| dbo:abstract
|
- Beniamino Gigli (20. března 1890 Recanati – 30. listopadu 1957 Řím) byl italský operní zpěvák, tenor. Měl jeden z nejkrásnějších hlasů dvacátého století a byl považován za nástupce Enrica Carusa. Jeho tenor byl v podstatě lyrický, nicméně velmi dobře zvládal i dramatické party. Gigliho projev se vyznačoval vynikající technikou a obdivuhodnou kantilénou. Byl vynikajícím interpretem veristické opery i lyrického repertoáru Verdiho. Světovou popularitu si získal rovněž přednesem italských písní a romancí. (cs)
- Beniamino Gigli (Recanati, 20 de març de 1890 - Roma, 30 de novembre de 1957) va ser un tenor italià, considerat com el successor d'Enrico Caruso. (ca)
- Beniamino Gigli [ˈdʒiʎːi] (* 20. März 1890 in Recanati; † 30. November 1957 in Rom) war ein italienischer Opernsänger und Filmschauspieler. In Deutschland war die Schreibweise seines Vornamens „Benjamino“. Gigli war einer der größten Tenöre seiner Zeit und galt als legitimer Nachfolger von Enrico Caruso. (de)
- Beniamino Gigli (/ˈdʒiːlji/ JEE-lyee, Italian: [benjaˈmiːno ˈdʒiʎʎi]; 20 March 1890 – 30 November 1957) was an Italian opera singer. He is widely regarded as one of the greatest tenors of his generation. (en)
- Beniamino Gigli (Recanati, 20 de marzo de 1890 - Roma, 30 de noviembre de 1957) fue un tenor lírico italiano nacido el mismo día que el tenor heroico danés Lauritz Melchior. Es considerado uno de los mejores tenores de la primera mitad del siglo XX, y junto a Enrico Caruso y Jussi Björling era el tenor predilecto para los papeles de tenor lírico en la Metropolitan Opera de Nueva York antes de la Segunda Guerra Mundial. (es)
- Beniamino Gigli (Recanati, 1890eko martxoaren 20a - Erroma, 1957ko azaroaren 30a) italiar opera abeslaria izan zen. Bere belaunaldiko tenorra onenetako bat izan zen. 1914an lehen saria irabazi zuen nazioarteko kantu lehiaketa batean eta urte horretan operan debutatu zuen. Nazioarteko ospea lortu zuen Enrico Carusoren heriotzaren ondoren, eta "Caruso Secondo" deitu zioten. 1932an Metropolitan Opera House utzi zuen soldata jaitsiera onartu ez zuelako. Italiara itzuli eta Europan eta Hego Ameriketan abesten jarraitu zuen. Benito Mussoliniren abeslari gogokoenetako bat izan zen eta Giovinezza ereserki faxista grabatu zuen. Aktorea ere izan zen, eta hogei bat filmetan agertu zen 1935 eta 1953 artean. (eu)
- Beniamino Gigli est un ténor italien né le 20 mars 1890 à Recanati et mort le 30 novembre 1957 à Rome. (fr)
- Beniamino Gigli (Recanati, 20 marzo 1890 – Roma, 30 novembre 1957) è stato un tenore e attore italiano, uno dei più celebri cantanti d'opera del XX secolo. Autografo Beniamino Gigli, 1929 (it)
- Beniamino Gigli [ˈdʒiʎːi]? (Recanati, 20 maart 1890 – Rome, 30 november 1957) was een Italiaanse operazanger en filmacteur. Beniamino Gigli (in Nederland ook wel geschreven als Benjamino) wordt alom beschouwd als een van de grootste tenoren van zijn tijd en dé opvolger van de grote Enrico Caruso, die in 1921 overleed. Hij werd geboren als zoon van een schoenmaker in Recanati, een plaatsje in de buurt van Ancona.In 1914 won hij de eerste prijs bij een internationale zangcompetitie te Parma. Kort daarop, op 15 oktober, maakte hij zijn operadebuut in de rol van Enzo uit van Ponchielli in Rovigo. Deze rol maakte hem op slag tot een veelgevraagde operazanger.In 1915 zong hij voor het eerst de rol van Faust uit Mefistofele van Arrigo Boito, een rol waarmee hij vele malen debuteerde; op 31 maart 1915 in het Teatro Massio in Palermo, op 26 december 1915 in het Teatro San Carlo in Napels, op 26 december 1916 in het Teatro Constanzi in Rome, op 19 november 1918 in La Scala te Milaan onder directie van Arturo Toscanini en op 26 november 1920 in de Metropolian Opera te New York.Andere rollen die hij vertolkte waren onder meer die van Rodolfo in Puccini's La Bohème en de titelrol in Umberto Giordano's Andrea Chénier. In 1932 verliet Gigli de Metropolitan Opera en keerde hij terug naar Italië, waar hij in het midden van de jaren dertig ook in speelfilms ging optreden. Zijn plaats bij de Metropolitan Opera werd ingenomen door zijn landgenoot Tito Schipa. Gigli was de lievelingszanger van Benito Mussolini, hetgeen hem door velen niet in dank werd afgenomen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog trad hij vrijwel alleen op in Italië. Zijn laatste concert in de oorlog was in mei 1945 in Rome. In 1945 hervatte hij zijn optredens en met succes.In zijn laatste levensjaren gaf hij nog wel concerten, maar zijn operaoptredens werden zeldzamer. Wel ondernam hij nog een uitputtende wereldtournee met afscheidsconcerten voordat hij zich in 1955 terugtrok en zijn memoires ging schrijven. In 1957 overleed hij op 67-jarige leeftijd aan een longontsteking. (nl)
- 베니아미노 질리(Beniamino Gigli, 1890년 3월 20일 ~ 1957년 11월 30일)는 이탈리아의 테너 성악가이자 뮤지컬 배우로, 세계 역대 최고의 오페라 테너 가운데 가운데 한 사람으로 여겨진다. (ko)
- ベニャミーノ・ジーリ（Beniamino Gigli、1890年3月20日 - 1957年11月30日）は、イタリアのテノール歌手。20世紀前半の最も偉大なオペラ歌手の一人である。 (ja)
- Beniamino Gigli (Recanati, 20 de março de 1890 - Roma, 30 de novembro de 1957) foi um tenor italiano de fama internacional, dotado de uma voz de grande e rara extensão, chamado de Caruso Segundo, em memória ao (considerado por muitos) melhor tenor do mundo, Enrico Caruso, entretanto ele preferia ser chamado de Gigli Primeiro. (pt)
- Beniamino Gigli (ur. 20 marca 1890 w Recanati, zm. 30 listopada 1957 w Rzymie) – włoski tenor, „bożyszcze milionów”. W 1911 r. wygrał lokalny konkurs śpiewaczy, którego nagrodą było miejsce w rzymskiej Akademii Św. Cecylii. Kształcił się tam u Cotogniego, Perosiego i Rosatiego. W lipcu 1914 r. zdobył pierwszą nagrodę na konkursie w Parmie. Debiutował na scenie operowej w Rovigo k. Wenecji w roli Enza w operze Gioconda Amilcare Ponchiellego. W 1917 r. wszedł na scenę w Rzymie, a w 1920 został zaangażowany przez Toscaniniego do La Scala do partii Fausta w Mefistolesie Boita. Po śmierci Enrica Carusa w 1921 r. został wylansowany w Ameryce na jego następcę, śpiewając przez dwanaście sezonów w Metropolitan Opera w Nowym Jorku. W latach 1932–1938 koncertował głównie we Włoszech, później w Covent Garden oraz ponownie USA. II wojnę światową spędził we Włoszech, występując głównie w La Scali. Śpiewał często wspólnie z córką (ur. 1916 w Neapolu), sopranistką. Wykonywał partie liryczne w operach Giuseppe Verdiego, Giacoma Pucciniego (Cyganeria) i Ponchiellego, a także popularne pieśni włoskie, szczególnie neapolitańskie. Grał role w wielu filmach muzycznych. Jego autobiografia Confidenze (Pamiętniki) z 1943 r. zostały wydane w Polsce w 1973. (pl)
- Beniamino Gigli, född 20 mars 1890 i Recanati, död 30 november 1957 i Rom, var en italiensk operasångare (lyrisk dramatisk tenor). (sv)
- Беньями́но Джи́льи (итал. Beniamino Gigli; 20 марта 1890, Реканати, Италия — 30 ноября 1957, Рим) — итальянский оперный певец (тенор) и киноактёр, считается «наследником» Энрико Карузо. (ru)
- Беньямі́но Джи́льї (італ. Beniamino Gigli; 20 березня 1890, Реканаті, Італія — 30 листопада 1957, Рим) — італійський тенор й актор, найвідоміший оперний виконавець свого покоління. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Beniamino Gigli (20. března 1890 Recanati – 30. listopadu 1957 Řím) byl italský operní zpěvák, tenor. Měl jeden z nejkrásnějších hlasů dvacátého století a byl považován za nástupce Enrica Carusa. Jeho tenor byl v podstatě lyrický, nicméně velmi dobře zvládal i dramatické party. Gigliho projev se vyznačoval vynikající technikou a obdivuhodnou kantilénou. Byl vynikajícím interpretem veristické opery i lyrického repertoáru Verdiho. Světovou popularitu si získal rovněž přednesem italských písní a romancí. (cs)
- Beniamino Gigli (Recanati, 20 de març de 1890 - Roma, 30 de novembre de 1957) va ser un tenor italià, considerat com el successor d'Enrico Caruso. (ca)
- Beniamino Gigli [ˈdʒiʎːi] (* 20. März 1890 in Recanati; † 30. November 1957 in Rom) war ein italienischer Opernsänger und Filmschauspieler. In Deutschland war die Schreibweise seines Vornamens „Benjamino“. Gigli war einer der größten Tenöre seiner Zeit und galt als legitimer Nachfolger von Enrico Caruso. (de)
- Beniamino Gigli (/ˈdʒiːlji/ JEE-lyee, Italian: [benjaˈmiːno ˈdʒiʎʎi]; 20 March 1890 – 30 November 1957) was an Italian opera singer. He is widely regarded as one of the greatest tenors of his generation. (en)
- Beniamino Gigli (Recanati, 20 de marzo de 1890 - Roma, 30 de noviembre de 1957) fue un tenor lírico italiano nacido el mismo día que el tenor heroico danés Lauritz Melchior. Es considerado uno de los mejores tenores de la primera mitad del siglo XX, y junto a Enrico Caruso y Jussi Björling era el tenor predilecto para los papeles de tenor lírico en la Metropolitan Opera de Nueva York antes de la Segunda Guerra Mundial. (es)
- Beniamino Gigli est un ténor italien né le 20 mars 1890 à Recanati et mort le 30 novembre 1957 à Rome. (fr)
- Beniamino Gigli (Recanati, 20 marzo 1890 – Roma, 30 novembre 1957) è stato un tenore e attore italiano, uno dei più celebri cantanti d'opera del XX secolo. Autografo Beniamino Gigli, 1929 (it)
- 베니아미노 질리(Beniamino Gigli, 1890년 3월 20일 ~ 1957년 11월 30일)는 이탈리아의 테너 성악가이자 뮤지컬 배우로, 세계 역대 최고의 오페라 테너 가운데 가운데 한 사람으로 여겨진다. (ko)
- ベニャミーノ・ジーリ（Beniamino Gigli、1890年3月20日 - 1957年11月30日）は、イタリアのテノール歌手。20世紀前半の最も偉大なオペラ歌手の一人である。 (ja)
- Beniamino Gigli (Recanati, 20 de março de 1890 - Roma, 30 de novembro de 1957) foi um tenor italiano de fama internacional, dotado de uma voz de grande e rara extensão, chamado de Caruso Segundo, em memória ao (considerado por muitos) melhor tenor do mundo, Enrico Caruso, entretanto ele preferia ser chamado de Gigli Primeiro. (pt)
- Beniamino Gigli, född 20 mars 1890 i Recanati, död 30 november 1957 i Rom, var en italiensk operasångare (lyrisk dramatisk tenor). (sv)
- Беньями́но Джи́льи (итал. Beniamino Gigli; 20 марта 1890, Реканати, Италия — 30 ноября 1957, Рим) — итальянский оперный певец (тенор) и киноактёр, считается «наследником» Энрико Карузо. (ru)
- Беньямі́но Джи́льї (італ. Beniamino Gigli; 20 березня 1890, Реканаті, Італія — 30 листопада 1957, Рим) — італійський тенор й актор, найвідоміший оперний виконавець свого покоління. (uk)
- Beniamino Gigli (Recanati, 1890eko martxoaren 20a - Erroma, 1957ko azaroaren 30a) italiar opera abeslaria izan zen. Bere belaunaldiko tenorra onenetako bat izan zen. 1914an lehen saria irabazi zuen nazioarteko kantu lehiaketa batean eta urte horretan operan debutatu zuen. Nazioarteko ospea lortu zuen Enrico Carusoren heriotzaren ondoren, eta "Caruso Secondo" deitu zioten. Aktorea ere izan zen, eta hogei bat filmetan agertu zen 1935 eta 1953 artean. (eu)
- Beniamino Gigli [ˈdʒiʎːi]? (Recanati, 20 maart 1890 – Rome, 30 november 1957) was een Italiaanse operazanger en filmacteur. Beniamino Gigli (in Nederland ook wel geschreven als Benjamino) wordt alom beschouwd als een van de grootste tenoren van zijn tijd en dé opvolger van de grote Enrico Caruso, die in 1921 overleed. In 1932 verliet Gigli de Metropolitan Opera en keerde hij terug naar Italië, waar hij in het midden van de jaren dertig ook in speelfilms ging optreden. Zijn plaats bij de Metropolitan Opera werd ingenomen door zijn landgenoot Tito Schipa. (nl)
- Beniamino Gigli (ur. 20 marca 1890 w Recanati, zm. 30 listopada 1957 w Rzymie) – włoski tenor, „bożyszcze milionów”. W 1911 r. wygrał lokalny konkurs śpiewaczy, którego nagrodą było miejsce w rzymskiej Akademii Św. Cecylii. Kształcił się tam u Cotogniego, Perosiego i Rosatiego. W lipcu 1914 r. zdobył pierwszą nagrodę na konkursie w Parmie. Debiutował na scenie operowej w Rovigo k. Wenecji w roli Enza w operze Gioconda Amilcare Ponchiellego. W 1917 r. wszedł na scenę w Rzymie, a w 1920 został zaangażowany przez Toscaniniego do La Scala do partii Fausta w Mefistolesie Boita. Po śmierci Enrica Carusa w 1921 r. został wylansowany w Ameryce na jego następcę, śpiewając przez dwanaście sezonów w Metropolitan Opera w Nowym Jorku. W latach 1932–1938 koncertował głównie we Włoszech, później w Coven (pl)
|
