| dbo:abstract
|
- L'esmalt alveolat és una tècnica d'esmalt utilitzada en arts decoratives, o un objecte produït utilitzant aquest procés, en què es tallen, graven, colpegen les cel·les durant el colat de la fosa en la superfície d'un objecte metàl·lic; aquestes cel·les després s'omplin amb esmalt vitri. La peça després es cou fins que l'esmalt es fon, i després de refredada la superfície es poleix l'objecte. Els sectors que no han estat tallats de la superfície s'hi veuen com un marc dels dissenys amb esmalt; en general són daurats en l'art medieval. La tècnica ha estat utilitzada des de temps antics, encara que ja pràcticament no s'utilitza. És adequada per al recobriment de zones relativament grans, i per a imatges figuratives, encara que inicialment s'emprà molt en l'art celta per a dissenys geomètrics. En l'art romànic s'usà en tot el seu potencial, per decorar joiers, plaques i recipients. L'esmalt alveolat es diferencia de la tècnica d'esmaltat denominada cloisonné perquè en aquesta última les cel·les per a l'esmalt es fabriquen soldant primes cintes de metall a la superfície de l'objecte. La diferència entre les dues tècniques és anàloga a la que hi ha entre les tècniques de tallat en fusta denominades intàrsia i marqueteria. Es diferencia de la tècnica denominada talla baixa, que la va succeir en els treballs gòtics d'alta qualitat, perquè la base de les cel·les per a l'esmalt són rugoses, i per tant només s'utilitzen esmalts de colors opacs. En la talla baixa, les cel·les es modelen i s'hi utilitzen esmalts translúcids, per aconseguir efectes més subtils, com per exemple en la copa de Santa Agnés parisenca del s. XIV. (ca)
- Champlevé (franc. [šãlve], z champ, políčko, a lever, odstranit), česky také jamkový email, je technika užívaná k dekoraci ozdobných předmětů. Rydlem se na povrchu daného předmětu vyhloubí plochy, mezi nimiž se ponechají příčky, vyhloubené jamky se pak vyplní smaltem (emailem) různých barev. Nanášení a vypalování smaltu se musí opakovat několikrát, dokud celý povrch není hladký. Tato technologie je odvozena od techniky cloisonné, výsledný efekt je však jemnější. Jedním z nejvýznamnějších děl vytvořených touto technikou je náhrobní deska Geoffroye Plantageneta z 12. století vystavená v muzeu ve městě Le Mans. (cs)
- Champlevé is an enamelling technique in the decorative arts, or an object made by that process, in which troughs or cells are carved, etched, die struck, or cast into the surface of a metal object, and filled with vitreous enamel. The piece is then fired until the enamel fuses, and when cooled the surface of the object is polished. The uncarved portions of the original surface remain visible as a frame for the enamel designs; typically they are gilded in medieval work. The name comes from the French for "raised field", "field" meaning background, though the technique in practice lowers the area to be enamelled rather than raising the rest of the surface. The technique has been used since ancient times, though it is no longer among the most commonly used enamelling techniques. Champlevé is suited to the covering of relatively large areas, and to figurative images, although it was first prominently used in Celtic art for geometric designs. In Romanesque art its potential was fully used, decorating caskets, plaques and vessels, in Limoges enamel and that from other centres. Champlevé is distinguished from the technique of cloisonné enamel in which the troughs are created by soldering flat metal strips to the surface of the object. The difference between the techniques is analogous to the woodworking techniques of intarsia and marquetry. It differs from the basse-taille technique, which succeeded it in the highest quality Gothic work, in that the bottoms of the recesses for the enamel are rough, and so only opaque enamel colours are used. In basse-taille the recesses are modelled, and translucent enamels are used, for more subtle effects, as in the 14th century Parisian Royal Gold Cup. (en)
- Champlevé es una técnica de esmaltado utilizada en artes decorativas, o un objeto producido utilizando dicho proceso, en el que celdas son talladas, grabadas, golpeadas o producidas durante el colado de la fundición en la superficie de un objeto metálico, las celdas luego son rellenadas con esmalte vítreo. La pieza es luego cocida hasta que el esmalte se funde, y luego de enfriada la superficie se procede a pulir el objeto. Los sectores que no han sido tallados de la superficie permanecen visibles como un marco de los diseños con esmalte; por lo general son doradas en arte medieval. El nombre proviene de la expresión en francés "campo elevado", donde "campo" hace referencia al fondo, aunque en realidad la técnica hunde la zona a ser esmaltada en vez de elevar el resto de la superficie. La técnica ha sido utilizada desde tiempos antiguos, aunque ya no es una de las técnicas de esmaltado más comúnmente utilizadas. Champlevé es adecuada para el recubrimiento de zonas relativamente grandes, y para imágenes figurativas, aunque inicialmente fue muy usada en el arte celta para diseños geométricos. En el arte románico se la utilizó en todo su potencial, para decorar joyeros, placas y recipientes. Champlevé se diferencia de la técnica de esmaltado denominada cloisonné en que en esta última los alojamientos para el esmalte son fabricados mediante la soldadura de delgadas cintas de metal a la superficie del objeto. La diferencia entre las dos técnicas es análoga a la que existe entre las técnicas de tallado en madera denominadas intarsia y marquetería. Se diferencia de la técnica denominada , que la sucedió en los trabajos góticos de alta calidad góticos, en que la base de los alojamientos para el esmalte son rugosos, y por lo tanto solo se utilizan esmaltes de colores opacos. En basse-taille los alojamientos son modelados, y se utilizan esmaltes translúcidos, para conseguir efectos más sutiles, como por ejemplo en la Copa Real de Oro parisina del siglo XIV. (es)
- Le champlevé est une technique de travail de l'émail utilisée dans les arts décoratifs. Elle consiste à ôter un peu de matière pour y incruster de l'émail. Le nom vient du français pour « champ surélevé », « champ » signifiant arrière-plan, bien que la technique dans la pratique abaisse la zone à émailler plutôt que de soulever le reste de la surface. Le terme de champlevé définit aussi un type de gravure d'objets préhistoriques représenté par exemple sur le bâton gravé du Gravettien trouvé dans la grotte du Renne à Arcy-sur-Cure. (fr)
- ‘Réimse ardaithe’, teicníocht cruanta ar mhiotal ina ndéantar an íomhá a ghreanadh as dromchla an mhiotail ar dtús. Ansin líontar an íomhá seo le taois gloiní de dhathanna éagsúla roimh an iomlán a fhaghairt i bhfoirnéis. Bhí sé an-choitianta sa Mheánaois, agus táirgeadh é ar scála beagnach tionsclaíoch i Limoges na Fraince. (ga)
- Lo champlevé è un'antica tecnica di decorazione a smalto di Limoges, secondo la quale alveoli o cavità vengono scavati sulla superficie di un oggetto metallico e riempiti di smalto vitreo.Il pezzo viene poi cotto fino a quando lo smalto si scioglie e una volta raffreddato, levigato e lucidato.Le parti non scavate della superficie originale rimangono visibili come contorno dei disegni di smalto, nel medioevo esse venivano di solito dorate. Questa tecnica è adatta per la copertura di aree relativamente grandi e per le immagini figurative, anche se appare inizialmente nell'arte celtica in disegni geometrici.Ebbe pieno sviluppo nell'arte romanica per la decorazione di scrigni, placche e vasi. Nello smalto cloisonné invece le cellette sono create saldando piatte strisce di metallo sulla superficie dell'oggetto. Lo champlevé utilizza solo smalti dai colori opachi e quindi il fondo degli alveoli viene lasciato grezzo, a differenza della basse-taille, tecnica con la quale sono state realizzate opere gotiche di altissima qualità modellando le cavità ed utilizzando smalti traslucidi, in questo modo si ottengono effetti più sottili come nella Coppa di sant'Agnese, del XIV secolo. (it)
- Emalia żłobkowa a. rowkowa a. champlevé (fr. wzniesione pole) - technika emaliarska, w której barwna emalia, zwykle nieprzezroczysta, wypełnia przestrzeń wgłębienia wybranego dłutem bądź trybowanego w grubej płytce z metalu (najczęściej mosiądzu, srebra, złota). Ścianki wgłębień tworzą rysunek przewidzianej kompozycji dekoracyjnej. Odpowiednia gęstość masy emalii pozwala umieścić w jednym wgłębieniu pastę o kilku tonach barwnych. Aby urozmaicić i wzbogacić całość, zestawiano często powierzchnie emaliowane z partiami pozostawionymi w metalu, przy czym rozwiązywano tę sprawę na dwa sposoby: stosowano bądź dużo mosiężnego, złoconego tła, a postaci ludzkie emaliowano, bądź przeciwnie, i wówczas szczegóły ornamentacyjne na emaliowanym tle pozostawiano w metalu. Technika ta cieszyła się dużą popularnością w Europie i rozwinęła się zwłaszcza w XII-XIII w. Wielkim ośrodkiem produkcji przedmiotów nią zdobionych było Limoges. (pl)
- Champlevé (letterlijk: verheven veld) is een emailleertechniek in de decoratieve kunst. (nl)
- Виїмчасті емалі (археологічні пам'ятки) — бронзові речі, прикрашені кольоровою емаллю, своєрідне явище ювелірного ремесла Східної Європи. Ареал поширення їх охоплює територію від Прибалтики, верхів'їв Волги та Оки до Північного Кавказу. Переважна більшість виїмчастих емалей зосереджена у Середньому Подніпров'ї: в районі Києва, Канева та на Лівобережжі. Найбільш відомі скарби, знайдені на території України: Межигірський скарб, Жукинський скарб, . Останнім часом виїмчасті емалі виявили на пізньозарубинецьких (див. Зарубинецька культура) поселеннях (зокрема Оболоні) та пам'ятках київської культури (Хлепча, Нові Безрадичі, Бортничі, Козаровичі, нині усі Київська обл.), Рябівка (нині Сумська обл.) та ін., що датуються 2–3 століттями. Серед прикрас — різноманітні ажурні фібули, фігурні ланцюжки, підвіски. Вони відливалися з бронзи, мали виїмки геометричних форм, що заповнювалися червоною, зеленою, жовтою та білою товченою скляною масою, нагрівались, щоб скляний порошок розтопився і вкрив виїмку рівномірним шаром емалі. Разом із виїмчастими емалями інколи знаходять масивні дротяні браслети та шийні гривни, бляшані підвіски, вінчики тощо, вкриті карбованим орнаментом. (uk)
- Восточноевропейские выемчатые эмали — бронзовые предметы, украшенные цветной эмалью. Своеобразное явление ювелирного ремесла Восточной Европы. Ареал распространения охватывает территорию от Прибалтики, верховьев Волги и Оки в Северном Кавказе. Подавляющее большинство данных эмалей сосредоточено в Среднем Поднепровье: в районе Киева, Канева и на Левобережье. Наиболее известны Брянский клад, , , . В последнее время выемчатые эмали обнаружили на позднезарубинецких (см. Зарубинецкая культура) поселениях и памятниках киевской культуры (Хлепча, Новые Безрадичи, Бортничи, Козаровичи), а также других, датируемых II-III вв. Среди украшений — разнообразные ажурные фибулы, фигурные цепочки, подвески. Они отливались из бронзы, имели выемки геометрических форм, которые заполнялись красной, зелёной, жёлтой и белой толченой стеклянной массой, нагревались, чтобы стеклянный порошок растаял и покрыл выемку равномерным слоем эмали. Вместе с выемчатыми эмалями иногда находят массивные проволочные браслеты и шейные гривны, жестяные подвески, венчики, покрытые чеканным орнаментом. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Le champlevé est une technique de travail de l'émail utilisée dans les arts décoratifs. Elle consiste à ôter un peu de matière pour y incruster de l'émail. Le nom vient du français pour « champ surélevé », « champ » signifiant arrière-plan, bien que la technique dans la pratique abaisse la zone à émailler plutôt que de soulever le reste de la surface. Le terme de champlevé définit aussi un type de gravure d'objets préhistoriques représenté par exemple sur le bâton gravé du Gravettien trouvé dans la grotte du Renne à Arcy-sur-Cure. (fr)
- ‘Réimse ardaithe’, teicníocht cruanta ar mhiotal ina ndéantar an íomhá a ghreanadh as dromchla an mhiotail ar dtús. Ansin líontar an íomhá seo le taois gloiní de dhathanna éagsúla roimh an iomlán a fhaghairt i bhfoirnéis. Bhí sé an-choitianta sa Mheánaois, agus táirgeadh é ar scála beagnach tionsclaíoch i Limoges na Fraince. (ga)
- Champlevé (letterlijk: verheven veld) is een emailleertechniek in de decoratieve kunst. (nl)
- L'esmalt alveolat és una tècnica d'esmalt utilitzada en arts decoratives, o un objecte produït utilitzant aquest procés, en què es tallen, graven, colpegen les cel·les durant el colat de la fosa en la superfície d'un objecte metàl·lic; aquestes cel·les després s'omplin amb esmalt vitri. La peça després es cou fins que l'esmalt es fon, i després de refredada la superfície es poleix l'objecte. Els sectors que no han estat tallats de la superfície s'hi veuen com un marc dels dissenys amb esmalt; en general són daurats en l'art medieval. (ca)
- Champlevé (franc. [šãlve], z champ, políčko, a lever, odstranit), česky také jamkový email, je technika užívaná k dekoraci ozdobných předmětů. Rydlem se na povrchu daného předmětu vyhloubí plochy, mezi nimiž se ponechají příčky, vyhloubené jamky se pak vyplní smaltem (emailem) různých barev. Nanášení a vypalování smaltu se musí opakovat několikrát, dokud celý povrch není hladký. Tato technologie je odvozena od techniky cloisonné, výsledný efekt je však jemnější. (cs)
- Champlevé is an enamelling technique in the decorative arts, or an object made by that process, in which troughs or cells are carved, etched, die struck, or cast into the surface of a metal object, and filled with vitreous enamel. The piece is then fired until the enamel fuses, and when cooled the surface of the object is polished. The uncarved portions of the original surface remain visible as a frame for the enamel designs; typically they are gilded in medieval work. The name comes from the French for "raised field", "field" meaning background, though the technique in practice lowers the area to be enamelled rather than raising the rest of the surface. (en)
- Champlevé es una técnica de esmaltado utilizada en artes decorativas, o un objeto producido utilizando dicho proceso, en el que celdas son talladas, grabadas, golpeadas o producidas durante el colado de la fundición en la superficie de un objeto metálico, las celdas luego son rellenadas con esmalte vítreo. La pieza es luego cocida hasta que el esmalte se funde, y luego de enfriada la superficie se procede a pulir el objeto. Los sectores que no han sido tallados de la superficie permanecen visibles como un marco de los diseños con esmalte; por lo general son doradas en arte medieval. El nombre proviene de la expresión en francés "campo elevado", donde "campo" hace referencia al fondo, aunque en realidad la técnica hunde la zona a ser esmaltada en vez de elevar el resto de la superficie. (es)
- Lo champlevé è un'antica tecnica di decorazione a smalto di Limoges, secondo la quale alveoli o cavità vengono scavati sulla superficie di un oggetto metallico e riempiti di smalto vitreo.Il pezzo viene poi cotto fino a quando lo smalto si scioglie e una volta raffreddato, levigato e lucidato.Le parti non scavate della superficie originale rimangono visibili come contorno dei disegni di smalto, nel medioevo esse venivano di solito dorate. Nello smalto cloisonné invece le cellette sono create saldando piatte strisce di metallo sulla superficie dell'oggetto. (it)
- Emalia żłobkowa a. rowkowa a. champlevé (fr. wzniesione pole) - technika emaliarska, w której barwna emalia, zwykle nieprzezroczysta, wypełnia przestrzeń wgłębienia wybranego dłutem bądź trybowanego w grubej płytce z metalu (najczęściej mosiądzu, srebra, złota). Ścianki wgłębień tworzą rysunek przewidzianej kompozycji dekoracyjnej. Odpowiednia gęstość masy emalii pozwala umieścić w jednym wgłębieniu pastę o kilku tonach barwnych. Aby urozmaicić i wzbogacić całość, zestawiano często powierzchnie emaliowane z partiami pozostawionymi w metalu, przy czym rozwiązywano tę sprawę na dwa sposoby: stosowano bądź dużo mosiężnego, złoconego tła, a postaci ludzkie emaliowano, bądź przeciwnie, i wówczas szczegóły ornamentacyjne na emaliowanym tle pozostawiano w metalu. Technika ta cieszyła się dużą (pl)
- Восточноевропейские выемчатые эмали — бронзовые предметы, украшенные цветной эмалью. Своеобразное явление ювелирного ремесла Восточной Европы. Ареал распространения охватывает территорию от Прибалтики, верховьев Волги и Оки в Северном Кавказе. Подавляющее большинство данных эмалей сосредоточено в Среднем Поднепровье: в районе Киева, Канева и на Левобережье. Наиболее известны Брянский клад, , , . В последнее время выемчатые эмали обнаружили на позднезарубинецких (см. Зарубинецкая культура) поселениях и памятниках киевской культуры (Хлепча, Новые Безрадичи, Бортничи, Козаровичи), а также других, датируемых II-III вв. (ru)
- Виїмчасті емалі (археологічні пам'ятки) — бронзові речі, прикрашені кольоровою емаллю, своєрідне явище ювелірного ремесла Східної Європи. Ареал по��ирення їх охоплює територію від Прибалтики, верхів'їв Волги та Оки до Північного Кавказу. Переважна більшість виїмчастих емалей зосереджена у Середньому Подніпров'ї: в районі Києва, Канева та на Лівобережжі. Найбільш відомі скарби, знайдені на території України: Межигірський скарб, Жукинський скарб, . Останнім часом виїмчасті емалі виявили на пізньозарубинецьких (див. Зарубинецька культура) поселеннях (зокрема Оболоні) та пам'ятках київської культури (Хлепча, Нові Безрадичі, Бортничі, Козаровичі, нині усі Київська обл.), Рябівка (нині Сумська обл.) та ін., що датуються 2–3 століттями. (uk)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}