BYD

Chiński holding wielobranżowy

BYD (chiń. upr. 比亚迪) – chiński prywatny holding zajmujący produkcją samochodów osobowych, użytkowych oraz autobusów, a także akumulatorów, paneli fotowoltaicznych, pociągów i wózków widłowych, działający od 1995 roku, z siedzibą w Shenzhen.

BYD Co., Ltd
比亚迪股份有限公司
Ilustracja
logo BYD
Państwo

 Chiny

Siedziba

Shenzhen

Data założenia

1995

Forma prawna

spółka publiczna

Prezes

Wang Chuanfu

brak współrzędnych
Strona internetowa
Siedziba BYD w Shenzhen
Bateria BYD
Pociąg SkyShuttle konstrukcji BYD
Autobus BYD K9U
Samochód BYD Song Plus

Struktura holdingu BYD

edytuj

Historia

edytuj

Początki

edytuj

W 1995 roku Wang Chuanfu, 30-letni chemik i absolwent Centralnego Uniwersytetu Południowego w Changsha, zrezygnował pracy w państwowym instytucie zajmujący się pracą badawczą nad technologią akumulatorów litowo-jonowych[1]. Razem ze swoim kuzynem Lu Xiangyangiem zgromadził 20 współpracowników, zaciągnął pożyczkę na 2,5 miliona juanów i uruchomił niewielkie przedsiębiorstwo Yadi Electronics mające wówczas na celu wytwarzać akumulatory dla producentów elektroniki użytkowej. Rozpoczęło ono działalność w kolejnym, 1996 roku, stając się poddostawcą głównie dla producentów zyskujących wówczas na popularności telefonów komórkowych[2].

Wraz z uruchomieniem operacji, Wang Chuanfu zdecydował się dokonać korekty nazwy firmy na Biyadi Electronics, dodając przedrostek powstały z fonetycznego zapisu angielskiej wymowy litery "B". Motywowane to było podbiciem widoczności m.in. w alfabetycznych spisach firm podczas wydarzeń branżowych[3], tworząc nowy wyraz bez głębszego znaczenia[4]. Po korekcie po raz pierwszy przyjęto także nazwę międzynarodową, tworząc w oparciu o chińskie Biyadi sztuczny skrótowiec - BYD. Dla uwiarygodnienia tak zbudowanej nazwy, hasłem przedsiębiorstwa stał się odtąd odpowiadający każdej z liter "BYD" slogan "Build Your Dreams" (ang. buduj swoje marzenia).[5]

Rozwój i dywersyfikacja

edytuj

W 2000 firma została głównym dostawcą baterii dla amerykańskiej Motoroli[2], a w 2002 roku - fińskiej Nokii[2]. W 2003 roku Wang Chuanfu kupił niewielkiego producenta miejskich samochodów Qinchuan Automobile wraz z jego fabryką w chinskim Xi’an[2], przychodząc w ten sposób do realizacji wcześniejszych planów poszerzenia swojej działalności o branżę motoryzacyjną. Jeszcze w tym samym roku przejęta firma zmieniła nazwę na BYD Auto, a jej dotychczasowy produkt Qinchuan Flyer przemianowano BYD Flyer - stając się pierwszym samochodem marki BYD[6]. Dwa lata później, w 2005 roku, firma zaprezentowała swój pierwszy opracowany od podstaw model w postaci kompaktowego BYD F3[6]. W 2007 roku BYD Electronics stało się odrębną firmą skoncentrowaną na produkcji m.in. baterii i akumulatorów[7], a macierzysty BYD przyjął odtąd rolę holdingu zarządzającego wielobranżowymi oddziałami.

W 2008 roku zadebiutowała hybrydowa odmiana BYD-a F3, będąca pierwszym samochodem z elektryfikowanym napędem. Wtedy też perspektywicznym BYD Auto zainteresował się amerykański miliarder i inwestor Warren Buffett, który kupił 10-procentowy pakiet akcji w chińskiej firmie[8]. Druga dekada XXI wieku przypadła na intensywny rozwój oferty modelowej BYD Auto, a także ekspansję na rynki zagraniczne wraz z budową zakładów produkcyjnych. W 2013 roku BYD jako pierwszy chiński podmiot otworzył swoją fabrykę w Stanach Zjednoczonych[9], W 2016 roku BYD uruchomił kolejną spółkę, tym razem wkraczającą do branży pociągów wysokich prędkości[10]. W 2020 roku z kolei powstały oddziały skoncentrowane na produkcji półprzewodników (BYD Semiconductor)[11], a także komponentów do samochodów elektrycznych (FinDreams)[12].

Z początkiem 2022 BYD Auto zaprzestało produkcji samochodów spalinowych, koncentrując się odtąd tylko na napędach hybrydowych i elektrycznych[13]. W styczniu 2024 BYD poinformował, że jego motoryzacyjny oddział po 20 latach działalności stał się najpopularniejszym producentem samochodów elektrycznych w poprzedzającym, 2023 roku[14], stając się także najpopularniejszą marką samochodów w Chinach i wypychając z tej pozycji dotychczasowego lidera, Volkswagena[15].


Przypisy

edytuj