Naar inhoud springen

A (muziek)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.

De A, ook la genoemd, is een van de stamtonen die een hele toonafstand hoger ligt dan de G (en een hele toon lager dan de B. In de reine stemming heeft het interval G – A de grootte 9:10 en het interval A – B de grootte 8:9.

Op een pianoklavier ligt de A in de groep van drie zwarte toetsen telkens tussen de tweede en derde zwarte toets. De vijfde snaar van een klassieke gitaar is gestemd op de A.

A4 wordt gehanteerd als internationale stemtoon. De frequentie van deze toon is vastgesteld op 440 Hz.

Octavering

In de onderstaande tabel staan de toonhoogten van de tonen A in de verschillende octaven, uitgaande van de standaard toonhoogte van de stemtoon.

Musicologische benaming Helmholtznotatie Octaafnaam Frequentie (Hz)
A-1 Aˌˌˌ Subsubcontra-octaaf 13,74
A0 Aˌˌ Subcontra-octaaf 27,50
A1 Contra-octaaf 55
A2 A Groot octaaf 110
A3 a Klein octaaf 220
A4 a′ Eengestreept octaaf 440
A5 a′′ Tweegestreept octaaf 880
A6 a′′′ Driegestreept octaaf 1760
A7 a′′′′ Viergestreept octaaf 3520
A8 a′′′′′ Vijfgestreept octaaf 7040
A9 a′′′′′′ Zesgestreept octaaf 14080

In muzieknotatie

Voorstelling van de A in 3 sleutels (achtereenvolgens: vioolsleutel (A4), altsleutel (A3 en A4), en bassleutel (A2 en A3))

Zie ook