powierzchnia (język polski)

edytuj
 
powierzchnia (1.1) Marsa
wymowa:
?/i, IPA[pɔˈvʲjɛʃxʲɲa], AS[povʹi ̯ešχʹńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.-ni…i → j  lm ?/i, IPA[pɔˈvʲjɛʃxʲɲɛ]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zewnętrzna strona
(1.2) określony obszar, o ograniczonych rozmiarach
(1.3) wierzchnia warstwa masy jakiejkolwiek substancji, cieczy
(1.4) geom. dwuwymiarowy odpowiednik krzywej
(1.5) pot. miara wielkości zbioru na płaszczyźnie, pole powierzchni
(1.6) daw. powierzchowność, wygląd zewnętrzny[1]

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) ż M. lp od: powierzchni
odmiana:
(1.1-6)
przykłady:
(1.1) Górna powierzchnia dachu jest falista.
(1.2) Jaka jest powierzchnia tego mieszkania?
(1.3) Korek pływa na powierzchni wody.
(1.4) Sfera to powierzchnia kuli.
(1.5) Powierzchnia kwadratu o boku a wyraża się wzorem .
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) pole powierzchni
(1.6) powierzchowność
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.4) płaszczyzna
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. powierzchowność ż
przym. powierzchniowy, powierzchowny, powierzchni, podpowierzchniowy
przysł. powierzchniowo, powierzchownie, podpowierzchniowo
związki frazeologiczne:
wypłynąć na powierzchnię
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „powierzchnia” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Scheer, T. (2012). Variation is in the lexicon: yer-based and epenthetic vowel-zero alternations in Polish. Sound, Structure and Sense. Studies in Memory of Edmund Gussmann. Lublin: Wydawnictwo KUL, 631-672.