| dbo:abstract
|
- Les Convencions de Ginebra són l'intent de normativitzar el Dret Internacional Humanitari. Són el resultat dels esforços de Jean Henri Dunant, creador de la Creu Roja. Estan formades per una sèrie de tractats internacionals signats a Ginebra, Suïssa, entre 1864 i 1949 amb la finalitat de minimitzar els efectes de la guerra sobre els soldats i els civils. Dos protocols addicionals a la convenció de 1949 van ser aprovats el 1977, i un tercer el 2005. Les Convencions de Ginebra defineixen àmpliament els drets bàsics dels presoners en temps de guerra (civils i personal militar), i van establir proteccions per als ferits i malalts i van proporcionar proteccions als civils dins i al voltant d'una zona de guerra; a més, la Convenció de Ginebra també defineix els drets i les proteccions concedides als no combatents. Les Convencions de Ginebra només afecten els combatents en guerra; no aborden l'ús d'armes de guerra, que en canvi són tractades per les Convencions de l'Haia de 1899 i 1907, que es refereixen a les armes convencionals, i el Protocol de Ginebra, que es refereix a la guerra biològica i química. Les convencions de 1949 han estat signades per més de 190 països, el primer protocol per 150, i el segon protocol per 145. (ca)
- Ženevské úmluvy jsou čtyři úmluvy a tři dodatkové protokoly, které upravujípodmínky a pravidla na ochranu osob boje se neúčastnících (civilisté, zdravotníci) nebo z bojů vyřazených (váleční zajatci, ranění, nemocní či ztroskotaní vojáci) během ozbrojených konfliktů podle mezinárodního práva. Poslední revize ženevských úmluv byly sjednány na diplomatické konferenci konané v Ženevě od 21. dubna do 12. srpna 1949, přičemž byly aktualizovány předchozí první Ženevská úmluva, druhá Ženevská úmluva a třetí Ženevská úmluva a doplněna čtvrtá Ženevská úmluva. Ženevské úmluvy byly ratifikovány (v některých případech s výhradami) 196 státy. Původní dokument Ženevské úmluvy původně upravovaly ochranu obětí ozbrojených konfliktů (ženevské právo), avšak dodatkové protokoly z roku 1977 upravují i způsoby a prostředky vedení války (haagské právo, jehož dalšími prameny jsou také Haagské úmluvy, Ženevský protokol, Úmluva o zákazu nebo omezení některých konvenčních zbraní a řada dalších smluv).[zdroj?!] Ženevské úmluvy spolu se svými dodatkovými protokoly představují základní prameny válečného práva. Jejich hlavní zásadou je, že v případě války musí být respektována důstojnost lidské bytosti a bez jakéhokoli nepříznivého rozlišování musí být před válkou a jejími následky chráněni ti, kdo se konfliktu přímo neúčastní, jakož i ti, kdo byli z konfliktu vyřazeni v důsledku nemoci, zranění či zajetí. Smluvními stranami Ženevských úmluv jsou všechny státy světa a jejich zásady a zásady prvního a druhého dodatkového protokolu jsou součástí a z toho titulu zavazují každého člena mezinárodního společenství.[zdroj?!] Ženevské úmluvy zavazují každou skupinu účastnící se ozbrojeného konfliktu, tedy nejen vládní síly, ale i například povstalce.[zdroj?!] Ženevské úmluvy musí být dodrženy všemi stranami konfliktu za všech okolností, tedy i bez ohledu na chování kterékoli ze stran konfliktu. Vážná porušení Ženevských úmluv představují válečné zločiny a pachatel je trestně odpovědný podle mezinárodního trestního práva. Odpovědnost za porušení Ženevských úmluv nese nejen ten, kdo se ho dopustil, ale i ten, kdo takové porušení nařídil i ten, kdo z nedbalosti při výkonu své funkce porušení ze strany podřízených umožnil.[zdroj?!] Dále pak skutečnost, že k porušení došlo na základě příkazu nadřízeného, nezbavuje sama o sobě podřízeného odpovědnosti za takovýto čin.[zdroj?!] Každý stát je povinen osobu podezřelou z vážného porušení postavit před soud, bez ohledu na její státní příslušnost, nebo ji vydat státu majícímu na jejím stíhání zájem.[zdroj?!] (cs)
- اتفاقية جنيف هي مجموعة من أربع اتفاقيات دولية تمت الأولى منها في 1864م وآخرها في عام 1949م تتناول حماية حقوق الإنسان الأساسية في حالة الحرب، أي طريقة الاعتناء بالجرحى والمرضى وأسرى الحرب، حماية المدنيين الموجودين في ساحة المعركة أو في منطقة محتلة إلى آخره. دعت إلى الاتفاقية الأولى اللجنة الدولية لإغاثة الجنود الجرحى (تأسست في 1863م) (أصبحت تسمى بدءً من 1876م وإلى اليوم ب"اللجنة الدولية للصليب الأحمر") الصليب الأحمر كمنظمة دولية محايدة لمعالجة شؤون الجرحى وأسرى الحرب. عند صياغة الاتفاقية الرابعة في 1949م تم كذلك تعديل نصوص الاتفاقيات الثلاثة السابقة ودمج النصوص الأربعة في اتفاقية موحدة. تلحق باتفاقية جنيف ثلاثة بروتوكولات وهي عبارة عن إضافات وتعديلات للاتفاقية الأصلية. تم إلحاق البروتوكولات بين عام 1977م وعام 2005م. انضم إلى اتفاقية جنيف 190 دولة، أي عموم دول العالم تقريباً، مما يجعلها أوسع الاتفاقيات الدولية قبولاً، وجزء أساسي مما يسمى بالقانون الدولي الإنساني. (ar)
- Οι Συμβάσεις της Γενεύης είναι συνθήκες, και τρία συμπληρωματικά , οι οποίες θέτουν τις βάσεις του διεθνούς δικαίου για την ανθρωπιστική διαχείριση των θυμάτων του πολέμου. Ο όρος «Σύμβαση της Γενεύης» στον ενικό αριθμό υποδηλώνει τις συμφωνίες του 1949, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο διαπραγματεύσεων μετά τη λήξη του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου (1939 -45), και ανανέωσαν τους όρους των πρώτων τριών συνθηκών (1864, 1906, 1929), προσθέτοντας μία τέταρτη συνθήκη. Τα άρθρα της Τέταρτης Σύμβασης της Γενεύης (1949) ορίζουν εκτενώς τα βασικά δικαιώματα των αιχμαλώτων (πολιτών και στρατιωτών) κατά τη διάρκεια του πολέμου, θεμελιώδεις προστασίες για τους τραυματίες και θεμελιώδεις προστασίες για τους πολίτες μέσα ή γύρω από πολεμική ζώνη. Οι Συμβάσεις του 1949 επικυρώθηκαν εν όλω ή με επιφυλάξεις από 194 χώρες. Επιπλέον, λόγω του ότι οι Συμβάσεις της Γενεύης αφορούν άτομα σε πόλεμο, τα άρθρα τους δεν μεταχειρίζονται επακριβώς τις πολεμικές επιχειρήσεις ή τη χρήση των όπλων – τα οποία είναι αντικείμενο των Συμβάσεων της Χάγης (1899 και 1907) - και του βιοχημικού πολέμου (Πρωτόκολλο της Γενεύης, 1929). (el)
- La Konvencioj de Ĝenevo konsistas el kvar traktatoj formuligitaj en Ĝenevo (Svislando) kiuj establis la normojn por la internacia juro pri humanecaj aferoj. La konvencioj estis la rezulto de la penoj de Henri Dunant, kiu estis motivita de la teruroj de la milito kiujn li vidis ĉe la . Laŭ artikoloj 49-a, 50-a, 129-a, kaj 146-a de la Ĝenevaj Konvencioj I, II, III, kaj IV, samorde, ĉiuj subskribantaj ŝtatoj devas enaktigi sufiĉajn naciajn leĝojn por igi gravajn malobeojn kontraŭ la Konvencioj de Ĝenevo puneblaj krimaj ofendoj. La konvencioj kaj iliaj agordoj sekvas:
* Unua Konvencio de Ĝenevo "por la Plibonigado de la Stato de la Vunditaj kaj Malsanaj en Armitaj Servoj Kamparen" (unua adoptita je 1864, lasta redakto je 1949)
* Dua Konvencio de Ĝenevo "por la Plibonigado de la Stato de Vunditaj, Malsanaj kaj Ŝipopereitaj Membroj de Armitaj Servoj Maren" (unue adoptita je 1949, sekvaninta la 10-a Konvencio de Hago je 1907)
* Tria Konvencio de Ĝenevo "rilate al la Traktado de Kaptitoj de Milito" (unue adoptita je 1929, lasta redakto je 1949)
* Kvara Konvencio de Ĝenevo "rilate al la Protektado de Civilaj Personoj dum Tempo de Milito" (unue adoptita je 1949, bazita sur eroj de la 4-a Konvencio de Hago je 1907) En 1949, post la dua mondmilito, la unuaj tri traktatoj estis reskribitaj kaj ratifitaj kiel unu peco, kaj la kvara traktato estis farita. Kaj estas tri pluaj protokoloj al la Konvencio de Ĝenevo:
* Unua Ĝeneva Protokolo (1977): Protokolo Plua al la Konvencioj de Ĝenevo je la 12-a de aŭgusto 1949, kaj rilatanta al la Protektado de Viktimoj de Internaciaj Armitaj Konfliktoj
* Dua Ĝeneva Protokolo (1977): Protokolo Plua al la Konvencio de Ĝenevo je la 12-a de aŭgusto 1949, kaj rilatanta al la Protektado de Viktimoj de Ne-Internaciaj Armitaj Konfliktoj
* Tria Ĝeneva Protokolo (2005): Protokolo Plua al la Konvencio de Ĝenevo je la 12-a de aŭgusto 1949, kaj rilatanta al la Adopto de Plua Distinga Emblemo Aldone menciiĝas la "protokolo pri la malpermeso de la uzo de sufokigaj, venenaj aŭ similaj gastoj kaj de bakteriaj iloj en militado" de 1925. La adopton de la Unua Konvencio sekvis la fondo de la Internacia Komitato de la Ruĝa Kruco en 1863. La teksto estas donita en la . Ĉiuj kvar konvencioj estis laste redaktitaj kaj ratifitaj je 1949, bazita sur antaŭaj redaktaĵoj kaj parte sur iom de la Konvencioj de Hago 1907; la tuta aro estas nomita kiel la "Konvencioj de Ĝenevo je 1949" aŭ simple la "Konvencioj de Ĝenevo". Postaj kongresoj aldonis provizaĵojn barantajn specifitajn metodojn de militarto kaj pritraktantajn aferojn de civilaj militoj. Preskaŭ ĉiuj 200 landoj el la mondo estas "subskribantaj" nacioj, pro ili ratifis ĉi tiuj konvencioj. Tio estis la unua fojo en la historio, ke iu traktato ricevis plenan internacian agnoskon. Malgraŭ tio, multaj landoj en la mondo faras kaj plenumas agojn, kiuj malobservas la Ĝenevajn Konvenciojn. Malobservoj de la Konvencio fare de la subskribintaj nacioj estas prezentitaj antaŭ la Internacia Puna Kortumo en Hago. estis influa dum varbado por la ratifado de Unua Konvencio de Ĝenevo en Usono; kiu subskribis en 1882. La Kvaran Ĝenevan Konvencion ratifis 47 nacioj. (eo)
- Die Genfer Konventionen, auch Genfer Abkommen genannt, sind zwischenstaatliche Abkommen und eine essentielle Komponente des humanitären Völkerrechts. Sie enthalten für den Fall eines Krieges oder eines internationalen oder nicht internationalen bewaffneten Konflikts Regeln für den Schutz von Personen, die nicht oder nicht mehr an den Kampfhandlungen teilnehmen. Die Bestimmungen der vier Konventionen von 1949 betreffen die Verwundeten und Kranken der bewaffneten Kräfte im Felde (Genfer Abkommen I), die Verwundeten, Kranken und Schiffbrüchigen der bewaffneten Kräfte zur See (Genfer Abkommen II), die Kriegsgefangenen (Genfer Abkommen III) und die Zivilpersonen in Kriegszeiten (Genfer Abkommen IV). Am 22. August 1864 wurde im Stadthaus von Genf von zwölf Staaten die erste Genfer Konvention „betreffend die Linderung des Loses der im Felddienst verwundeten Militärpersonen“ angenommen. Das aus chronologischer Sicht zweite Abkommen war die derzeitige dritte Genfer Konvention, die im Jahr 1929 beschlossen wurde. Zusammen mit zwei neuen Abkommen wurden beide Konventionen 1949 überarbeitet. Diese Fassungen traten ein Jahr später in Kraft und stellen die aktuell gültigen Versionen dar. Sie wurden 1977 ergänzt durch zwei Zusatzprotokolle, die erstmals Regeln zum Umgang mit Kombattanten sowie für detaillierte Vorgaben für innerstaatliche Konflikte in den Kontext der Genfer Konventionen integrierten. 2005 wurde ein drittes Zusatzprotokoll zur Einführung eines zusätzlichen Schutzzeichens beschlossen. Depositarstaat der Genfer Konventionen ist die Schweiz, Vertragsparteien können nur Staaten werden. Derzeit sind 196 Länder den Genfer Abkommen von 1949 sowie 174 beziehungsweise 168 Staaten den ersten beiden Zusatzprotokollen von 1977 beigetreten, 72 Länder haben das dritte Zusatzprotokoll von 2005 ratifiziert. Das einzige explizit in den Genfer Konventionen benannte Kontrollorgan ist das Internationale Komitee vom Roten Kreuz (IKRK). Die Genfer Konventionen sind einseitig bindendes Recht für die Signatarstaaten. Das darin vereinbarte Recht ist gegenüber jedermann anzuwenden. (de)
- The Geneva Conventions are four treaties, and three additional protocols, that establish international legal standards for humanitarian treatment in war. The singular term Geneva Convention usually denotes the agreements of 1949, negotiated in the aftermath of the Second World War (1939–1945), which updated the terms of the two 1929 treaties and added two new conventions. The Geneva Conventions extensively define the basic rights of wartime prisoners (civilians and military personnel), established protections for the wounded and sick, and provided protections for the civilians in and around a war-zone; moreover, the Geneva Convention also defines the rights and protections afforded to non-combatants. The treaties of 1949 were ratified, in their entirety or with reservations, by 196 countries. The Geneva Conventions concern only prisoners and non-combatants in war; they do not address the use of weapons of war, which are instead addressed by the Hague Conventions of 1899 and 1907, which concern conventional weapons, and the Geneva Protocol, which concerns biological and chemical warfare. (en)
- Genevako Konbentzioak lau eta lehenagiriei deritze. Lehena, Geneva hirian 1864an izan zen. Bertan batzartu eta hitzarmen batzuk egin zituzten garaiko munduko potentzia handiek. Hasiera batean hamabi herrialde hamar artikulu adostu zituzten. Besteak beste zauritutakoei laguntza bermatzea hitzartu zuten. 1929an gerrako presoak ondo tratatzeko eta militarren graduazioa errespetatzeko konpromisoa hartu zuten. 1949an, Bigarren Mundu Gerra amaitu eta geroko hitzarmenari "Genevako Konbentzioa" era singularrean deritzo. Hitzarmenak honetan, gerra denboran zibilak errespetatzea erabaki zen. Hasierako Konbentzioaren bultzatzailerik handiena Henri Dunant (1828-1910) izen zen, 1863an Gurutze Gorria sortu zuen berbera. Hagako Konbentzioarekin batera, gudetan erabiltzen diren eta nahiko era orokortuan herrialde gehienek onartzen dituzten hitzarmenak dira. (eu)
- Se conoce con el nombre de Convenios de Ginebra o Convenciones de Ginebra al conjunto de los cuatro convenios internacionales que regulan el derecho internacional humanitario —también conocido por ello como derecho de Ginebra— cuyo propósito es proteger a las víctimas de los conflictos armados. El primero fue firmado en la localidad suiza de Ginebra en 1864, un año después de la fundación del Comité Internacional de la Cruz Roja, con el fin de «lograr un pequeño ámbito de acuerdo universal sobre ciertos derechos de las personas en tiempo de guerra, específicamente, los derechos del cuadro médico a ser considerado neutral a fin de poder tratar a los heridos». (es)
- Konvensi Jenewa terdiri dari empat perjanjian, dan tiga protokol tambahan, yang menetapkan standar hukum internasional untuk pengobatan kemanusiaan perang. Istilah tunggal Konvensi Jenewa biasanya merujuk pada perjanjian tahun 1949, negosiasi pasca Perang Dunia Kedua (1939-1945), yang diperbarui dari kemudian untuk tiga perjanjian (1864, 1906, 1929), dan menambahkan menjadi yang keempat. Konvensi Jenewa secara luas didefinisikan pada hak-hak dasar para tahanan perang (warga sipil dan personel militer); mendirikan perlindungan untuk yang terluka; dan mendirikan perlindungan bagi warga sipil di dan sekitar zona perang. Perjanjian tahun 1949 yang diratifikasi, secara keseluruhan atau dengan reverasi, menjadi 196 negara. Selain itu, Konvensi Jenewa juga mendefinisikan hak dan perlindungan yang diberikan kepada non-kombatan, namun, karena Konvensi Jenewa tentang orang-orang dalam perang, artikel tidak mengatasi peperangan yang tepat -penggunaan senjata perang- yang merupakan subjek dari Konvensi Den Haag (Konferensi Den Haag Pertama, 1899; Konferensi Den Haag Kedua 1907), dan perang bio-kimia Protokol Jenewa (Protokol untuk pelarangan penggunaan asphyxiating, beracun atau gas lainnya dalam perang, dan metode bakteriologis dalam peperangan, 1925). (in)
- Les conventions de Genève sont des traités internationaux fondamentaux dans le domaine du droit international humanitaire. Elles dictent les règles de conduite à adopter en période de conflits armés, et notamment la protection des civils, des membres de l'aide humanitaire, des blessés ou encore, des prisonniers de guerre. La première convention de Genève date de 1864. Cependant, les textes en vigueur aujourd’hui ont été écrits après la Seconde Guerre mondiale. Sept textes ont cours actuellement : les quatre conventions de Genève du 12 août 1949, les deux protocoles additionnels du 8 juin 1977 et le troisième protocole additionnel de 2005. Les quatre conventions de Genève ont été mondialement ratifiées, ce qui signifie que chacun des États du monde s’engage à les respecter. (fr)
- ジュネーヴ諸条約（ジュネーヴしょじょうやく、仏: Conventions de Genève, 英: Geneva Conventions. ジュネーヴ四条約、戦争犠牲者保護条約とも）は、1949年にスイスのジュネーヴで締結された4つの条約を指す。 (ja)
- ( 다른 뜻에 대해서는 제네바 회의 문서를, 또 다른 뜻에 대해서는 제네바 협정 문서를 참고하십시오.) 제네바 협약( - 協約, 영어: Geneva Conventions)은 스위스 제네바에서 조인된 네 개의 조약으로 이루어진 협약이다. 인도주의에 대한 국제법의 기초가 된다. 솔페리노 전투를 목격한 앙리 뒤낭이 전쟁 희생자를 줄이기 위한 노력으로 협정이 이루어졌다. (ko)
- Le convenzioni di Ginevra consistono in una serie di trattati internazionali sottoscritti per la maggior parte a Ginevra, in Svizzera. Esse costituiscono, nel loro complesso, un corpo giuridico di diritto internazionale, noto anche sotto i nomi di diritto di Ginevra, diritto delle vittime di guerra e diritto internazionale umanitario. (it)
- Konwencje genewskie – szereg umów z zakresu prawa międzynarodowego i pomocy humanitarnej podpisanych w Genewie w Szwajcarii, będący częścią międzynarodowego prawa humanitarnego. Pierwsza z Konwencji była rezultatem działalności i zabiegów politycznych Henriego Dunanta. Można spotkać się także z pojęciem „prawa genewskiego”, czyli prawa opartego na tych konwencjach. (pl)
- De Geneefse Conventies is de verzamelnaam voor de verdragen die van 1864 tot 1949 zijn geformuleerd in Genève en die, als onderdeel van het internationaal humanitair recht, de rechtsregels bepalen ten tijde van een gewapend conflict. De conventies zijn het resultaat van de inspanningen van de Zwitser Henri Dunant, die gemotiveerd was door de oorlogsverschrikkingen die hij zag tijdens de Slag van Solferino in 1859. Henri Dunant was tevens stichter van het Rode Kruis. Beschuldigingen van schending van de Geneefse Conventies kunnen door de landen die de conventies hebben ondertekend voor het Internationaal Gerechtshof of het Permanent Hof van Arbitrage in Den Haag worden gebracht. (nl)
- As Convenções de Genebra são uma série de tratados formulados em Genebra, na Suíça, definindo as normas para as leis internacionais relativas ao Direito Humanitário Internacional. As convenções foram o resultado de esforços de Henri Dunant, que foi motivado pelos horrores de que foi testemunha na Batalha de Solferino. Esses tratados definem os direitos e os deveres de pessoas, combatentes ou não, em tempo de guerra. Tais tratados são inéditos, consistindo na base dos direitos humanitários internacionais. Os tratados foram elaborados durante quatro Convenções de Genebra que aconteceram de 1864 a 1949. (pt)
- Genèvekonventionerna, internationella överenskommelser som reglerar väpnade konflikter, såväl internationella som interna/inbördeskrig. (sv)
- Женевские конвенции — четыре международных договора и три дополнительных протокола, устанавливающие международно-правовые стандарты гуманного обращения во время войны. Под Женевской конвенцией как термином в единственном числе обычно понимают соглашения 1949 года, заключённые после Второй мировой войны (1939—1945), которые уточнили условия двух договоров 1929 года и добавили две новые конвенции. Женевские конвенции широко регулируют вопросы прав военнопленных из числа гражданских лиц и военнослужащих, обеспечивают защиту раненых, больных и гражданских лиц в зоне боевых действий и вокруг неё. Кроме того, Женевская конвенция определяет права некомбатантов и меры защиты, им предоставляемые. Соглашения 1949 года ратифицированы полностью или с оговорками 196 странами. Женевские конвенции касаются только комбатантов на войне, то есть участников боевых действий, и не касаются использования оружия во время войны (это является предметом Гаагских конвенций) и биохимического оружия (которое является предметом Женевского протокола о запрещении применения на войне удушающих, ядовитых или других подобных газов и бактериологических средств). (ru)
- Женевські конвенції (англ. Geneva Conventions) — міжнародний договір, який закріплює у міжнародному праві норми щодо гуманного ставлення під час війни. Першу конвенцію було підписано у 1864 році. На сьогодні договір складається з чотирьох угод та трьох до��аткових протоколів. (uk)
- 《日內瓦（四）公约》（法語：Les quatre Conventions de Genève）始於 1864 年的日內瓦第一公約，以當時習慣國際法實踐為基礎共約而成的具體條文規範，由新建立的國際紅十字會推動並執行；其後歷經 1899 年與 1906 至 1907 年二次海牙會議多項公約增補，與 1929 年第三次修訂後四部公約皆己成型。現今版本包括1949年8月12日在日內瓦重新缔结的四部基本的国际人道法，為国际法中的人道主义定下了標準。它們主要有关战争受难者、战俘和战时平民的待遇。它們並不影響在1899年和1907年的《海牙公約》覆蓋的武器的使用及1925年在《日內瓦协议》中對毒气和生物武器的使用。 现在，《日内瓦公约及其附加议定书》指《1949年8月12日日内瓦四公约》及后来产生的它们的共同（已有三个，前两个是主要的）。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Se conoce con el nombre de Convenios de Ginebra o Convenciones de Ginebra al conjunto de los cuatro convenios internacionales que regulan el derecho internacional humanitario —también conocido por ello como derecho de Ginebra— cuyo propósito es proteger a las víctimas de los conflictos armados. El primero fue firmado en la localidad suiza de Ginebra en 1864, un año después de la fundación del Comité Internacional de la Cruz Roja, con el fin de «lograr un pequeño ámbito de acuerdo universal sobre ciertos derechos de las personas en tiempo de guerra, específicamente, los derechos del cuadro médico a ser considerado neutral a fin de poder tratar a los heridos». (es)
- ジュネーヴ諸条約（ジュネーヴしょじょうやく、仏: Conventions de Genève, 英: Geneva Conventions. ジュネーヴ四条約、戦争犠牲者保護条約とも）は、1949年にスイスのジュネーヴで締結された4つの条約を指す。 (ja)
- ( 다른 뜻에 대해서는 제네바 회의 문서를, 또 다른 뜻에 대해서는 제네바 협정 문서를 참고하십시오.) 제네바 협약( - 協約, 영어: Geneva Conventions)은 스위스 제네바에서 조인된 네 개의 조약으로 이루어진 협약이다. 인도주의에 대한 국제법의 기초가 된다. 솔페리노 전투를 목격한 앙리 뒤낭이 전쟁 희생자를 줄이기 위한 노력으로 협정이 이루어졌다. (ko)
- Le convenzioni di Ginevra consistono in una serie di trattati internazionali sottoscritti per la maggior parte a Ginevra, in Svizzera. Esse costituiscono, nel loro complesso, un corpo giuridico di diritto internazionale, noto anche sotto i nomi di diritto di Ginevra, diritto delle vittime di guerra e diritto internazionale umanitario. (it)
- Konwencje genewskie – szereg umów z zakresu prawa międzynarodowego i pomocy humanitarnej podpisanych w Genewie w Szwajcarii, będący częścią międzynarodowego prawa humanitarnego. Pierwsza z Konwencji była rezultatem działalności i zabiegów politycznych Henriego Dunanta. Można spotkać się także z pojęciem „prawa genewskiego”, czyli prawa opartego na tych konwencjach. (pl)
- De Geneefse Conventies is de verzamelnaam voor de verdragen die van 1864 tot 1949 zijn geformuleerd in Genève en die, als onderdeel van het internationaal humanitair recht, de rechtsregels bepalen ten tijde van een gewapend conflict. De conventies zijn het resultaat van de inspanningen van de Zwitser Henri Dunant, die gemotiveerd was door de oorlogsverschrikkingen die hij zag tijdens de Slag van Solferino in 1859. Henri Dunant was tevens stichter van het Rode Kruis. Beschuldigingen van schending van de Geneefse Conventies kunnen door de landen die de conventies hebben ondertekend voor het Internationaal Gerechtshof of het Permanent Hof van Arbitrage in Den Haag worden gebracht. (nl)
- Genèvekonventionerna, internationella överenskommelser som reglerar väpnade konflikter, såväl internationella som interna/inbördeskrig. (sv)
- Женевські конвенції (англ. Geneva Conventions) — міжнародний договір, який закріплює у міжнародному праві норми щодо гуманного ставлення під час війни. Першу конвенцію було підписано у 1864 році. На сьогодні договір складається з чотирьох угод та трьох додаткових протоколів. (uk)
- 《日內瓦（四）公约》（法語：Les quatre Conventions de Genève）始於 1864 年的日內瓦第一公約，以當時習慣國際法實踐為基礎共約而成的具體條文規範，由新建立的國際紅十字會推動並執行；其後歷經 1899 年與 1906 至 1907 年二次海牙會議多項公約增補，與 1929 年第三次修訂後四部公約皆己成型。現今版本包括1949年8月12日在日內瓦重新缔结的四部基本的国际人道法，為国际法中的人道主义定下了標準。它們主要有关战争受难者、战俘和战时平民的待遇。它們並不影響在1899年和1907年的《海牙公約》覆蓋的武器的使用及1925年在《日內瓦协议》中對毒气和生物武器的使用。 现在，《日内瓦公约及其附加议定书》指《1949年8月12日日内瓦四公约》及后来产生的它们的共同（已有三个，前两个是主要的）。 (zh)
- اتفاقية جنيف هي مجموعة من أربع اتفاقيات دولية تمت الأولى منها في 1864م وآخرها في عام 1949م تتناول حماية حقوق الإنسان الأساسية في حالة الحرب، أي طريقة الاعتناء بالجرحى والمرضى وأسرى الحرب، حماية المدنيين الموجودين في ساحة المعركة أو في منطقة محتلة إلى آخره. دعت إلى الاتفاقية الأولى اللجنة الدولية لإغاثة الجنود الجرحى (تأسست في 1863م) (أصبحت تسمى بدءً من 1876م وإلى اليوم ب"اللجنة الدولية للصليب الأحمر") الصليب الأحمر كمنظمة دولية محايدة لمعالجة شؤون الجرحى وأسرى الحرب. عند صياغة الاتفاقية الرابعة في 1949م تم كذلك تعديل نصوص الاتفاقيات الثلاثة السابقة ودمج النصوص الأربعة في اتفاقية موحدة. تلحق باتفاقية جنيف ثلاثة بروتوكولات وهي عبارة عن إضافات وتعديلات للاتفاقية الأصلية. تم إلحاق البروتوكولات بين عام 1977م وعام 2005م. انضم إلى اتفاقية جنيف 190 دولة، أي عموم دول العالم تقريباً، مما يجعلها أوسع (ar)
- Les Convencions de Ginebra són l'intent de normativitzar el Dret Internacional Humanitari. Són el resultat dels esforços de Jean Henri Dunant, creador de la Creu Roja. Estan formades per una sèrie de tractats internacionals signats a Ginebra, Suïssa, entre 1864 i 1949 amb la finalitat de minimitzar els efectes de la guerra sobre els soldats i els civils. Dos protocols addicionals a la convenció de 1949 van ser aprovats el 1977, i un tercer el 2005. Les convencions de 1949 han estat signades per més de 190 països, el primer protocol per 150, i el segon protocol per 145. (ca)
- Ženevské úmluvy jsou čtyři úmluvy a tři dodatkové protokoly, které upravujípodmínky a pravidla na ochranu osob boje se neúčastnících (civilisté, zdravotníci) nebo z bojů vyřazených (váleční zajatci, ranění, nemocní či ztroskotaní vojáci) během ozbrojených konfliktů podle mezinárodního práva. Poslední revize ženevských úmluv byly sjednány na diplomatické konferenci konané v Ženevě od 21. dubna do 12. srpna 1949, přičemž byly aktualizovány předchozí první Ženevská úmluva, druhá Ženevská úmluva a třetí Ženevská úmluva a doplněna čtvrtá Ženevská úmluva. Ženevské úmluvy byly ratifikovány (v některých případech s výhradami) 196 státy. (cs)
- Οι Συμβάσεις της Γενεύης είναι συνθήκες, και τρία συμπληρωματικά , οι οποίες θέτουν τις βάσεις του διεθνούς δικαίου για την ανθρωπιστική διαχείριση των θυμάτων του πολέμου. Ο όρος «Σύμβαση της Γενεύης» στον ενικό αριθμό υποδηλώνει τις συμφωνίες του 1949, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο διαπραγματεύσεων μετά τη λήξη του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου (1939 -45), και ανανέωσαν τους όρους των πρώτων τριών συνθηκών (1864, 1906, 1929), προσθέτοντας μία τέταρτη συνθήκη. Τα άρθρα της Τέταρτης Σύμβασης της Γενεύης (1949) ορίζουν εκτενώς τα βασικά δικαιώματα των αιχμαλώτων (πολιτών και στρατιωτών) κατά τη διάρκεια του πολέμου, θεμελιώδεις προστασίες για τους τραυματίες και θεμελιώδεις προστασίες για τους πολίτες μέσα ή γύρω από πολεμική ζώνη. Οι Συμβάσεις του 1949 επικυρώθηκαν εν όλω ή με επιφ (el)
- Die Genfer Konventionen, auch Genfer Abkommen genannt, sind zwischenstaatliche Abkommen und eine essentielle Komponente des humanitären Völkerrechts. Sie enthalten für den Fall eines Krieges oder eines internationalen oder nicht internationalen bewaffneten Konflikts Regeln für den Schutz von Personen, die nicht oder nicht mehr an den Kampfhandlungen teilnehmen. Die Bestimmungen der vier Konventionen von 1949 betreffen die Verwundeten und Kranken der bewaffneten Kräfte im Felde (Genfer Abkommen I), die Verwundeten, Kranken und Schiffbrüchigen der bewaffneten Kräfte zur See (Genfer Abkommen II), die Kriegsgefangenen (Genfer Abkommen III) und die Zivilpersonen in Kriegszeiten (Genfer Abkommen IV). (de)
- La Konvencioj de Ĝenevo konsistas el kvar traktatoj formuligitaj en Ĝenevo (Svislando) kiuj establis la normojn por la internacia juro pri humanecaj aferoj. La konvencioj estis la rezulto de la penoj de Henri Dunant, kiu estis motivita de la teruroj de la milito kiujn li vidis ĉe la . Laŭ artikoloj 49-a, 50-a, 129-a, kaj 146-a de la Ĝenevaj Konvencioj I, II, III, kaj IV, samorde, ĉiuj subskribantaj ŝtatoj devas enaktigi sufiĉajn naciajn leĝojn por igi gravajn malobeojn kontraŭ la Konvencioj de Ĝenevo puneblaj krimaj ofendoj. La konvencioj kaj iliaj agordoj sekvas: (eo)
- The Geneva Conventions are four treaties, and three additional protocols, that establish international legal standards for humanitarian treatment in war. The singular term Geneva Convention usually denotes the agreements of 1949, negotiated in the aftermath of the Second World War (1939–1945), which updated the terms of the two 1929 treaties and added two new conventions. The Geneva Conventions extensively define the basic rights of wartime prisoners (civilians and military personnel), established protections for the wounded and sick, and provided protections for the civilians in and around a war-zone; moreover, the Geneva Convention also defines the rights and protections afforded to non-combatants. The treaties of 1949 were ratified, in their entirety or with reservations, by 196 countri (en)
- Genevako Konbentzioak lau eta lehenagiriei deritze. Lehena, Geneva hirian 1864an izan zen. Bertan batzartu eta hitzarmen batzuk egin zituzten garaiko munduko potentzia handiek. Hasiera batean hamabi herrialde hamar artikulu adostu zituzten. Besteak beste zauritutakoei laguntza bermatzea hitzartu zuten. 1929an gerrako presoak ondo tratatzeko eta militarren graduazioa errespetatzeko konpromisoa hartu zuten. Hagako Konbentzioarekin batera, gudetan erabiltzen diren eta nahiko era orokortuan herrialde gehienek onartzen dituzten hitzarmenak dira. (eu)
- Konvensi Jenewa terdiri dari empat perjanjian, dan tiga protokol tambahan, yang menetapkan standar hukum internasional untuk pengobatan kemanusiaan perang. Istilah tunggal Konvensi Jenewa biasanya merujuk pada perjanjian tahun 1949, negosiasi pasca Perang Dunia Kedua (1939-1945), yang diperbarui dari kemudian untuk tiga perjanjian (1864, 1906, 1929), dan menambahkan menjadi yang keempat. Konvensi Jenewa secara luas didefinisikan pada hak-hak dasar para tahanan perang (warga sipil dan personel militer); mendirikan perlindungan untuk yang terluka; dan mendirikan perlindungan bagi warga sipil di dan sekitar zona perang. Perjanjian tahun 1949 yang diratifikasi, secara keseluruhan atau dengan reverasi, menjadi 196 negara. Selain itu, Konvensi Jenewa juga mendefinisikan hak dan perlindungan yang (in)
- Les conventions de Genève sont des traités internationaux fondamentaux dans le domaine du droit international humanitaire. Elles dictent les règles de conduite à adopter en période de conflits armés, et notamment la protection des civils, des membres de l'aide humanitaire, des blessés ou encore, des prisonniers de guerre. (fr)
- As Convenções de Genebra são uma série de tratados formulados em Genebra, na Suíça, definindo as normas para as leis internacionais relativas ao Direito Humanitário Internacional. As convenções foram o resultado de esforços de Henri Dunant, que foi motivado pelos horrores de que foi testemunha na Batalha de Solferino. Esses tratados definem os direitos e os deveres de pessoas, combatentes ou não, em tempo de guerra. Tais tratados são inéditos, consistindo na base dos direitos humanitários internacionais. (pt)
- Женевские конвенции — четыре международных договора и три дополнительных протокола, устанавливающие международно-правовые стандарты гуманного обращения во время войны. Под Женевской конвенцией как термином в единственном числе обычно понимают соглашения 1949 года, заключённые после Второй мировой войны (1939—1945), которые уточнили условия двух договоров 1929 года и добавили две новые конвенции. Женевские конвенции широко регулируют вопросы прав военнопленных из числа гражданских лиц и военнослужащих, обеспечивают защиту раненых, больных и гражданских лиц в зоне боевых действий и вокруг неё. Кроме того, Женевская конвенция определяет права некомбатантов и меры защиты, им предоставляемые. Соглашения 1949 года ратифицированы полностью или с оговорками 196 странами. Женевские конвенции касают (ru)
|
