Эчтәлеккә күчү

HD202730

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD202730 latin yazuında])
HD202730
Масса 1,75 M☉
Каталог коды HR 8140[1], HD 202730[1], HIP 105319[1], SAO 246965[1], θ Ind, uvby98 100202730[1], PLX 5122[1], CPC 19 8317[1], GC 29819[1], GCRV 13390[1], HIC 105319[1], N30 4708[1], PPM 349299[1], ROT 3101[1], TD1 27901[1], UBV 18391[1], IRAS 21163-5339[1], RBS 1737[1], 1RXS J211952.4-532653[1], WEB 19127[1], Renson 56500[1], Gaia DR3 6463748969563201152[1], TIC 79394646[1], CCDM J21199-5327A[1], IDS 21127-5352 A[1], GJ 9733 A[1], WDS J21199-5327A[1], UCAC3 74-472855[1], UCAC4 183-222494[1], TYC 8793-1478-1[1], UCAC3 74-472856[1], 2MASS J21195196-5326581[1], WDS J21199-5327Aa,Ab[1] һәм Gaia DR2 6463748969563201152[1]
Йолдызлык Һинд йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 30,253 ± 0,0868 парсек[2]
Скорость вращения звезды 135,6 ± 1,8 km/s[3]
Параллакс 33,0546 ± 0,0948 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −66,461 ± 0,075 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 106,988 ± 0,097 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек −8,29 ± 0,32 km/s[4]
Тип переменной звезды вращающаяся переменная[d][5]
Спектраль сыйныф A5IV-V+G0V[6]
Күренмә йолдызча зурлык 4,483 ± 0,009[7]
Светимость 12,95 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы 1,98
Металличность 0,08[8]
Радиюс 1,61 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][9][1]
Туры калкулык 319,96662273615 °[2]
Авышлык −53,44942607516 °[2]
Нәтиҗәле температура 8114 K[10]
Өслек гравитациясе 13 200 сантиметр на секунду в квадрате[10]

HD202730 — Һинд йолдызлыгы[d]нда урнашкан A5IV-V+G0V[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,483 ± 0,009[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[11] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[12][13]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[14] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[15] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[16] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[17]

Искәрмәләр

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 tet Ind SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ Díaz, C. G., González, J. F., Levato, H. et al. Accurate stellar rotational velocities using the Fourier transform of the cross correlation maximum // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2011. — 11 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201016386 — arXiv:1012.4858
  4. ↑ Gaia Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2022.
  5. ↑ Kochukhov O., Neiner C., David-Uraz A. MOBSTER - II. Identification of rotationally variable A stars observed with TESS in sectors 1-4 // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2019. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STZ1581 — arXiv:1905.08835
  6. ↑ 6,0 6,1 Gray R. O., Garrison R. F. The late A-type stars - Refined MK classification, confrontation with Stromgren photometry, and the effects of rotation // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1989. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/191349
  7. ↑ 7,0 7,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  8. ↑ Erspamer D., North P. Automated spectroscopic abundances of A and F-type stars using echelle spectrographs II. Abundances of 140 A-F stars from ELODIE and CORALIE // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2003. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20021711 — arXiv:astro-ph/0210065
  9. ↑ Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
  10. ↑ 10,0 10,1 R. Michael Rich, Lépine S. Spectroscopy of New High Proper Motion Stars in the Northern Sky. I. New Nearby Stars, New High-Velocity Stars, and an Enhanced Classification Scheme for M Dwarfs // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2003. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/345972 — arXiv:astro-ph/0209284
  11. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  12. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  13. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  14. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  15. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  16. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  17. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD202730&oldid=2936132