Jagnob
Jagnob – rzeka w Tadżykistanie, w dystrykcie Ajni w wilajecie sogdyjskim. Dopływ Fondarjo. Jej długość wynosi 116 km, powierzchnia zlewni około 1660 km²[1]. Średni przepływ 8 km od ujścia wynosi 32,2 m³[1]. Nazwa pochodzi prawdopodobnie z tadżyckiej adaptacji jagnobijskiego wyrażenia ix-i nou i oznacza „rzekę lodową”[2].
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Lokalizacja | |
Rzeka | |
Długość | 116 km |
Powierzchnia zlewni |
1660 km² |
Średni przepływ |
32,2 m³/s 8 km przed ujściem |
Źródło | |
Miejsce | Góry Zarafszańskie |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Fondarjo |
Współrzędne | |
Położenie na mapie Tadżykistanu |
Źródła rzeki znajdują się na południowych zboczach łańcucha Gór Zerafszańskich. Zasilana jest głównie z lodowców[1]. Płynie w ze wschodu na zachód, Doliną Jagnob. Po 116 km spotyka się z rzeką Iskandardarjo, tworząc Fondarjo, dopływ Zarafszanu[3].
Dolina rzeki zamieszkana jest przez Jagnobczyków, starożytny lud irański, uważany za potomków Sogdyjczyków, którzy schronili się w dolinie w VIII wieku podczas podbojów arabskich[4]. W 2007 roku włoska wyprawa naukowa pod dowództwem prof. Antonio Panaino z Uniwersytetu Bolońskiego odkryła w wąwozie Tang-i Dahona petroglify[5].
W dolnym biegu rzeki biegnie wzdłuż niej droga łącząca Duszanbe z Chodżentem, a także - na dłuższym odcinku - droga M34, łącząca Tadżykistan z Uzbekistanem[5].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Ягноб [online], Wielka Encyklopedia Sowiecka [dostęp 2020-11-07] .
- ↑ Yaghnobi [online], Encyclopaedia Iranica [dostęp 2020-11-07] .
- ↑ Фандарья [online], Wielka Encyklopedia Sowiecka [dostęp 2020-11-07] .
- ↑ How Do Yaghnobi People Live? A Report from the Remote Area of Tajikistan [online], CABAR.asia, 11 października 2019 [dostęp 2020-11-07] (ang.).
- ↑ a b Marta Passarelli , Petroglyphs Along the Yaghnob River (Tajikistan) [online] .