aczciby

From aczci +‎ -by. First attested in the end of the 15th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /at͡ʃʲt͡ɕibɨ/
• IPA^(key): (15^th CE) /at͡ʃʲt͡ɕibɨ/

aczciby

1. (hapax) although
   • 1875 [End of the 15th century], Stanisław Motty, editor, Książeczka do nabożeństwa Jadwigi księżniczki polskiej‎^[1], Modlitewnik Nawojki, page 91:

     Aczczybych ya vlyczky zatraczenya przestapyla..., mozesch mye virwacz, myly panye, ze wschego

     [Aczcibych ja uliczki zatracenia przestąpiła..., możesz mie wyrwać, miły Panie, ze wszego]

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “aczciby”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN