World of Warcraft Wiki
Advertisement
World of Warcraft Wiki
Blizz construction sign Ten artykuł znajduje się obecnie w fazie pisania. Poczekaj aż autor skończy prace nad nim.
„Ludzie, nocne elfy, krasnoludy, gnomy, draenei i dzicy worgeni tworzą wspaniałe Przymierze. Dumne i szlachetne, odważne i mądre rasy pracują razem, by zachować ład w Azeroth. Przymierze kieruje się honorem i tradycją. Jego władcy to wybrańcy sprawiedliwości, nadziei, wiedzy i wiary.”
―Opis Przymierza.[src]

Przymierze (również znane jako Wspaniałe Przymierze lub Nowe Przymierze) jest jednym z dwóch głównych sojuszy politycznych zrzeszających śmiertelne rasy zamieszkujące planetę Azeroth, razem z Hordą, która jest ich rywalem. Jej poprzednik dziś znany jako Stare Przymierze, również zwany był Przymierzem Lordaeronu lub Przymierzem Ludzi, Elfów i Krasnoludów. Jednak Przymierze zostało zmuszone do przeniesienia masy swoich sił do Kalimdoru i południowych królestw Azeroth: Wichrogrodu i Khaz Modan, po tym jak Plaga i kontrolujący ją Płonący Legion zniszczyli Królestwo Lordaeronu w roku 20 ADP. Stolicą frakcji jest miasto Wichrogród, gdzie rezyduje Wielki Król, lider całej frakcji reprezentujący sprawy zewnętrzne i wewnętrzne oraz kieruje wojskami organizacji jako jej głównodowodzący.

Chociaż Przymierze straciło wielu członków, zyskało w zamian nowych sojuszników. Na przymierze składają się: ludzie z Siedmiu Królestw, nocne elfy z Teldrassilu, worgeni z Gilneas, krasnoludy z Ironforge, draenei z Exodaru oraz gnomy z Gnomereganu. Ostatnimi czasy sprzymierzyły się również inne rasy. Przymierze głównie zrzesza rasy szlachetne, prowadzone przez Światłość lub wierzące w rozmaite bóstwa, których atrybutem jest często dobro, w przeciwieństwie do Hordy, zrzeszającej rasy szamanistyczne lub wierzące w swoje przekonania, której główny trzon stanowią rasy dla innych będące wyrzutkami.

Jednak tak jak Horda, która zbroi się by się bronić i gotowa zrobić nawet najbardziej potworne czyny, tak i Przymierze nie jest święte, bowiem działa pokojowo tylko, kiedy jest mu to na rękę oraz wykazuje się wyłącznie szlachetnością najczęściej oficjalnie, gdy za kurtyną tak naprawdę prowadzi często niezwykle brudne interesy.

Charakterystyka[]

Opis[]

Przymierze to frakcja, jaka przede wszystkim stawia na niesienie nadziei, wiary i sprawiedliwości dzięki rządom prawa, wiedzy i honoru wspartymi dzięki szlachetności oraz tradycji. Rasy oraz frakcje tej koalicji skupiają się przede wszystkim na poczuciu wolności, równości i braterstwa. Wiedząc iż same nie dadzą rady w tych okrutnych czasach robią wszystko, aby wzmocnić swoją więź.

Mocne strony[]

Słabe strony[]

Historia[]

Struktura[]

Wojsko[]

Przywódcy[]

Ciekawostki[]


Historia[]

Geneza[]

Przymierze wywodzi się od Sojuszu Lordaeron, który zrzeszał ludzkie Siedem Królestw, elfie Quel'Thalas oraz krasnoludzkie i gnomie ziemie w Khaz Modan. Głównym powodem powstania była agresja Orczej Hordy, która w trakcie Pierwszej Wojny zniszczyła ludzkie Królestwo Wichrogrodu. Ocaleli uciekli zatem do Lordaeronowi, gdzie Terenas Menethil II - władca tegoż państwa - pozwolił ocalałym zostać w Stolicy. Wkrótce potem powstało Przymierze, a jego celem było wyprzeć siły Hordy z Azeroth. Początkowo Druga Wojna między koalicją ludzi, elfów, gnomów i krasnoludów, a orkami, ogrami, leśnymi trollami i goblinami szła po myśli draenorski najeźdźców, ale ukaranie Alteraku za zdradę oraz zdrada Gul'dana i klanów Łupieżców Burzy oraz Młota Zmierzchu zmieniła szanse. Przymierze kontratakowała, szybko przerywając atak na Quel'Thalas oraz Orle Gniazdo, co zmusiło zielonoskórych do ucieczki. Wkrótce potem siły pozbawione przywództwa musiały się wycofać aż do samego Mrocznego Portalu. W trakcie ataku na Czarną Górę Przymierze pojmało Orgrima Doomhammera, Wodza Wojennego Hordy, lecz straciło swojego dowódcę - sir Anduina Lothara. Znacznie później Przymierze fizycznie zniszczyło Mroczny Portal, a także powstrzymało wyniszczenie Draenoru przez doprowadzeniem do zagłady również Azeroth. Dzięki temu orkowie trafili do obozów, gdzie zapadli w letarg, co umożliwiło im powrót do swoich korzeni.

Choć z biegiem czasu sojusz ten słabł po Drugiej Wojnie wciąż istniało, zreformowane w Przymierze Ludzi, Elfów i Krasnoludów. Wojnę wygrywali początkowo ludzie, ale wyprawa Arthasa do Northrendu i jego przemiana w Rycerza Śmierci i przez to zdrada oraz wskrzeszenie swoich poddanych w wojska Plagi doprowadziły do niemal całkowitego przetrzebienia wojsk. Ci, którym się to udało zostali ewakuowani do Burzogrodu i Kul Tirasu poprzez Pogórze Hillsbradzkie, a następnie trafia. Konflikt jaki wybuchł w roku 20 ADP był trzecią wojną Ery Chaosu i trwała aż do początku następnego roku. Płonący Legion i Plaga zostały powstrzymane w bitwie o Górę Hyjal, w wyniku czego horda nieumarłych straciła panów, a Legion - dowództwo w Azeroth, między innymi Mannorotha jaki splugawił dawno temu orków w Draenorze oraz Archimonde'a, lewą rękę Sargerasa i prawą Kil'jaedena.

Resztki Legionu pokonane zostały przez trzy frakcje, które sprzymierzyły się w czasie bitwy - Przymierze, Hordę i Nocne Elfy. Dodatkowo do walki z Legionem dołączyły ich wcześniejsze sługi, które teraz grały we własną grę, a także siły Illidana, uwolnionego po 10 tysiącach lat z niewoli, złożone z nag - dawniej Wysoko Urodzeni, którzy zmienili się po Wielki Rozdarciu w wyniku utonięcia pod wodą - a później też z Krwawych Elfów. Zaczęła się wojna zwana Wyniesieniem Króla Lisza, którą ostatecznie wygrała Plaga.

Odbudowa po wojnie[]

W tamtym czasie Przymierze i Horda powstawali po stratach w czasach Trzeciej Wojny na nowo. Wódz Wojenny Thrall zebrał orków, trolle z plemienia Mrocznej Włóczni i taurenów, przez co doszło do zreformowania Hordy w duchu szamańskim, aniżeli demonicznym. Ta jednak różniła się od dawnej wersji Starej Hordy, jaka zniszczyła przed laty Azeroth i Khaz Modan - pozbywszy się Krwawej Klątwy Mannorotha orkowie stali się znów wolną rasą. Pozbywszy się żądzy zabijania i bycia czcicielami demonów orkowie powrócili do swojego spokojnego stylu życia opartego o wierzenia szamańskie. Trolle i taureni dołączyli od razu do nowo powstałej organizacji.

Tymczasem Przymierze założyło swoje przyczółki na Pyłowym Bagnisku ze stolicą w Theramore. Ocalałe królestwa ludzi na wschodzie - Azeroth, Kul Tiras oraz Burzogród - dowiedziały się o tym, że część sił z Lordaeronu odnalazła nieznany wcześniej kontynent i tam się osiedliła, dzięki czemu przetrwali atak ze strony Plagi. Na miejsce, bez wiedzy przywódczyni niedobitków w osobie Jainy Proudmoore, wyruszyła tam flota z ojczyzny Jainy, która spotkawszy orków zaczęła ich atakować, tak jak to robiła od czasów Drugiej Wojny, gdy byli członkami Sojuszu Lordaeron. Kul Tiranie przejęli Theramore i razem z nimi zaczęli atakować Hordę. Jaina, razem z Rokhanem i Rexxarem odkryła kto za tym stał - sam Lord Admirał Daelin Proudmoore. Inwazja na Durotar, jaka miała miejsce nieco po Wyniesieniu była zapalnikiem do kolejnych napięć między Hordą, a Theramore.

Nowe pokolenie[]

Obawiając się dominacji Hordy oraz słabego Przymierza w centralnym Kalimdorze przedstawiciele Theramore, władze Azeroth nazywającego siebie teraz Królestwem Wichrogrodu, gnomów z Gnomereganu i krasnoludów z Ironforge stworzyli nową frakcję. To Przymierze, tytułowane również Nowym Przymierzem miało być odpowiedzią na Nową Hordę, jaka powstała w Kalimdorze. W tamtym okresie nastąpiła seria wielu nieszczęść - troggowie zaatakowali Gnomeregan, a intryga Sicco Thermaplugga zaowocowała napromieniowaniem i skażeniem miasta. Gnomy ewakuowały się do Ironforge, gdzie założyły Nowe Majsterkowo, jako tymczasową stolicę.

Tymczasem Nocne Elfy założyły nową siedzibę w postaci miasta Darnassus na szczycie nowego Drzewa Świata - Teldrassilu, jakie wyrosło na wyspie nieopodal Kalimdoru. Ponieważ w czasie Trzeciej Wojny kontakt z Hordą był napięty nawet teraz na pograniczu obu frakcji rosły walki. Wobec tego Kaldorei przystali do Przymierza, jako czwarta część. W odpowiedzi Horda przystanęła na prośbę Królowej Banshee Sylwany Bieżywiatr o dołączenie do Hordy Opuszczonych, wolnych nieumarłych panujących nad Lordaeronem. Obie strony zaczęły się przygotowywać na ewentualny atak oponenta. Pokój stał się dla wielu wręcz marzeniem ściętej głowy, co więcej mało było osób, jakie teraz potrafiły żyć bez wojny.

Po licznych zawirowaniach przywódczyni Theramore, oponująca za koegzystencją lub chociaż unikaniem konfliktów przez obie frakcje, oddała ostatecznie przywództwo nad Przymierzem władcy Królestwa Wichrogrodu, Varianowi Wrynnowi. Wichrogród stał się jednym z ostatnich bastionów ludzkości w Azeroth, obok Theramore, Burzogrodu, Gilneasu, Dalaranu i Kul Tirasu. Spośród Siedmiu Królestw jedynie Burzogród i Wichrogród należały do frakcji zrzeszającej ludzi, krasnoludy, gnomy i Nocne Elfy.

Spisek Onyxii[]

W 25 ADP tajemniczo zniknął król Wichrogrodu - Varian Wrynn - w trakcie podróży na konferencję do Theramore. Na czas jego nieobecności Wielkim Królem został jego syn, Anduin. Z racji tego, że miał jedynie 10 lat utworzona została rada regencyjna z paladynem Bolvarem Fordragonem oraz czarownicą Lady Katraną Prestor na czele. W Przymierzu doszło do licznych kłopotów, między innymi ludziom dawał się we znaki klan Czarnej Skały, nocnym elfom nie szła najlepiej granica z orkami z Durotaru, krasnoludy miały problem z troggami, zaś gnomy musiały zorganizować sobie rząd na uchodźstwie. Przymierze opowiedziało przedstawicielom Hordy o zniknięciu swego władcy, wkrótce jednak samo go znalazło. Był jednak zupełnie inny niż normalny Varian, zachowywał się arogancko oraz nie interesował się nikim i niczym poza rozrywką. Tymczasem w Orgrimmarze znalazł się inny Varian, jednak z amnezją i będący tym dobrym odwzorowaniem. Horda postanowiła go przedstawić przedstawicielom Przymierza.

Anduin wiedział, że stało się coś złego. Późniejsze śledztwo bohaterów Przymierza i Hordy dowiodło, że był to spisek Katrany, albo raczej czarnej smoczycy Onyxii, jaka chciała wszystkim manipulować i doprowadzić do upadku Przymierza i Hordy. Bohaterowie pokonali ją, a następnie doszło do połączenia dwóch bytów w jeden. W rezultacie rozpoczęła się odbudowa frakcji z podziałów. Varian zastał swoje Przymierze w niemałym nieładzie, zwłaszcza kiedy Bractwo Defiasów - frakcja odpowiedzialna za śmierć jego żony, królowej Tiffiny - zorganizowała prawdziwe powstanie na Ziemiach Zachodnich. Król z dynastii Wrynnów wysłał więc swych bohaterów, aby wytropili przywódcę gangu - Edwina VanCleefa - a następnie wymierzyli mu sprawiedliwość, do czego ostatecznie doszło w Martwych Kopalniach nieopodal Księżycowego Potoku.

Ahn'Qiraj[]

Azj-Aqir

Silithidzi byli podstawą sił inwazyjnych qirajich.

Kilka miesięcy później poszukiwacze przygód strzegący granic Przymierza i prowadzący dla niego działania na terenach neutralnych, spornych czy należących do Hordy raportowali o dziwnych robakach wychodzących z krainy na południe od pustyni zwanej Silithus. Horda również dostawała takie raporty. Varian Wrynn i Thrall wysłali zwiadowców i poszukiwaczy przygód, by dostać raport że te robaki to Qiraji, południowy szczepy Aqirów unicestwionych dziesiątki tysięcy lat temu przez Zandalar.

Płonąca Krucjata[]

Niełatwy sojusz[]

Gniew Śmiercioskrzydłego[]

Ku Pandarii[]

Wojna domowa Hordy[]

Atak Żelaznej Hordy[]

Ocalić Azeroth[]

Wojna Krwi[]

Organizacja[]

Ideologia[]

Władze[]

Wojsko[]

Siły lądowe[]

Marynarka[]

Lotnictwo[]

Wywiad[]

Struktury cywilne[]

Członkowie[]

Ludzie[]

Organizacje[]

  • Wichrogród - ludzkie Królestwo Wichrogrodu to jedno z pradawnych Siedmiu Królestw. Zniszczone podczas Pierwszej Wojny odbudowane zostało po Drugiej, by wreszcie stać się po Trzeciej Wojnie jednym z ostatnich bastionów ludzkości. Po odejściu Kul Tiras, neutralności Dalaranu, upadku Alteraku i Lordaeronu oraz izolacji Gilneasu, a także w wyniku rozpadu Burzogrodu Wichrogród pozostaje jedynym królestwem spośród siedmiu, jakie wciąż należy do Przymierza, nawet po jego reformie w tak zwane Nowe Przymierze. W latach 22-32 ADP władcą był Varian Wrynn, zaś po jego śmierci i w trakcie jego zaginięcia poprzez Radę Regencyjną z Bolvarem Fordragonem oraz Lady Katraną Prestor na czele jego syn - Anduin Llane. Stolicą Królestwa Wichrogrodu jest miasto o tej samej nazwie, będące jednocześnie siedzibą władz Przymierza, ponieważ król Wichrogrodu jest jednocześnie Wielkim Królem Nowego Przymierza.
  • Theramore -
  • Burzogród
    • Liga Aratoru
  • Kul Tiras -
  • Kościół Świętej Światłości
  • Milicja Morgana -

Krasnoludy[]

Organizacje[]

Gnomy[]

Organizacje[]

  • Gnomeregan -

Draenei[]

Organizacje[]

Nocne Elfy[]

Organizacje[]

  • Państwo Kaldorei - państwo Kaldorei to główna organizacja zrzeszająca społeczeństwa Nocnych Elfów w północnym i zachodnim Kalimdorze. Stolicą jest Darnassus ulokowany w koronie nowego Drzewa Świata - Teldrassilu.
    • Strażnicy
  • Wysoko Urodzeni -

Worgeni[]

Organizacje[]

Pandareni[]

Organizacje[]

Wysokie Elfy[]

Organizacje[]

Świetliści Draenei[]

Organizacje[]

  • Wielka Armia Światła -

Elfy Pustki[]

Organizacje[]

Ważniejsi przywódcy[]

Varian Wrynn[]

Anduin Llane Wrynn[]

Malfurion Stormrage[]

Tyrande Whisperwind[]

Moira Miedziobroda-Thaurissan[]

Genn Greymane[]

Jaina Proudmoore[]

Magni Miedzobrody[]

Muradin Miedziobrody[]

Falstad Wildhammer[]

Gelbin Mekkatorque[]

Danath Trollbane[]

Velen[]

Nobundo[]

Turalyon[]

Alleria Windrunner[]

Aysa Cloudsinger[]

Bohaterowie[]

Veressa Windrunner[]

Ivar Bloodfang[]

Tess Greymane[]

Shandris Feathermoon[]

Główne ośrodki[]

Wichrogród[]

Żelazna Kuźnia[]

Gnomeregan[]

Nowe Majsterkowo[]

Theramore[]

Gilneas[]

Exodar[]

Darnassus[]

Orle Gniazdo[]

Frosthold[]

Siły Przymierza[]

Wschodnie Królestwa[]

Kalimdor[]

Rubież[]

Północna Grań[]

Malstrom[]

Pandaria[]

Advertisement