Ferdynand Onufry Kicki

polski duchowny katolicki, biskup

Ferdynand Onufry Kicki herbu Gozdawa[1] (ur. ok. 1715 lub 1721, zm. 2 lutego 1797) – polski biskup rzymskokatolicki, biskup pomocniczy lwowski w latach 1777–1778, biskup koadiutor lwowski w latach 1778–1780, arcybiskup metropolita lwowski w latach 1780–1797, ordynowany biskupem tytularnym Targi w 1778 roku[2], prepozyt krakowskiej kapituły katedralnej w latach 1771–1797[3], proboszcz lwowski w 1777 roku, kanonik kapituły katedralnej lwowskiej w 1755 roku[4].

Ferdynand Onufry Kicki
ilustracja
Herb duchownego
Data urodzenia

ok. 1715 lub 1721

Data śmierci

2 lutego 1797

Arcybiskup metropolita lwowski
Okres sprawowania

1780–1797

Biskup koadiutor lwowski
Okres sprawowania

1778–1780

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

23 maja 1750

Nominacja biskupia

15 grudnia 1777

Sakra biskupia

14 lutego 1778

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

14 lutego 1778

Konsekrator

Jakub Stefan Augustynowicz

Współkonsekratorzy

Jakub Walerian Tumanowicz
Kryspin Cieszkowski

Do 1747 był żołnierzem w wojsku saskim. W 1750 przyjął święcenia kapłańskie. W 1764 został mianowany kanonikiem kapituły lwowskiej. Od 1771 do 1778 pełnił funkcję proboszcza parafii katedralnej w Krakowie.

W 1777 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji lwowskiej, w 1778 jej biskupem koadiutorem. Od 1780 sprawował urząd arcybiskupa metropolity. Był lojalny wobec władz austriackich (używał nazwiska Kitzki). Był członkiem komisji pełnomocnej lwowskiej, powołanej w 1790 roku dla układów z Leopoldem II Habsburgiem[5]. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego[6].

Przypisy

edytuj
  1. M. Orłowicz, Ilustrowany przewodnik po Lwowie ze 102 ilustracjami i planem miasta, Lwów – Warszawa 1925, s. 183.
  2. Archbishop Ferdynand Onufry Kicki †
  3. Jan Szczepaniak, Spis prałatów i kanoników kapituły katedralnej oraz kapituł kolegiackich diecezji krakowskiej (XVIII wiek), Kraków 2008, s. 14.
  4. Przyjaciel Chrześciańskiey Prawdy. Czasopismo teologiczne dla oświecenia i zbudowania kapłanów nayprzód, a potem katolickich chrześcian. 1839 Przemyśl R.VII z.IV, s. 106.
  5. Walerian Kalinka, Sejm Czteroletni, t. II, część 1, Kraków 1895, s. 118-119.
  6. Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 307.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj