; Билл Уолтон в 1977 году с «Портленд Трэйл Блэйзерс»; Мозес Мэлоун в 1983 году с «Филадельфия-76» и Деннис Родман в 1996—1998 годах с «Чикаго Буллз». Последним на данный момент обладателем титула является центровой «Детройт Пистонс» Андре Драммонд. (ru)
- 篮球运动中的篮板球是指投球不进后篮板或篮圈上的反弹球，分进攻篮板和防守篮板两种。进攻篮板指球员在队友或自己投球未进后抢到的篮板球，防守篮板则指球员在对手球员投球未进后抢到的篮板球。NBA篮板王就是每个NBA赛季平均每场比赛抢得篮板球次数最多的球员。1950-51 NBA赛季期间，NBA首次统计篮板球数并授予篮板王头衔。1973-74 NBA赛季前的统计数据没有分开统计进攻或防守篮板，之后才开始统计。从1974-75 NBA赛季���始，争夺篮板王头衔的球员在相应赛季要参加全部82场比赛中的至少70场，或是抢到至少800个篮板球。1968-69 NBA赛季及之前NBA赛季的篮板王都是夺得篮板球总数最多的球员，之后再改成平均每场比赛争抢篮板最多的球员。 威尔特·张伯伦在1960-61 NBA赛季共抢到2149个篮板球，平均每场27.2个，两项都创下新纪录并保持至今。1959-60 NBA赛季期间，还是新手球员的张伯伦就抢到1941个篮板球，这项纪录同样保持至今。德怀特·霍华德在2007-08 NBA赛季夺得1161个篮板球，凯文·乐福在2010-11 NBA赛季平均每场比赛抢到15.23个篮板球，均属现役球员之冠。夺得2007-08 NBA赛季篮板王头衔时，霍华德还只有22岁零130天，是NBA历史上最年轻的篮板王，丹尼斯·罗德曼获1997-98 NBA赛季篮板王称号时已有36岁零341天，是最年长的篮板王。 张伯伦共有11次获篮板王称号，比其他球员都多。丹尼斯·罗德曼则是连庄次数最多的篮板王，达七次。摩西·马龙曾六次入选篮板王，德怀特·霍华德五次，凯文·加内特和比尔·拉塞尔都是四次。此外只有埃尔文·海耶斯、迪肯贝·穆托姆博、哈基姆·奥拉朱旺和本·华莱士曾多次获篮板王称号。历史上共有五位球员在同一赛季拿下篮板王头衔的同时还带领球队赢得总冠军，分别是乔治·迈肯于带领洛杉矶湖人打入决赛，比尔·拉塞尔于、和三度率领波士顿凯尔特人进入决赛，张伯伦于和分别带领费城76人和洛杉矶湖人打入决赛，马龙于率领费城76人进入决赛，罗德曼在1996、1997和1998年连续三次带领芝加哥公牛打入决赛。:) (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Cette page présente la liste des meilleurs rebondeurs en NBA par saison en moyenne par match. (fr)
- NBAシーズンリバウンド王は、NBAにおいて、レギュラーシーズンを通して１試合の平均リバウンド数が最も多い選手におくられるタイトル賞である。1950-51シーズンに設定された。1973-74シーズン以前は、オフェンス・リバウンド、ディフェンス・リバウンド別の記録はなかった。現在の受賞条件として、レギュラーシーズンの82試合のうち最低でも70試合以上に出場するか、レギュラーシーズン中の総リバウンドが最低でも800以上を記録するかのどちらかを満たさなければ、授賞対象者にはならない（ロックアウト���よってシーズンが短縮された場合にはこの限りでは無い）。 (ja)
- En el baloncesto, un rebote es el acto de obtener la posesión de la pelota después de un tiro de campo o tiro libre errado. Un rebote en ataque se produce cuando un jugador recupera el balón en intento de lanzamiento al aro de un compañero o el mismo, mientras que un rebote en defensa se produce cuando un jugador recupera el balón perdido en intento de lanzamiento al aro de un oponente. La National Basketball Association (Asociación Nacional de Baloncesto) (NBA) le concede el título de rebote al jugador con el mayor promedio de rebotes por partido en una temporada determinada. Se reconoció por primera vez en la temporada 1950-51, cuando las estadísticas de rebotes se compilaron por primera vez en la Basketball Association of America (Asociación de Baloncesto de América) (BAA), predecesor (es)
- In basketball, a rebound is the act of gaining possession of the ball after a missed field goal or free throw. An offensive rebound occurs when a player recovers the ball after their own or a teammate's missed shot attempt, while a defensive rebound occurs when a player recovers the ball after an opponent's missed shot attempt. The National Basketball Association's (NBA) rebounding title is awarded to the player with the highest rebounds per game average in a given season. It was first recognized in the 1950–51 season, which was the second season after the league was created in 1949 by merger of the 3-year-old BAA and 12-year-old NBL. Players who earned rebounding titles before the 1973–74 season did not record any offensive or defensive rebounds because statistics on them were not recorde (en)
- Questa voce contiene la lista migliori rimbalzisti stagionali della NBA, la principale lega professionistica di pallacanestro nordamericana. Il riconoscimento, assegnato al giocatore che al termine della stagione regolare fa registrare la più elevata media-rimbalzi a partita (abbreviata in inglese con l'acronimo "RPG": rebounds per game), è nato dalla stagione 1950–1951. La distinzione tra rimbalzi offensivi e difensivi fu introdotta invece a partire dal 1973–1974. (it)
- Lista liderów sezonu regularnego NBA w zbiórkach – poniższa lista zawiera nazwiska koszykarzy, którzy zostali liderami NBA w zebranych piłkach sezon po sezonie. W koszykówce zbiórka jest określana jako zmiana posiadania piłki, po niecelnym rzucie z gry, lub wolnym. Ofensywna zbiórka ma miejsce, kiedy zawodnik odzyskuje piłkę po niecelnym rzucie swoim lub kolegi z drużyny, natomiast zbiórka w obronie ma miejsce, gdy gracz odzyskuje piłkę po niecelnym rzucie przeciwnika. National Basketball Association przyznaje tytuł lidera w zbiórkach zawodnikowi z najwyższą średnią zbiórek, uzyskanych w danym sezonie. Po raz pierwszy został on przyznany po zakończeniu rozgrywek 1950–51, czyli po drugim, oficjalnym sezonie istnienia ligi, powstałej w 1949 w wyniku fuzji 3-letniej ligi BAA z 12-letnią . Zaw (pl)
- В Национальной баскетбольной ассоциации присуждается титул лидера регулярного чемпионата по подборам игроку, совершившему наибольшее количество подборов в среднем за игру в течение данного сезона. В баскетболе «подбор» — важнейший элемент игры, при котором игрок овладевает мячом после неудачной попытки двух- или трёхочкового броска или последнего штрафного броска. Подбор в нападении происходит, когда баскетболист забирает мяч после промаха своего броска или броска партнёра по команде, в то время как подбор в защите происходит, когда игрок забирает мяч после промаха броска соперника. Существует негласное правило, что команда, выигрывающая подбор, чаще всего выигрывает матч. Главными специалистами по подборам являются игроки передней линии — центровые и тяжёлые форварды, но игроки других поз (ru)
- 篮球运动中的篮板球是指投球不进后篮板或篮圈上的反弹球，分进攻篮板和防守篮板两种。进攻篮板指球员在队友或自己投球未进后抢到的篮板球，防守篮板则指球员在对手球员投球未进后抢到的篮板球。NBA篮板王就是每个NBA赛季平均每场比赛抢得篮板球次数最多的球员。1950-51 NBA赛季期间，NBA首次统计篮板球数并授予篮板王头衔。1973-74 NBA赛季前的统计数据没有分开统计进攻或防守篮板，之后才开始统计。从1974-75 NBA赛季开始，争夺篮板王头衔的球员在相应赛季要参加全部82场比赛中的至少70场，或是抢到至少800个篮板球。1968-69 NBA赛季及之前NBA赛季的篮板王都是夺得篮板球总数最多的球员，之后再改成平均每场比赛争抢篮板最多的球员。 (zh)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
